Η κακοδαιμονία, δυστυχώς, της πολιτικής μας ζωής, δυστυχώς γιατί και προ κρίσης το ίδιο ίσχυε, καθορίζεται από δύο βασικούς παράγοντες. Την πρεμούρα της κυβέρνησης να αποδείξει βεβιασμένα – κυρίως όταν πλησιάζουν οι εκλογές – έργο και φιλολαϊκά μέτρα, και τη μιζέρια της αντιπολίτευσης, να μειώνει οτιδήποτε που μπορεί να είναι ευνοϊκό για τη χώρα μόνο και μόνο επειδή μπορεί να το καρπωθούν οι κυβερνώντες.
Πάμπολλα τα παραδείγματα με τελευταίο το πολυαναμενόμενο stress test των συστημικών τραπεζών που έστω και δύσκολα το πέρασαν με επιτυχία. Εννοείται πως ούτε η ΕΚΤ, ούτε το ΔΝΤ, θα ανακοίνωναν το θετικό αποτέλεσμα αν υπήρχαν ουσιώδη μελανά σημεία στην κεφαλαιακή επάρκεια των τεσσάρων τραπεζών, εκτός φυσικά αν εγκολπωθούμε το επιχείρημα των απανταχού «ψεκασμένων» πως στο παρασκήνιο εξυφάνθη και πάλι μια σκοτεινή συνωμοσία υπέρ των τραπεζιτών.
Προφανώς, κάποιοι ευρωπαϊκοί τραπεζικοί κολοσσοί που απέτυχαν και επικρίθηκαν για τις επιδόσεις τους δεν συμμετείχαν στην «διεθνή ίντριγκα», που τόσο δημοφιλής ως θεωρία είναι στις μέρες μας.
[quote text_size=”small”]
Η κυβέρνηση λοιπόν στο επιτυχημένο stress test είδε την αρχή του τέλους της κρίσης, καλλιεργώντας για μια ακόμη φορά υπερβολικές, – προεκλογικές για καλό και για κακό – ελπίδες στους πολίτες, η δε αντιπολίτευση, μετά από εύλογη σιωπή, είτε δια κύκλων είτε δια της «αριστερής πλατφόρμας», έσπευσε να υποτιμήσει το γεγονός, μιλώντας για «σικέ παιχνίδι».
[/quote]
Τελικά, η μόνιμη εκλογολογία, καθώς και οι με κάθε ευκαιρία πρόωρες εκλογές, αντί να είναι για τη χώρα μας προϊόν γόνιμου πολιτικού διαλόγου, και ύμνος στις δημοκρατικές διαδικασίες, με τον τρόπο που τα χειριζόμαστε, κινδυνεύουν να γίνουν βόμβα που θα εκραγεί στα χέρια μας. Δεν μας έγιναν μάθημα τα αποτελέσματα της άφρονος προσφυγής δύο φορές στις κάλπες για να αντικατασταθεί το προωθημένο πολιτικό πείραμα της κυβέρνησης Παπαδήμου, – που εκτός του άμεσου κινδύνου κατάρρευσης, (αεροπλάνα μετέφεραν ευρώ απ’ την Ευρώπη για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη ρευστότητας), είχε και κάποια δις ευρώ επιπλέον κόστος για τους πολίτες εν μέσω κρίσης – είμαστε έτοιμοι να επαναλάβουμε το λάθος, αδιαφορώντας για το κόστος.
Φυσικά η αντιπολίτευση θωρακισμένη πίσω από τη θεωρία της «επικίνδυνης κυβέρνησης» μπορεί κάλλιστα να ευαγγελίζεται μια νικηφόρα αναμέτρηση που θα μας απαλλάξει απ’ αυτήν και θα γυρίσουμε στον αιώνα της ανέμελης ευδαιμονίας.
[quote text_size=”small”]
Μόνο που η εικόνα επαναλαμβάνεται απελπιστικά μονότονα καθώς πρόσφατα είναι τα Ζάππεια της προηγούμενης αντιπολίτευσης της ΝΔ, στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, και οι κορώνες περί προδοτών και δοσιλόγων, για να ακολουθηθεί στη συνέχεια η ίδια και σκληρότερη πολιτική, μόνο και μόνο για να αλλάξουν τα πρόσωπα στην εξουσία.
[/quote]
Ή μήπως στην πραγματικότητα δεν άλλαξαν; Μήπως και στην σημερινή συγκυρία, όλοι επιμένουν στις καταστροφικές επιλογές, όχι επειδή θεωρούν τις πρόωρες εκλογές ωφέλιμες για τον τόπο, αλλά επειδή είναι εγκλωβισμένοι σε μια πολιτική ρητορεία που πλέον είναι αργά να την αλλάξουν; Μήπως δεν είναι καθόλου τυχαίες οι δηλώσεις του Μανώλη Γλέζου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξανακάνει επαναληπτικές εκλογές για να καθιερώσει την απλή αναλογική, που στο βάθος κρύβουν τον προβληματισμό για την επόμενη μέρα και την αναγκαιότητα επιμερισμού των κυβερνητικών ευθυνών, κάτι που νομοτελειακά επιβάλλει το σύστημα της απλής αναλογικής.
Και ο πολίτης, παρακολουθεί με οδύνη, την ποδοσφαιροποίηση και την ανευθυνότητα των πολιτικών, χαμένος στην αγωνία της μέριμνας για επιβίωση, έχοντας δυστυχώς να επιλέξει μεταξύ «Σκύλας και Χάρυβδης», βλέποντας μάλιστα η τραγωδία να επαναλαμβάνεται και πάλι, ως τραγωδία…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
