ΟΙ ΣΚΕΛΕΤΟΙ ΤΗΣ ΚΑΛΠΗΣ

Μοίρασε το

Αργά ή γρήγορα θα έρθει η στιγμή της κάλπης. Η στιγμή που όσοι διεκδικήσουν την ψήφο του ελληνικού λαού θα κληθούν να τον πείσουν για την αναγκαστική εφαρμογή των μέτρων της πρωτοφανούς λιτότητας ή για την ολοσχερή απόρριψη ενός οικονομικού προγράμματος που κατά γενική παραδοχή αυξάνει το χρέος, μειώνει τα εισοδήματα και διαλύει τον παραγωγικό ιστό της χώρας, χωρίς να προσφέρει τα εχέγγυα της αναγκαίας ανάπτυξης.

Είναι η στιγμή που ο λαός θα θελήσει να ακούσει. Για να κρίνει και να αποφασίσει. Το πιθανότερο είναι πως δεν θα του δοθεί η ευκαιρία να αποφασίσει με κριτήριο το καλύτερο οικονομικό πρόγραμμα. Διότι απλά δεν είναι ό,τι ευφυέστερο να τοποθετηθεί το συγκεκριμένο θέμα στο επίκεντρο μιας προεκλογικής ατζέντας.

Το πρόβλημα για όσους υιοθετούν την αναγκαιότητα της συνταγής του Μνημονίου είναι τα βίαια και αντι-κοινωνικά μέτρα λιτότητας. Μπορεί να είναι “μονόδρομος” για να μη χρεοκοπήσει ανεξέλεγκτα η χώρα, πλην όμως δεν παύουν να είναι εξοντωτικά για ένα πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Το πρόβλημα, από την άλλη, εκείνων που επικρίνουν τη συνταγή του Μνημονίου είναι πως δεν αντιπαραβάλουν μια πρόταση που δεν θα κάνει τα πράγματα χειρότερα απ’ ότι είναι, ή προβλέπονται να γίνουν. Με απλά λόγια ο κόσμος έχει να επιλέξει ανάμεσα σε μια βίαιη εσωτερική υποτίμηση με μισθούς πείνας ή σε μια ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και τρόφιμα με δελτίο…

Συνεπώς σε εκλογές δεν πας με σημαία οικονομικά προγράμματα που παραπέμπουν σε δυο εφιαλτικά σενάρια, για να διαλέξουν οι ψηφοφόροι το λιγότερο εφιαλτικό… Ελλείψει λοιπόν, αισιοδοξίας, ελπίδας και προοπτικής (έστω και ψευδεπίγραφης) – που αναπόφευκτα δημιουργεί μια προεκλογική αναμέτρηση – επιλέγεται πόλωση και ακραία διλήμματα.

Η νέα πόλωση είναι παρούσα και καλλιεργείται εντέχνως. Πλέον δεν αφορά τα δυο αστικά κόμματα που εναλλάσσονταν επί δεκαετίας στην εξουσία. Η εποχή του Μνημονίου και της νέας λιτότητας τα οδηγεί – αν δεν τα οδήγησε ήδη – σε …συγχώνευση. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι δυο κομματική οργανισμοί που τη στιγμή της πτώση και της απαξίωσης τους είχαν τα αντανακλαστικά επιβίωσης για να συνεργαστούν. Αποτέλεσμα; Ήδη συγκυβερνούν. Και το πιθανότερο είναι πως θα συγκυβερνήσουν και την επομένη των εκλογών, καθώς ήδη δεσμεύτηκαν έναντι εταίρων και δανειστών ότι θα εφαρμόσουν την πολιτική που υπέγραψαν. Ως εκ τούτου και η έξωθεν πολιτική στήριξη είναι δεδομένη και προεξοφλημένη.

Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει να υπερβούν το εμπόδιο που προβάλει και αφορά στην αυξημένη δυναμική της κατακερματισμένης (ακόμα) Αριστεράς. Ο τρόπος για να συμβεί κάτι τέτοιο δεν είναι προφανώς η πειστικότητα των επιχειρημάτων επί οικονομικών προγραμμάτων που διαχειρίζονται εξίσου την μελλοντική μιζέρια. Αλλά η παράθεση ακραίων ιδεολογικών στερεοτύπων (αντικομμουνισμός, εθνικοπατριωτισμός) που θα βγουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, ως σκελετοί που ζωντεύουν σε θρίλερ επιστημονικής φαντασίας…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου