Με την ψυχή στο στόμα και πάλι, ήταν ο τίτλος ενός άρθρου μου που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες μέρες, επισημαίνοντας ότι ο κίνδυνος κατάρρευσης της χώρας έχει γίνει θέαμα για όλο τον κόσμο για περισσότερο από ένα χρόνο. Και αυτό δεν είναι αυταπάτη.
Τη μια «πρόσω ολοταχώς» για ανάπτυξη, την άλλη «όπισθεν ολοταχώς» και πορεία προς τα βράχια, τη μιζέρια και την εξαθλίωση. Μαδάμε τη μαργαρίτα grexit or no grexit. Χώρα έρμαιο εσμού ανίκανων πολιτικών, συντεχνιών, και κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Είμαστε θύματα αυταπάτης ή απάτης;
Τη μια οι «δραχμολάγνοι» όπως αποκαλούνται οι φαν της επιστροφής στη δραχμή και στο εθνικό νόμισμα, την άλλη οι φωνές του αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού επαναφέρουν το δίλημμα για την τύχη του πολύπαθου ενιαίου νομίσματος, του ευρώ.
Το leave ή το remain στην ευρωπαϊκή ένωση δοκιμάζεται στη Βρετανία και ποιος μπορεί να το αποκλείσει κι από τις άλλες χώρες. Μπορεί το κριτήριο της οικονομίας να παίζει το ρόλο του, αλλά τα απρόοπτα συνηθίζονται από τις πλειοψηφίες πολλών λαών. Το δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου είναι η καλύτερη απάντηση στη θρυλούμενη σοφία μερίδας ψηφοφόρων που ακόμη πιστεύει ότι το προσφυγικό και η παγκοσμιοποίηση του, είναι η καλύτερη διαφήμιση για τα νησιά μας!!! Βάλτε όσα θαυμαστικά θέλετε.
Η επικοινωνιακή μάχη των πολιτικών μας έχει επικεντρωθεί στα πρόσθετα μέτρα των 3,6 δις ευρώ ενώ τα 5,4 δις που έχουν ψηφιστεί από την Κυριακή το βράδυ είναι εύκολα να υλοποιηθούν; Όταν θα αρχίσουν να υλοποιούνται οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει ή να μετακομίσουμε ή να πιούμε το πικρό ποτήρι της εξόδου από το ευρώ; Τώρα αν θα λέγεται το νέο νόμισμα δραχμή, hellas euro ή όπως και να λέγεται, λίγο θα μας ενδιαφέρει. Εκείνο που θα πρέπει να μας νοιάζει αν θα μπορούμε να έχουμε ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο που να διαφέρει από αυτό της Βενεζουέλας!
Και τότε θα ανάψει για τα καλά το φυτίλι της τιμωρίας των ενόχων, πολιτικών νυν και τέως. Γιατί δεν αμφιβάλει κανείς ότι οι πολιτικοί ευθύνονται για την ηθική και οικονομική χρεοκοπία της χώρας, όσο κι αν οι ίδιοι ρίχνουν και ευθύνες σε «άφρονες» ψηφοφόρους πολίτες.
Για άλλη μια φορά το πολιτικό σύστημα της χώρας μας αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων. Η Κυβέρνηση διαρκώς συσκέπτεται, συζητά, καθυστερεί, αυταπατάται και σύσσωμη η αντιπολίτευση περιμένει διακαώς την πτώση της, είτε από ξένο παράγοντα, είτε από την αδυναμία της να αντέξει το βάρος της χρεοκοπίας. Αυτό κι αν είναι αυταπάτη.
Όσο ξορκίζουμε το κακό, την αποπομπή μας από το ευρώ, και όσο δεν παίρνουμε μέτρα σταθεροποίησης της οικονομίας μέσα στο ευρώ, τόσο υποσκάπτουμε και καθυστερούμε την ανάπτυξη της χώρας. Με τα νέα μέτρα που έχουν ψηφιστεί, τίποτα ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΕΙ, μόνο η ψυχή και όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός «Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει μια ώρα αρχίτερα…».
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
