Αν μη τι άλλο η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ υπενθύμισε πως στην Ελλάδα διατηρείται στοιχειωδώς η λειτουργία της Δημοκρατίας!
Θα περίμενε κανείς – τουλάχιστον με βάση τον τρόπο που τον εμφανίζουν οι πολιτικοί του αντίπαλοι – ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ να κινηθεί εκτός δημοκρατικής και πολιτικής νομιμότητας. Να ζητήσει δηλαδή εκλογές δείχνοντας εμμέσως πλην σαφώς πως αμφισβητεί το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών.
Προφανώς, ο Αλέξης Τσίπρας δεν έπεσε στην παγίδα. Σε ερώτηση που τού τέθηκε επί τούτου, ξεκαθάρισε πως “αν θέλαμε εκλογές θα το λέγαμε χωρίς περιστροφές”, διευκρινίζοντας πως “εκλογές έγιναν πριν τρεις μήνες και σε αυτές χάθηκε μια ευκαιρία κάτω από την πίεση των διλημμάτων και της εξαπάτησης του ελληνικού λαού”. Παρά την κριτική, δηλαδή, έδειξε πως σέβεται απολύτως τη δημοκρατικής νομιμότητας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας όρισε και την αντιπολιτευτική γραμμή του κόμματος, διεκδικώντας το ρόλο της αντιπολίτευσης – θεσμικό προαπαιτούμενο σε κάθε δημοκρατικό πολίτευμα. Ως αξιωματική αντιπολίτευση μάλιστα, ο Αλέξης Τσίπρας υπενθύμισε πως, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να μη διαφωνεί με την κυβερνητική γραμμή. Πως οφείλει, ούτε λίγο ούτε πολύ, πρώτο μέλημα του να “είναι η κοινωνία να αντισταθεί για να μην περάσουν τα νέα μέτρα”.
Με απλά λόγια, ο καθένας στο …πόστο και ο καθένας με το ρόλο του. Το θεσμικό και δημοκρατικό ρόλο. Άλλωστε, γιατί θα έπρεπε ο Αλέξης Τσίπρας, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να συμφωνεί με μια οικονομική πολιτική, με ένα πρόγραμμα λιτότητας ή σταθεροποίησης (η επιλογή του όρου είναι υποκειμενική), που παράγει ύφεση, υψηλή ανεργία κοκ, και για την οποία, πλέον, εκφράζοντας σοβαρές επιφυλάξεις σε όλη την Ευρώπη. Πόσο μάλλον που ανάλογες επιφυλάξεις εξέφραζε και ο Αντώνης Σαμαράς προτού ο πολιτικός ρεαλισμός τον εξαναγκάσει να μεταβάλλει τη στάση του.
Προσδιορίζοντας το ρόλο στο πλαίσιο της ομαλής δημοκρατικής λειτουργίας ο Αλέξης Τσίπρας επαναπροσδιορίζει το πολιτικό του στίγμα, ως θεσμικός πλέον παίκτης του πολιτικού συστήματος. Και ως τέτοιος, ασφαλώς, δεν μπορεί να αμφισβητεί την ανάγκη παραμονής της χώρας στο ευρώ, ούτε βεβαίως να σέρνει πολιτικά βαρίδια του παρελθόντος, ούτε να κρατά βαριές ιδεολογικές σημαίες. Κάπως έτσι, “οι δυνάμεις της εργασίας που στήριξαν σε μεγάλο βαθμό το κόμμα δεν είναι δυνάμεις του χτες”, ήταν η απάντηση σε όσους αποδίδουν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στο “παλιό ΠΑΣΟΚ” και η αποστροφή του πως πρέπει “να κρατήσουμε τα θετικά απ’ τις δυνάμεις του κομουνιστικού και του σοσιαλδημοκρατικού κινήματος” η προαναγγελία ενός εντελώς καινούργιο κομματικού σχηματισμού.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
