ΟΙ ΝΕΟΙ “ΜΗ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ”

Μοίρασε το

Είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κάποιος, κυρίως σε προσωπικό αλλά και πολιτικό επίπεδο τις ικανότητες του Αλέξη Τσίπρα! Και επικοινωνιακός είναι και ευφράδεια έχει και νέος είναι και φυσικά εφ’ όσον δεν έχει ασκήσει εξουσία και άφθαρτος.

Σε πολιτικό επίπεδο μόνο να συντονίσεις σε μια συνισταμένη δώδεκα συνιστώσες, που σε κάποιες περιπτώσεις έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες προσεγγίσεις σε πολλά θέματα, σίγουρα χρειάζεσαι και εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεις ότι διαθέτεις, ηγετικές ικανότητες.

Όλα αυτά είναι ουσιαστικά προσόντα για έναν αρχηγό μικρής ιδεολογικής εμβέλειας κόμματος, που προσπαθεί να αυξήσει τα ποσοστά του, για να αναβαθμίσει τη θέση του στο πολιτικό σκηνικό. Αυτό σε περιόδους ομαλές όταν προγράμματα, υποσχέσεις, δημιουργία προσδοκιών και στη συνέχεια διαψεύσεις δεν λαμβάνονταν και πολύ στα σοβαρά καθώς το δανεικό χρήμα έρρεε και όλοι αν δεν ήταν κοντά στον κορβανά ήλπιζαν ότι κάποια στιγμή θα τον προσέγγιζαν. Όμως η περίοδος που ζούμε, της ελεγχόμενης χρεοκοπίας, μόνο ομαλή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.

Η κρίση έχει δημιουργήσει τρομακτικά προβλήματα επιβίωσης σε εκατομμύρια έλληνες, κυρίως προερχόμενους από την ακμάζουσα μέχρι πρότινος μεσαία τάξη. Κλείσιμο επιχειρήσεων, απολύσεις, ανεργία, αδυναμία αποπληρωμής δανείων, οικονομική ασφυξία στην αγορά έχουν δημιουργήσει ένα διακομματικό πολύχρωμο μωσαϊκό που διατρέχει όλο το πολιτικό φάσμα. Ένα πλήθος πολιτών που πλήττονται είτε λίγο είτε πολύ από το μνημόνιο και έχουν αποκτήσει το μαζικό συναίσθημα ότι αποτελούν τους νέους «μη προνομιούχους». Ένα παρόμοιο φαινόμενο εμφανίστηκε την πρώτη περίοδο της μεταπολίτευσης όταν επετεύχθη η ψυχολογική γεφύρωση ετερόκλητων μαζών, υπό το επιτυχημένο σύνθημα της επίλυσης κάθε νόσου όσων ένοιωθαν «μη προνομιούχοι». Άλλοι καιροί βέβαια, άλλα προβλήματα, άλλα ήθη, και κυρίως άλλες ιδεολογικές και πολιτικές παράμετροι αμέσως μετά την πτώση της χούντας.

Σήμερα όπως δείχνουν οι σφυγμομετρήσεις, οι απότομες μεταστροφές του εκλογικού σώματος έχουν κυρίως αιτία την αγανάκτηση που προκαλούν τα μέτρα του μνημονίου, και ιδιαίτερα εκείνα που έχουν οικονομικές συνέπειες. Αποτέλεσμα αγανάκτηση οργή και διάθεση τιμωρίας που σε πολλές περιπτώσεις έχει βάση, δεν παύει ωστόσο να είναι επιλογή που ορίζει το θυμικό και όχι η λογική. Βλέπουμε λοιπόν να δημιουργείται ένα ρεύμα, διαρκώς διογκούμενο στήριξης του Αλέξη Τσίπρα, από ένα πλήθος πολιτών που μέχρι χθες ψήφιζαν άλλα κόμματα, άλλες ιδεολογίες, άλλα προγράμματα, χωρίς να ενδιαφέρονται αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ρεαλιστική λύση για την κρίση, χωρίς να κρίνουν αν είναι λογικό το επιχείρημα να ζητάς τα χρήματα των λαών της Ευρώπης, τη μείωση του χρέους, αλλά εσύ να μην αναλαμβάνεις τις υποχρεώσεις που σου αναλογούν να νοικοκυρέψεις τα οικονομικά σου.

Δημιουργείται όπως όλα δείχνουν μια ακόμη συνιστώσα, η οποία διογκώνεται υπέρμετρα με τη βοήθεια των καλλιεργούμενων προσδοκιών, η οποία περιμένει άμεση ικανοποίηση του πλήθους των αιτημάτων της, από την επόμενη μέρα των εκλογών. Εδώ θα φανεί αν, το νέο πολιτικό αστέρι που ανατέλλει, θα κατορθώσει να διαχειριστεί τις αντιδράσεις που θα πυροδοτήσει η μετεκλογική προσγείωση στη θλιβερή πραγματικότητα.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου