Κυριακή κοντή γιορτή. Είναι η μέρα που ο Γιώργος Παπανδρέου θα ανακοινώσει τα ονόματα των 13 νέων μικρών “πρωθυπουργών”, τις υποψηφιότητες δηλαδή των περιφερειαρχών που θα στηρίξει το ΠΑΣΟΚ.
Έως εκείνη τη στιγμή η πολιτική σπέκουλα θα συνεχίζεται αμείωτη, αποπνέοντας μια αίσθηση αμφισβήτησης των πρωθυπουργικών επιλογών. Ουδείς είναι σε θέση να διαβεβαιώσει πως δεν πρόκειται για άλλο ένα επικοινωνιακό τέχνασμα της κυβέρνησης. Ουδείς είναι σε θέση να διαβεβαιώσει πως πράγματι υπουργοί κι υφυπουργοί αποτόλμησαν ένα ηχηρό “όχι” στον πρωθυπουργό – ενώπιον μιας κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης.
Η περίπτωση της Κατερίνας Μπατζελή είναι χαρακτηριστική. Μέρες τώρα, οι φήμες τη θέλουν να της προτείνεται – ή καλύτερα να της επιβάλλεται – η υποψηφιότητα για την περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας κι εκείνη να την αρνείται πεισματικά. Μάλιστα, κατά την τετ-α-τετ συνάντηση που είχε με τον Γιώργο Παπανδρέου την περασμένη Πέμπτη εμφανίστηκε άκαμπτη στο πρωθυπουργικό δίλημμα “υποψήφια ή εκτός κυβέρνησης”. Εμφανίστηκε. Διότι, η ίδια σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις της με δημοσιογράφους διέψευδε πως ισχύουν όλα αυτά, συστήνοντας υπομονή μέχρι την Κυριακή. Η εκδοχή της φαντάζει ρεαλιστικότερη αν αναλογιστεί κανείς την ένθερμη και ξεκάθαρη στήριξη που παρείχε στον Γιώργο Παπανδρέου στην κούρσα της διαδοχής του 2007 – στάση που επιβραβεύτηκε αργότερα με το χαρτοφυλάκιο της γεωργίας.
Η περίπτωση του Γιάννη Μαγκριώτη είναι διαφορετική. Υποτίθεται πως ο Παπανδρέου του πρότεινε να είναι υποψήφιος για την περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας – απέναντι στον Παναγιώτη Ψωμιάδη – κι εκείνος αρνήθηκε. Υποτίθεται. Διότι σε αντίθεση με την Μπατζελή, ο υφυπουργός Δημόσιων Έργων έγινε αποδέκτης πρωθυπουργικών ευσήμων για το έργο του, την ίδια στιγμή που η πρόταση δεν είχε χαρακτηριστικά τελεσίγραφου.
Υπάρχουν κι άλλες περιπτώσεις τρανταχτών “αρνήσεων”. Της Άντζελας Γκερέκου (που αντιμετωπίζει ακόμα τις φορολογικές εκκρεμότητες του συζύγου της), του Πάρι Κουκουλόπουλου (που έκλεισε ο κύκλος του στην τοπική αυτοδιοίκηση), κοκ. Κι αναρωτιέται κανείς.
Είναι δυνατό τόσοι πολλοί να αρνούνται τόσο πεισματικά στον πρωθυπουργό, αδιαφορώντας για τις πολιτικές επιπτώσεις; Είναι δυνατό ο πρωθυπουργός να δέχεται στωικά αρνήσεις, αποδεχόμενος πλήγμα στο αρχηγικό προφίλ του; Ή ακόμα χειρότερα, είναι δυνατό ο πρωθυπουργός να επιβάλλει τελεσίγραφα, εμφανιζόμενος ως κομματικός φεουδάρχης; Ή κατά μια άλλη εκδοχή να διαμηνύει πως δεν θα υποχρεώσει κανένα και για τίποτα, εμφανιζόμενος ως διαλλακτικός και δημοκρατικός αρχηγός;
Το μόνο σίγουρο είναι πως όλα αυτά είναι ένα παιχνίδι εντυπώσεων, ασχέτως που την ίδια ώρα αποτυπώνουν ένα ακόμα παρασκήνιο για τη διευθέτηση ενδοκυβερνητικών ισορροπιών. Στο τέλος της ημέρας ο πρωθυπουργός θα ξεκαθαρίσει το τοπίο και θα κερδίσει τις εντυπώσεις.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
