Την περασμένη Πέμπτη στη συνεδρίαση του Eurogroup ο Ευάγγελος Βενιζέλος αντιλήφθηκε ότι οι Ευρωπαίοι συνάδελφοί του δεν εμπιστεύονται το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Μάλιστα συνάδελφος του τον ρώτησε αν είναι σε θέση να εγγυηθεί το οτιδήποτε από τη στιγμή που το κόμμα του έχει μονοψήφιο αριθμό στις δημοσκοπήσεις.
Την επομένη μέρα Παρασκευή ένας εκ των τριών κυβερνητικών εταίρων απέσυρε τους υπουργούς του, διακηρύσσοντας ότι θα καταψηφίσει τη δανειακή σύμβαση. Τα διεθνή χρηματιστήρια άρχισαν και πάλι να τρελαίνονται… Την ίδια μέρα, μια υπουργός στενή συνεργάτης και προνομιακή συνομιλήτρια του Γιώργου Παπανδρέου, υπέβαλλε κι αυτή την παραίτηση της. Από κοντά και μια πλειάδα (κατά βάση “Παπανδρεϊκών”) βουλευτών εξέφραζαν την πρόθεσή τους να μην ψηφίσουν τα νέα μέτρα. Ο ίδιος δε ο Γιώργος Παπανδρέου δια της χαρακτηριστικής απουσίας του από το προσκήνιο, έδινε την αίσθηση πως δεν προτίθεται να δώσει καμία πολιτική μάχη για να υπερασπιστεί ό,τι συμφώνησε προ ημερών με τους άλλους δυο πολιτικούς αρχηγούς και τον πρωθυπουργό. Δηλαδή το “ναι” στο νέο Μνημόνιο. Τελικά, για να μη λένε, πήγε στη Βουλή το πρωί του Σαββάτου και κάλεσε άπαντες να το ψηφίσουν για να πιεί, λεει, τώρα η χώρα νερό. Το θέμα είναι αν το νερό δεν θα χει στερέψει….
Με αυτά τα δεδομένα οικοδομείται και εμπεδώνεται μια αίσθηση “αναξιοπιστίας” του ελληνικού πολιτικού συστήματος σε εταίρους και δανειστές. Έτσι, λένε οι “αναλυτές”. Η λέξη κλειδί του συρμού “αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος”… Ισχύει, δεν ισχύει, η ουσία είναι πως αυτές οι μέρες μέχρι την εκπνοή της διορίας της Τετάρτης που έχει δώσει η ΕΕ, θα κρίνουν αν το ελληνικό πολιτικό σύστημα θα καταφέρει να αποκαταστήσει την χαμένη του αξιοπιστία. Έτσι θα μας δοθούν τα λεφτά…
Την περασμένη Παρασκευή ο Λουκάς Παπαδήμος έδειξε αποφασισμένος να υπερασπιστεί ό,τι διαπραγματεύτηκε και συμφώνησε, λέγοντας σε δραματικούς τόνους πως η χρεοκοπία δεν είναι επιλογή. Το ερώτημα είναι αν θα καταφέρει να το πετύχει, χωρίς την συμπαράσταση των πολιτικών αρχηγών. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι παρών απών και αφήνει τους διαφωνούντες να εκφραστούν. Προφανώς, δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να τους συγκρατήσει, να αποτρέψει τη διάλυση του κόμματος του… Ο Γιώργος Καρατζαφέρης δίνει παρών προσπαθώντας να ικανοποιήσει και τις δυο εκδοχές (πως είναι δυνατό…) και μένει ο Αντώνης Σαμαράς.
Ο πρόεδρος της ΝΔ κινδυνεύει να υποστεί το μοναδικό πολιτικό παράδοξο: Να υποστεί πολιτική φθορά ως πρωθυπουργός πτωχευμένης χώρας, όντας αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης! Θα ήθελε τώρα εκλογές, ώστε να κυβερνήσει μια πτωχευμένη χώρα ή να εφαρμόσει δυσβάστακτα μέτρα που φτώχυναν το λαό; Δεν είναι βέβαιο. Τις ζήτησε όμως. Αλλά εκλογές ζητούσε από το Νοέμβριο. Είχε βάλει dead line τον Φλεβάρη, μετά τον Μάρτη, τώρα μετά το PSI και πάει λέγοντας
Ίσως, λοιπόν μια βολική λύση να ήταν η πρόταση Καρατζαφέρη περί κυβέρνησης τεχνοκρατών, υπό τον Λουκά Παπαδήμο για να εφαρμόσει τα μέτρα (εν είδει αναξιοπιστίας πολιτικών και πολιτικού συστήματος). Θα αποκαθιστούσε στους δανειστές το αίσθημα αξιοπιστίας. Θα έδινε την ευκαιρία στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να ασχοληθούν με τα εσωκομματικά τους. Στον Καρατζαφέρη να ισχυρίζεται πως ακολουθήθηκε και πάλι η δική του λύση και στον Αντώνη Σαμαρά να ισχυρίζεται ότι έριξε το ΠΑΣΟΚ απ’ την εξουσία, την οποία λίαν συντόμως θα αναλάβει η ΝΔ…
Προϋπόθεση όμως για κάτι τέτοιο είναι η ψήφιση της δανειακής σύμβασης. Κάτι που για την ώρα δεν είναι βέβαιο. Το είπαμε. Το Κοινοβούλιο αυτή την ώρα μοιάζει με κινούμενη άμμο. Η μοίρα της χώρας κρέμεται σε μια κλωστή. Κυριολεκτικά.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
