Ποικιλοτρόπως σχολιάστηκε η συνύπαρξη των τριών προέδρων, δύο πρώην και ενός νυν, στην εκδήλωση της τρίτης του Σεπτέμβρη, κάτι που είχε να συμβεί αρκετόν καιρό, και που το επεδίωξε με επιμονή ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Άλλοι χαρακτήρισαν την κοινή εμφάνιση ως ελπιδοφόρο μήνυμα ανάκαμψης του φυλλορροούντος, άλλοτε κραταιού Κινήματος, οι πολλοί αδιαφόρησαν, και κάποιοι μίλησαν για μνημόσυνο ενός τελειωμένου πολιτικού σχηματισμού. Ένα είναι πάντως γεγονός.
Ότι μετά από πολύ καιρό ο τωρινός και εκ των έσω βαλλόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, κατόρθωσε να παρουσιάσει το συρρικνωμένο και σπαρασσόμενο κόμμα, έστω και σε επίπεδο αλληλοανοχής των μηχανισμών, ως ενιαία έκφραση. Αν αυτό είναι ικανό να ανατάξει ή να ανασυντάξει τις δυνάμεις του, που εκδηλώνουν φυγόκεντρες τάσεις, θα φανεί πολύ σύντομα.
Και εδώ επικεντρώνεται η αγωνία της σημερινής ηγετικής ομάδας, καθώς ένα κυβερνητικό ατύχημα, σε κάποιο μείζονος σημασίας νομοσχέδιο, μπορεί να προκαλέσει πρόωρες εκλογές, μέσα σε ιδιαίτερα πολωτικό κλίμα, που φυσικά δεν ευνοεί τους μικρούς πολιτικούς σχηματισμούς, ιδιαίτερα όταν εισπράττουν τη φθορά των πεπραγμένων της συγκυβέρνησης. Πιο σκληρός κριτής της κοινής εμφάνισης των προέδρων υπήρξε ο άλλοτε στενός τους συνεργάτης, είτε ως υπουργός, είτε ακόμη και ως αντιπρόεδρος, ο γνωστός για τον αιχμηρό του λόγο, Θεόδωρος Πάγκαλος. Αφού μίλησε για «σύναξη των αποτυχημένων», και εκδήλωση χωρίς κανένα νόημα, καθώς «συμμετείχαν μόνο στελέχη» ερήμην της κοινωνίας, σε νεότερη παρέμβασή του πρότεινε την κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, προκαλώντας φυσικά την αντίδραση του εκπροσώπου του δεύτερου. Η πρόταση Πάγκαλου πάντως είναι σίγουρο πως βρίσκει απήχηση σε ένα τμήμα των στελεχών του Κινήματος, ιδίως σε εκείνα που συμμετέχουν στο κυβερνητικό σχήμα. Ωστόσο το μεγάλο στοίχημα του Ε. Βενιζέλου αλλά και του ΠΑΣΟΚ, θα κριθεί τον προσεχή Μάϊο όταν γίνουν οι διπλές εκλογές, δηλαδή δημοτικές και ευρωεκλογές, χωρίς να αποκλείεται και το ενδεχόμενο τριπλών εκλογών. Για την ώρα πάντως πολιτικοί αναλυτές, επικαλούμενοι κυβερνητικές διαρροές, τοποθετούν τις βουλευτικές εκλογές το φθινόπωρο του 2014.
Αν λοιπόν συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ στις δημοτικές, όπως ήδη βρίσκεται το θέμα στο τραπέζι των διαβουλεύσεων, και κατέβει από κοινού στις ευρωεκλογές, δεν θα είναι λίγοι εκείνοι που θα μιλήσουν για συγχώνευση των δύο κομμάτων, με αρνητικό αντίκτυπο στους εναπομείναντες οπαδούς του ΠΑΣΟΚ. Αν πάλι αποτολμήσει μοναχική κάθοδο στον εκλογικό στίβο, ενδεχόμενη συντριβή, που με τα σημερινά δημοσκοπικά δεδομένα δεν αποκλείεται, θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου εσωκομματικά, κατά του σημερινού προέδρου, προκαλώντας όπως είναι φυσικό, καταιγιστικές εξελίξεις. Η μόνη περίπτωση που μπορεί να προσδώσει κάποια ελπιδοφόρα δυναμική στην τελματωμένη, πάλαι ποτέ δημοκρατική παράταξη, είναι η δημιουργία δημοκρατικού μετώπου απέναντι στα άκρα, με συνεργασίες με όμορους πολιτικούς σχηματισμούς, αλλά το εγχείρημα για να πείσει, προϋποθέτει, επαναπροσδιορισμό στην ιδεολογία και τις προτεραιότητες του Κινήματος, κάτι που θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα τη ρήξη με τον κυβερνητικό του εταίρο. Πάντως ακόμη κι αν υπάρχει η βούληση, για την οποία πολλοί αμφιβάλουν, υπάρχουν τα κότσια που χρειάζονται να αναλάβει κάποιος την ευθύνη απέναντι στον τόπο και τους εταίρους και να δρομολογήσει εξελίξεις που θα σημάνουν ανατροπές;
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
