Ίσως να ζούμε την εποχή που όλα πλέον, κάποια συντομότατη στιγμή, και αποκαλύπτονται και πληρώνονται, γι’ αυτό σε έναν τόπο που όλοι έχουν μαγικές λύσεις, όλοι γνωρίζουν τα πάντα και όλοι στο τέλος βιώνουν την οδυνηρή διάψευση, έστω κι αν δεν το ομολογούν, πρέπει άπαντες να πάρουμε το μάθημά μας.
Είναι γεγονός ότι σε περιόδους κρίσης, η εμφάνιση «Καματερών», που γιατρεύουν ασθένειες και αγωνίες με το «θαυματουργό» τους νερό, είναι συνεχής και εξελισσόμενη, παίρνοντας μάλιστα μορφή πανεπιστημιακής αίγλης και πειθούς αναμφισβήτητης. Τι κι αν αρκετοί σώφρονες αναλυτές και πολίτες έβλεπαν και έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, ότι ο βασιλιάς ήταν γυμνός και οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια τον τόπο προς μη αναστρέψιμη καταστροφή, αυτοί βάδιζαν ακάθεκτοι, και οι εύπιστοι πολίτες τους αποθέωναν.
Χρειάστηκε ο πανικός ενός μη διαχειρίσιμου δημοψηφίσματος, η εμφάνιση της κόλασης που το αποτρόπαιο πρόσωπό της κατατρόμαξε το πολιτικό προσωπικό και το συνάσπισε στο Προεδρικό Μέγαρο να αναζητήσει την απεγνωσμένη, όπως οδηγήθηκαν τα πράγματα, οποιαδήποτε συμφωνία-λύση. Δεν είναι προφανώς ώρα να αναζητηθούν ευθύνες, καθώς όλα ακόμα είναι στον αέρα, και το ηττημένο μετά τη στροφή του πρωθυπουργού συνονθύλευμα λαϊκιστών, εραστών του εθνικού απομονωτισμού, και της επιστροφής στη δραχμή, παίζουν τα ρέστα τους, με την υποστήριξη συμφερόντων που θέλουν να αγοράσουν κοψοχρονιά τη χώρα.
Φυσικά όλοι αυτοί που έβγαλαν τα αφορολόγητα ευρώ τους έξω κατά τη διάρκεια της κρίσης και που υπολογίζονται σε εκατοντάδες δις πίεζαν και πιέζουν, επενδύουν μεγάλα χρηματικά και πολιτικά κεφάλαια προς την κατεύθυνση του αντιευρωπαϊσμού και του εθνοαπομονωτισμού, χρησιμοποιώντας τον φανατισμό την αφέλεια αλλά και τη δυστυχία μερίδας των πολιτών. Βεβαίως η πλειοψηφία της κοινωνίας, όχι εκείνης που ψήφισε Όχι σε ένα νεφελώδες και διχαστικό ερώτημα, αλλά εκείνη που με συντριπτικά ποσοστά θεωρεί πως παρά τα πρόσκαιρα προβλήματα, η θέση της χώρας είναι στην Ευρώπη, υποδέχθηκε με ανακούφιση την έστω και άτσαλη, προσγείωση της κυβέρνησης στην πραγματικότητα.
Όταν αναγνωρίζεις ένα πρόβλημα τότε υπάρχει περίπτωση να βρεις και λύση, διαφορετικά πουλάς φούμαρα στους ιθαγενείς και ονειρεύεσαι εφόδους στην τράπεζα της Ελλάδος να κάνεις ριφιφί στα ανύπαρκτα αποθεματικά.
[quote text_size=”small”]
Δεν είναι σίγουρο ότι τελειώσαμε με τις φαιδρότητες. Σίγουρο είναι ωστόσο το γεγονός ότι μόνο με τις υπάρχουσες συνθήκες η χώρα μπορεί να σταθεί όρθια και κάποια στιγμή να αρχίσει να επανέρχεται σε μια κάποια κανονικότητα, με την υπογραφή αυτής της σκληρής και επώδυνης για πολλούς συμφωνίας.
[/quote]
Τα πράγματα θα μπορούσαν να έχουν εξελιχθεί διαφορετικά, αν στις απαρχές της κρίσης, ακολουθούσαμε σαν χώρα το παράδειγμα των άλλων χωρών σε πρόγραμμα και χωρίς διαχωρισμούς σε μνημονιακούς-αντιμνημονιακούς, και σε ενδοτικούς και υπερπατριώτες, είχαμε στρωθεί να αλλάξουμε τη χώρα για να μη βουλιάξουμε. Οι άλλες χώρες βγήκαν από τα μνημόνια και μεις πλέον τρώμε τη σκόνη τους. Προφανώς αν είχαμε από τότε προσεγγίσει την πραγματικότητα, ίσως να μην είχαμε ζήσει ούτε την άνοδο του νεοναζισμού, ούτε τις αριστερίστικες ακρότητες, ούτε ίσως και κάποια από τα αστέρια της πολιτικής που ανέδειξε ο λαϊκισμός της τελευταίας πενταετίας. Ας αναλογιστούμε όλοι αν αξίζαμε σαν χώρα και σαν κοινωνία, όλο αυτό το οικονομικό κόστος, αλλά και την προσωπική περιπέτεια που ο καθένας μας εξακολουθεί να βιώνει.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
