Η απάντηση στο ερώτημα αν ο Αλέξης Τσίπρας θα προχωρήσει άμεσα σε εκλογές ή θα τις αναβάλει για αργότερα, προκύπτει από την απάντηση στο ερώτημα αν ο Πρωθυπουργός είναι ένας αριστερός μεταρρυθμιστής ή ένας πολιτικός καιροσκόπος. Αν η “στροφή του στο ρεαλισμό”, η υπερψήφιση του Μνημονίου και η ανάληψη της κυριότητας του, αποτελεί επιβεβαίωση της πίστης του για την ανάγκη τομών στο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης και στη λειτουργία του κράτους ή απλώς μια τακτική αναδίπλωση για την παραμονή του στην εξουσία.
[quote text_size=”small”]
Αν ο Αλέξης Τσίπρας επιφυλάσσει για τον εαυτό του ένα ρόλο μεταρρυθμιστή, ένα ρόλο εθνικού ηγέτη δεν έχει απολύτως κανένα λόγο να προχωρήσει σε εκλογές.
[/quote]
Πρώτον, διότι νέες εκλογές τώρα θα δώσουν τη χαριστική βολή στην οικονομία που βρίσκεται σε παράλυση επτά μήνες τώρα. Παράταση της πολιτικής αβεβαιότητας θα ήταν καταστροφική. Δεύτερο, διότι νέες εκλογές θα εκπέμψουν ασαφές μήνυμα στους Ευρωπαίους εταίρους και τις διεθνείς αγορές σχετικά με την αποφασιστικότητα του να γυρίσει σελίδα και θα διακινδυνεύσει να χάσει το προνόμιο του αποκλειστικά αξιόπιστου συνομιλητή με τη διεθνή κοινότητα. Τρίτον, διότι θα διακινδυνεύσει την εκ νέου επικράτηση του, εισπράττοντας πιθανώς πρόωρα το πολιτικό κόστος της δυσαρέσκειας από την υπογραφή ενός ακόμα Μνημονίου που στο υποσυνείδητο των περισσοτέρων Ελλήνων έχει αρνητικό πρόσημο. Τέταρτον, θα του στερήσει τη δυνατότητα να κυβερνήσει και να επικαλεστεί τα όποια θετικά επιφέρει το νέο σχέδιο στην αλλαγή πορείας της χώρας.
Βεβαίως, όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι ο Αλέξης Τσίπρας πιστεύει ότι με τη συμφωνία που διαπραγματεύτηκε και υπέγραψε τού παρέχεται η ευχέρεια να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος, οι οποίες και θα δώσουν χώρο σε πολιτικές που μπορούν να απογειώσουν αναπτυξιακά τη χώρα. Ευχέρεια που είναι μεγαλύτερη από το γεγονός της συναινετικής στάσης της αντιπολίτευσης που στέκεται αρωγός για λόγος “εθνικής υπευθυνότητας” και εφόσον ο Αλέξης Τσίπρας υιοθετήσει μια πραγματικά μεταρρυθμιστική ατζέντα θα την υποχρεώσει να ψηφίζει νέα μέτρα μέχρι τέλους – πόσο μάλλον όταν στο …τέλος υπάρχει και το ορατό ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους το οποίο και αποτελεί ένα ισχυρό πρόσχημα αποφυγής των πρόωρων εκλογών.
[quote text_size=”small”]
Σε αυτό το πλαίσιο το εσωκομματικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ επιτρέπει στον Αλέξη Τσίπρα να προστρέχει στη συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, επιμερίζοντας την πολιτική ευθύνη των όποιων σκληρών μέτρων εμπεριέχει αναπόφευκτα το νέο Μνημόνιο.
[/quote]
Εξάλλου, πέραν της ρητορικής περί της εθνικά υπεύθυνης στάσης, ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ για τους δικούς τους λόγους δεν επιθυμούν εκλογές. Η ΝΔ διότι θέλει χρόνο για να προχωρήσει στην αναγκαία ανανέωση της, να εξασφαλίσει όρους συντεταγμένης διαδοχής και να αποσαφηνίσει το ιδεολογικό της στίγμα, το Ποτάμι διότι θέλει να εμπεδωθεί ως μεταρρυθμιστική δύναμη που εγγυάται τον εκσυγχρονισμό της χώρας και το ΠΑΣΟΚ διότι κινδυνεύει με πολιτικό αφανισμό εφόσον νέες εκλογές το θέσουν εκτός Κοινοβουλίου.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο Αλέξης Τσίπρας έχει τη δυνατότητα να κυβερνά με τη συναίνεση των τριών κομμάτων της αντιπολίτευσης, χωρίς να αναγκαστεί μετά τις εκλογές να συγκυβερνήσει μαζί τους με νέους πολιτικούς όρους και άλλα δεδομένα που αυτή τη στιγμή δεν είναι ευδιάκριτα.
Αν ωστόσο ο Αλέξης Τσίπρας δεν πιστεύει στη συμφωνία που υπέγραψε και επιθυμεί είτε να αποδράσει, είτε να μοιραστεί την ευθύνη της εφαρμογής της, διεκδικώντας για τον εαυτό του το ρόλο του ελεγχόμενου πρωθυπουργού (ή πρωθυπουργεύοντος…), μπορεί τώρα εκ του ασφαλούς να παίξει το χαρτί των πρόωρων εκλογών. Τουλάχιστον αυτή τη φορά του δίνεται η ευκαιρία να πει πως δεν τις προκάλεσε ο ίδιος και να μεταφέρει το μπαλάκι των ευθυνών αλλού.
Και σε αυτή την περίπτωση το εσωκομματικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ τον βολεύει. Θα επικαλεστεί την άτυπη απώλεια της δεδηλωμένης και να διεκδικήσει και την τυπική. Ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης φέρνει άπαντες προ των ευθυνών τους για ό,τι συμβεί μελλοντικά, μειώνοντας το μερίδιο της προσωπικής του ευθύνης για ό,τι συνέβη μέχρι σήμερα.
Σε μια τέτοια περίπτωση Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ θα βρεθούν ενώπιον διλήμματος, το οποίο ωστόσο εγκαίρως αφαίρεσε από τη ΝΔ ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Η ΝΔ έσπευσε πρώτη να ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να παράσχει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, χωρίς ωστόσο να αποκλείσει το ενδεχόμενο δικής της συμμετοχής στο στάδιο της εφαρμογής, εφόσον, όμως υπάρξει πρόσκληση και σίγουρα σταματήσει κάθε πρόκληση από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, ωστόσο, τι θα πράξουν;
[quote text_size=”small”]
Οι διαδικασίες που θα προκληθούν με την εφαρμογή του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής ανοίγουν ένα μεγάλο κύκλο παρασκηνιακών ζυμώσεων και πολιτικών συναλλαγών που θα γίνονται υπό την απειλή του Grexit – κίνδυνο που ακόμα δεν έχει εκλείψει – την περαιτέρω παράλυση της οικονομίας και σε συνθήκες κοινωνικής πίεσης και ασφυξίας.
[/quote]
Οι επόμενες λοιπόν μέρες θα δείξουν την πραγματική ποιότητα και πολιτική στόφα του Αλέξη Τσίπρα. Και θα αποδείξουν αν πράγματι θα επιβραβεύσει εκείνους που τον θεωρούν ως τον Έλληνα Λούλα, ή εκείνους που τον θεωρούν απλά ένα πολιτικό καιροσκόπο και τυχοδιώκτη…
*Το σκίτσο είναι το Θοδωρή Μακρή
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
