Την ώρα που η επικαιρότητα εστίαζε στην υπόθεση της αλλοίωσης ή μη της λίστας Φαλτσιάνι, γνωστής ως Λαγκάρντ, από τον πρώην υπουργό Γ. Παπακωνσταντίνου, ενώ οι «εμπλεκόμενοι» συγγενείς του προσέρχονταν στη δικαιοσύνη να δώσουν εξηγήσεις, και ο απόηχος της τηλεοπτικής εμφάνισης του συνεχιζόταν με ένταση, το σκηνικό κατακλύστηκε από το γιουρούσι ανακατάληψης της βίλας Αμαλία από «αντιεξουσιαστές».
Προφανώς, αν δεν ήταν οργανωμένη προβοκάτσια για να αλλάξει η καυτή ατζέντα της επικαιρότητας, σίγουρα ήταν αφελής και άκαιρη κίνηση, που πρόσφερε άλλοθι και επικοινωνιακή ανάσα στους στριμωγμένους ενδιαφερόμενους, από τις απρόβλεπτες εξελίξεις που προοιωνίζονται στην υπόθεση της λίστας. Γιατί φυσικά είναι θέμα χρόνου, και μόλις τελειώσουν τα τερτίπια εντυπωσιασμού με τις εξεταστικές που όλοι γνωρίζουμε και γιατί συστήνονται και τα εκ των προτέρων δεδομένα αποτελέσματά τους, να στρέψουν την προσοχή τους οι πολίτες στην καρδιά του θέματος, δηλαδή ποια ποσά από αυτά που αναφέρονται είναι νόμιμα, αν δικαιολογούνται από τα εισοδήματα των κατόχων τους και αν έχουν πληρωθεί οι αναλογούντες φόροι.
Και βέβαια ελάχιστους πείθουν τα επιχειρήματα πως στο περιεχόμενο της λίστας δεν υπάρχουν περιπτώσεις πολύ πιο σημαντικές από τις εξαδέλφες του κ. Παπακωνσταντίνου, που ίσως σύντομα αποδειχθεί, όπως διαρρέεται παρασκηνιακά, ότι μπορούσαν με την ισχύ τους όχι να ζητήσουν, αλλά να επιβάλλουν την εξαφάνιση της. Τόσο ισχυρά συμφέροντα μάλιστα που να αναγκάσουν το πολιτικό προσωπικό να φθάσει στο ακραίο και ριψοκίνδυνο σημείο, ώστε να αγνοήσει την τότε υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας και μετέπειτα επικεφαλής του ΔΝΤ, από το οποίο μάλιστα εξαρτάται σε ένα βαθμό και η ομαλή χρηματοδότηση της χώρας. Εννοείται πως το ΠΑΣΟΚ είναι εκείνο που θα ΄θελε να ξεμπερδεύει από τον αυτοεγκλωβισμό του λόγω των χειρισμών του στην υπόθεση της «χαμένης λίστας», αλλά και τα άλλα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης έχουν λόγους να θέλουν εκτόνωση μιας υπόθεσης που υπονομεύει με την ανεξέλεγκτη εξέλιξή της, τη συνοχή της κυβέρνησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως γιατί να επιτρέψει από μέλη, στελέχη και βουλευτές του, να κινήσουν και να στηρίξουν μια ανακατάληψη της βίλας, που και επικοινωνιακούς πόντους θα έδινε στην κυβέρνηση, και την ατζέντα της καυτής επικαιρότητας θα άλλαζε; Μήπως τελικά εγκλωβίστηκε και ο ίδιος και αυτοπαγιδεύτηκε στο να ανεβάσει το θέμα της αλλοίωσης των στοιχείων, και όχι το σημαντικότερο που είναι τι έχασε η χώρα από την μη αξιοποίηση των στοιχείων; Μήπως η ηγετική ομάδα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στην πραγματικότητα δίνει μάχες εντυπώσεων και επιβεβαιώνει τους επικριτές της πως αυτό που την ενδιαφέρει δεν είναι να βρεθεί η αλήθεια, αλλά να προσκομίσει πρόσκαιρα δημοσκοπικά οφέλη, κυρίως για να καταστείλει τις ακραίες εσωκομματικές της αντιφάσεις;
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
