ΟΤΑΝ Η ΝΔ ΜΙΜΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

Μοίρασε το

Στις εκλογές του 2012 οι “αγανακτισμένοι” μπήκαν στη Βουλή! Τρία χρόνια μετά κατέλαβαν την εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 4% (από κοντά και η γραφική Χρυσή Αυγή) απέκτησαν εξουσία και πολιτική υπόσταση, αντίστοιχα. Η πλατεία Συντάγματος ήταν ο προθάλαμος. Μοιρασμένοι στην κάτω πλατεία οι “αγανακτισμένοι” του ΣΥΡΙΖΑ και στην άνω οι “αγανακτισμένοι” της Χρυσής Αυγής εξέφρασαν, υποτίθεται, την λαϊκή οργή για το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα των “μνημονιακών”, μετατρέποντας την σε πολιτικό αφήγημα.

Κάπως έτσι, οι “αντιμνημονιακοί” πέτυχαν να ανατρέψουν τους πολιτικούς συσχετισμούς σε βάρος των “μνημονιακών”, “προσκυνημένων”, “γερμανοτσολιάδων”.

Για την ακρίβεια, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, επρόκειτο ουσιαστικά για αλλαγή φρουράς, δηλαδή αλλαγή προσώπων, όχι πολιτικής. Η προσδοκία εναλλακτικής πολιτικής ενταφιάστηκε με τη μετατροπή του υπερήφανου ΟΧΙ σε ΝΑΙ στο δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015 και το …Μνημόσυνο έγινε το Μάιο του 2016 με τη φαρδιά πλατιά τζίφρα των τέως “αντιμνημονιακών” στους εφαρμοστικούς νόμους της τρίτης αξιολόγησης.

Τον Ιούνιο του 2016 η Ιστορία επιχειρείται να επαναληφθεί. Για τους πολιτικά νοήμονες πρόκειται για φάρσα…

Το κίνημα τού “παραιτηθείτε” (υποτίθεται αταξικό και ακομμάτιστο, όπως ήταν, υποτίθεται πάντα, και το κίνημα των “αγανακτισμένων”) εμφανίζει τα ίδια χαρακτηριστικά με εκείνο των “αγανακτισμένων” του 2012. Το νεοδημοκρατικό αίτημα τού “φύγετε”/”εκλογές τώρα”, έρχεται να φλερτάρει με το θυμικό των “εξαπατημένων” και των “αυταπατημένων”, οι οποίοι τιμωρούνται για την επιλογή τους στο ΣΥΡΙΖΑ με βαριά υπερφορολόγηση και κάμποσα ακόμα χαμένα χρόνια ανάπτυξης κι ευημερίας.

[quote text_size=”small”]

Ωστόσο, το αίτημα της παραίτησης δεν αιτιολογείται στη βάση αναζήτησης ή ακόμα καλύτερα άσκησης μιας εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, αλλά στη βάση της έκπτωσης μιας πολιτικής ηθικής – ούτως ή αλλιώς ασαφούς και απροσδιόριστης. Με απλά λόγια, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πρέπει να παραιτηθεί, όχι επειδή θα εφαρμόσει όσα οι σημερινοί επικριτές τους είχαν συμφωνήσει να εφαρμοστούν, αλλά επειδή είπε ψέμματα ότι δεν θα τα εφαρμόσει, αλλά εντέλει συνθηκολόγησε και θα τα εφαρμόσει…

[/quote]

Αρκεί το ψεύδος ή έστω μια ανεκπλήρωτα καλλιεργημένη προσδοκία περί ελεύσεως της ελπίδας και της αξιοπρέπειας, για να οδηγηθεί μια κυβέρνηση σε παραίτηση; Για κάποιους, πολιτικά αφελείς προφανώς, αρκεί και περισσεύει. Σε κάποιους άλλους όμως, προκαλεί εύλογα ερωτήματα. Για παράδειγμα…

Αν τελικώς το αίτημα γινόταν αποδεκτό ποια η αλλαγή στη καθημερινότητα του δύσμοιρου και διαρκώς εξαπατημένου ελληνικού λαού; Μήπως μετά δε θα πλήρωνε φόρους; Για κάτι τέτοιο, ουδείς εκ των αντιπολιτευόμενων τολμά να δεσμευτεί. Ακόμα και σήμερα, η ΝΔ υπόσχεται σταδιακή μείωση της φορολογίας. Ακόμα και σήμερα δεν τολμά να εξαγγείλει και να υποσχεθεί μείωση της φορολογίας στα επίπεδα των γειτονικών χωρών…

Από την άλλη, μήπως το κράτος θα απαλλάσσονταν της διαφθοράς, της αναξιοκρατίας και της πελατειακής κουλτούρας του; Ούτε για αυτό υπάρχει σαφής δέσμευση από τη ΝΔ. Δεν τολμά να μιλήσει για απολύσεις (αν αυτό τελικά είναι το ζητούμενο). Δεν τολμά να υπονοήσει ότι θα θίξει τις στρατιές των “βολεμένων”, τους οποίους και η ίδια ως κόμμα εξουσίας στο παρελθόν, βόλεψε.

Μήπως θα προχωρούσε ταχύτερα φιλελευθεροποίηση της οικονομίας με την εξάλειψη όσων κρατούν δέσμια την ελληνική οικονομία; Ούτε λόγος για δέσμευση και σε αυτό…

Ή μήπως θα αρθρώσει μια ποιο ευρωσκεπτικιστική θέση για το μέλλον της Ευρώπης, όπως πράττουν με συνέπεια τα ευρωπαϊκά δεξιά κόμματα. Ο φόβος μήπως τους ταυτίσουν με τους ακροδεξιούς της Λεπέν (και όχι μόνο) αποτρέπει την ηγεσία της να διατυπώσει εύλογες επιφυλάξεις για το που οδεύει σήμερα η Ευρώπη.

Προς τι λοιπόν η φασαρία τού “παραιτηθείτε”; Για να φύγουν αυτοί και να ξαναέρθουν οι άλλοι; Και να κάνουν τι; Να εφαρμόσουν, υποτίθεται, καλύτερα, αυτά που θα εφαρμόσουν “αυτοί”; Τουλάχιστον “αυτοί” τα ψηφίζουν και τα εφαρμόζουν “χωρίς να ανοίξει μύτη”… Τη διατήρηση της κοινωνικής ειρήνης και της πολιτικής σταθερότητας βλέπουν οι εταίροι και στηρίζουν Τσίπρα…

Απουσία σαφούς εναλλακτικής πρότασης, η ΝΔ αντιμετωπίζεται εύκολα από το ΣΥΡΙΖΑ. Ο “θεσμικός” πλέον Τσίπρας την εκθέτει ως το κόμμα που έχασε την εξουσία και βρίσκεται σε πολιτική υστερία. “Δεν πέφτουμε” είπε περιπαικτικά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, πρόσφατα στη Βουλή. “Η “δεξιά παρένθεση” σας, ξεχείλωσε”, πρόσθεσε με έκδηλη αυτοπεποίθηση. Και από κάτω στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (όσα τελοσπάντων τού απέμειναν μετά τη “στροφή προς το ρεαλισμό”) έχουν το πολιτικό άλλοθι να πολιτεύονται (και να συσπειρώνονται) στη γραμμή τού “φύγετε εσείς να έρθουμε εμείς”.

[quote text_size=”small”]

Είναι σαφές ότι σε ένα αστικό κόμμα όπως η ΝΔ δεν ταιριάζει η διαμαρτυρία για τη διαμαρτυρία. Η τάση να μιμηθεί τον ΣΥΡΙΖΑ του 2012 αντίκειται στην Ιστορία της και τις αρχές της – πόσο μάλλον φαντάζει ασυνεπής στο σύνθημα τού “μεταρρυθμιστές Vs λαϊκιστές”. Ποιοι, πράγματι, είναι οι μεταρρυθμιστές και ποιοι οι λαϊκιστές αναρωτιέται το 45% όσων επιλέγουν να απέχουν και υποτίθεται ότι διεκδικούν να εκφράσουν τόσο η ΝΔ, όσο, προσφάτως, και ο ΣΥΡΙΖΑ.

[/quote]

Επιπλέον, η τάση της ΝΔ να μιμηθεί τον ΣΥΡΙΖΑ του 2012 αντίκειται και στην κοινή λογική. Διότι τότε τουλάχιστον, οι “αγανακτισμένοι” εξέφρασαν το πρόταγμα του “αντιμνημονίου” – έστω φαιδρό, ουτοπικό, κάλπικο, ανεδαφικό, ανεφάρμοστο. Μπορεί για κάποιους να παραπλάνησαν, για κάποιους άλλους όμως απλά δεν τα κατάφεραν αν και προσπάθησαν. Σε κάθε περίπτωση υπήρχε ένα πρόταγμα.

Σήμερα που γίναμε όλοι “μνημονιακοί” ποιο είναι το πρόταγμα; Αν η ΝΔ θέλει να μοιάσει στον ΣΥΡΙΖΑ, ας το κάνει τουλάχιστον ολοκληρωμένα. Ας βρει κι εκείνη το δικό της πρόταγμα, διότι από μόνο του το “φύγετε (παραιτηθείτε) εσείς, για να έρθουμε εμείς”, δεν φτάνει για να συνεγείρει το λαό – πόσο μάλλον τους “αστούς” που υποτίθεται εκπροσωπεί, διαχρονικά…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου