Το πολιτικό και ιδεολογικό κενό που προκύπτει μετά την ταύτιση της στρατηγικής των μνημονιακών νεοφιλελεύθερων δυνάμεων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) από τη μία μεριά και στις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ) στα εθνικά κυρίως θέματα από την άλλη και σε άλλα μείζονος κοινωνικής σημασίας (π.χ. μεταναστευτικό) οδηγούν στην ανάληψη πολιτικής πρωτοβουλίας για την οργάνωση του ενδιάμεσου πολιτικού χώρου (κέντρου), ο οποίος δεν πρέπει να αφεθεί στην λεηλασία των δήθεν φωτισμένων elite.
Η προλεταριοποίηση της εθνικής αστικής τάξης (οικονομικά και πολιτικά), η οποία απετέλεσε την σπονδυλική στήλη της ελληνικής κοινωνίας, η εξαθλίωση των εργαζομένων, καθώς και η φτωχοποίηση του αγροτικού κόσμου φέρνει στο προσκήνιο την αναγκαιότητα της ίδρυσης πολιτικού φορέα με ιστορικούς και πολιτικούς όρους: την ανόρθωση της Ελλάδας και την διάσωση του Ελληνισμού.
Είναι φανερό ότι συντηρητικές αλλά πατριωτικές δυνάμεις εγκλωβισμένες στο σύστημα Σαμαρά έχουν αδρανοποιηθεί. Κατά ανάλογο τρόπο είναι αδρανοποιημένες και οι εγκλωβισμένες στο σύστημα Βενιζέλου πατριωτικές και προοδευτικές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ. Έτσι δύο μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά ρεύματα με ξεχωριστή δυναμική, ετεροκαθοριζόμενα, λιμνάζουν. Δεν έχουν αυτοτελή έκφραση. Τα δύο αυτά ρεύματα ομογενοποιημένα και προσαρμοσμένα στις νέες συνθήκες πρέπει να εκφραστούν με σχήμα ενιαίο και αυτόνομο. Αυτή πρέπει να είναι η απάντηση του υγιούς πολιτικού δυναμικού απέναντι στο φθαρμένο πολιτικό σύστημα κυβερνητικής και συγκυβερνητικής διαχείρισης της ύστερης μεταπολιτευτικής περιόδου.
Στην πολιτική του εθνικού ενδοτισμού, του κοινωνικού αρνητισμού, του πολιτικού αυταρχισμού και του οικονομικού ελιτισμού πρέπει να αντιπαραταχθεί μια εθνικά υπεύθυνη πολιτική, η οποία θα επικαιροποιήσει το διαχρονικό δόγμα: «Εκπληρούμεν στο ακέραιον τις υποχρεώσεις μας και διεκδικούμεν επίσης στο ακέραιον τα δικαιώματά μας».
Το Μνημόνιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα «ναυλοσύμφωνο» και αφορά σε ξένο φορτίο το οποίο είναι φορτίο των δανειστών. Μόνο το πλοίο είναι ελληνικό και μάλιστα επιταγμένο. Άρα πρέπει να ενδιαφέρει τους πλοιοκτήτες η διάσωση του πλοίου και τους δανειστές η διάσωση και του πλοίου και του φορτίου.
Όμως η ασφαλής πλεύση προϋποθέτει καλώς διαιτώμενο πλήρωμα, ήρεμες θάλασσες και καλούς καπεταναίους. Δυστυχώς όμως, ο Πλοίαρχος και ο Ύπαρχος αποδεικνύονται ακατάλληλοι, το πλήρωμα παραμένει απλήρωτο, τα πελάγη είναι φουρτουνιασμένα και άγρια κύματα κλυδωνίζουν το σκάφος. Και αντί οι καπεταναίοι να ελαφρύνουν το πλοίο από το φορτίο, πετάνε τα πληρώματα στη θάλασσα.
Ο ενδιάμεσος πολιτικός χώρος πρέπει να εκφραστεί από ένα ευρύ δημοκρατικό και πατριωτικό σχήμα (κίνημα) με λαϊκά χαρακτηριστικά και όχι από κινήσεις επιτήδειων εκπροσώπων της οικονομικοπολιτικής elite, που είναι διαθέσιμες για όλες τις παραπειστικές αποστολές με στόχο την παραπλάνηση του λαού και τον εγκλωβισμό του σε νέα σχήματα χειραγώγησης. Ούτε φυσικά από «φωτισμένες» ηγεσίες, χαρακτηριστικό άλλων καθεστώτων. Στη δημοκρατία φωτισμένη ηγεσία είναι μόνο μία: ο Λαός.
Πρέπει να γίνει καθαρό ευθύς εξαρχής ότι «δυνάμεις» που κινούνται στο ηγετικό εποικοδόμημα, μετεωριζόμενες ή απλανείς, και οι οποίες συνέπραξαν στην μνημονιακή κατάργηση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων των ελλήνων πολιτών ή πρόσωπα τα οποία συνυπέγραψαν την εθνική και οικονομική υποθήκευση της χώρας βαρύνονται με την κοινωνική απαξίωση και την πολιτική αναξιοπιστία. Συνεπώς, οι δυνάμεις αυτές και τα πρόσωπα δεν μπορούν να συμμετέχουν στην προσπάθεια ανασυγκρότησης, πολλώ δε μάλλον στην πρωτοβουλία πολιτικής έκφρασης του ενδιάμεσου χώρου.
Η γερμανοποίηση της Ευρώπης με σημείο αιχμής την Ελλάδα, η οποία γερμανοποίηση στο όνομα της μιας και μόνης κυριαρχίας ακυρώνει την εθνική μας κυριαρχία, αποεθνικοποιεί το λαό και υπονομεύει την κρατική μας οντότητα, το έθνος – κράτος. Επιβάλλεται η ηθική και πολιτική αντίσταση.
Μπορεί και πρέπει ο Ελληνισμός να διαχειριστεί την Ευρωπαϊκή του προοπτική με εθνικούς όρους. Ο Ελληνισμός με τον πολιτισμό του και τις διαχρονικές του αξίες έχει όλες τις προϋποθέσεις να σφυρηλατήσει την φυσιογνωμία του και να αναδείξει την ταυτότητα του και έτσι, να αντισταθεί πολιτισμικά. Γιατί είναι νομοτελειακά δεδομένο ότι η γερμανοποίηση αργά η γρήγορα θα οδηγηθεί σε ηθικό εκφυλισμό. Θα είναι όμως τραγικό να έχει επιτύχει προηγουμένως τη δική μας αποσάθρωση και τον εθνικό και κοινωνικό μας θρυμματισμό. Και θα είναι τραγικό να εμπλακούν οι Έλληνες στην σύγκρουση ανάμεσα σε ιδαλγούς του μερκελισμού και σε νοσταλγούς του χιτλερισμού. Οι Έλληνες έχουν τα δικά τους πρότυπα, τις δικές τους αξίες και τα δικά τους ιδανικά.
Μπορούμε λοιπόν και οφείλουμε να αποτρέψουμε αυτή την αρνητική εξέλιξη.
Ο Πολιτικός και Κοινωνικός Σύνδεσμος «Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ» προς την κατεύθυνση αυτή θα πάρει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
