Μπορεί από τη αποψινή συνάντηση των πολιτικών αρχηγών να μη βγει η είδηση της πρόωρης προσφυγής στην κάλπη, είναι όμως σχεδόν βέβαιο ότι από αύριο, έστω και άτυπα, ξεκινά η προεκλογική περίοδος. Η συνάντηση της περασμένης Δευτέρας απέδειξε πως η συγκατοίκηση των τριών κομμάτων είναι προβληματική και το χάσμα που χωρίζει τη ΝΔ με τη ΔΗΜΑΡ φαντάζει αγεφύρωτο για τρεις κυρίως λόγους:
Ο πρώτος και σημαντικότερος είναι η εμφανής πια απροθυμία της ΔΗΜΑΡ να στηρίξει το δημοσιονομικό πρόγραμμα προσαρμογής και τα επώδυνα μέτρα που το συνοδεύουν. Δεν το πιστεύει ιδεολογικά και αδυνατεί να συναινέσει στις πρακτικές εφαρμογής του. Για αυτό και στην υπόθεση της ΕΡΤ εστιάζει στο πνεύμα και το γράμμα της συνταγματικής νομιμότητας, επιχειρώντας να αποτρέψει μελλοντικά “μονομερείς ενέργειες” όπως αυτή που έλαβε ο Αντώνης Σαμαράς επιβάλλοντας το “μαύρο” στη Δημόσια Τηλεόραση. Ούτε λίγο, ούτε πολύ ο Φώτης Κουβέλης αξιώνει (και θα αξιώνει στο εξής) η Βουλή να λαμβάνει αποφάσεις και όχι απλώς να εγκρίνει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Αυτό βεβαίως έχει νόημα όταν οι πολιτικές συνθήκες είναι ομαλές. Όταν όμως η χώρα βρίσκεται στα πρόθυρα της καταστροφής και εξαρτώμενοι από τις προθέσεις των δανειστών της, μια τέτοια διαδικασία φαντάζει ως πολυτέλεια.
Ο δεύτερος, εξίσου σημαντικός λόγος, είναι πως η ΔΗΜΑΡ δεν δείχνει πρόθυμη να ανταλλάξει πολιτική στήριξη με υπουργικά αξιώματα. Πρώτο, διότι, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, δεν έχει κουλτούρα εξουσίας και θα δυσκολευτεί να πείσει τους ψηφοφόρους της ότι η διαφοροποίηση της δεν ήταν προσχηματική για να διαπραγματευτεί μεγαλύτερη συμμετοχή στο νέο κυβερνητικό σχήμα και δεύτερο διότι με την ενεργό συμμετοχή της στην κυβέρνηση καθίσταται συνυπεύθυνη για ό,τι συμβεί μελλοντικά στη χώρα. Προφανώς, πιστεύει πως το μέλλον δεν θα είναι ευοίωνο, πως το πρόγραμμα δεν θα βγει και σε μια τέτοια περίπτωση, η επόμενη μέρα θα την βρει εκτός Βουλής.
Ο τρίτος λόγος είναι πως εκφράζοντας τώρα τη διαφοροποίηση της εγγράφει υποθήκη για τη συμμετοχή σε ένα μετεκλογικό κυβερνητικό σχήμα, συνεργαζόμενη αυτή τη φορά με το ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο της πάγιας επιδίωξης του Φώτη Κουβέλη για μια κυβερνώσα Αριστερά. Αν συνεχίσει να συντάσσεται άνευ όρων με τη ΝΔ, όχι μόνο θα διακινδυνεύσει την πολιτική της ύπαρξη, αλλά πολύ περισσότερο θα ακυρώσει κάθε προοπτική συνεργασίας με το σημερινό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ωστόσο, όλα τα παραπάνω τελούν υπό την αίρεση της χρονικής συγκυρίας. Κι αυτή δεν ευνοεί τον Φώτη Κουβέλη που θα πρέπει (συν)υπολογίσει το κόστος της ευθύνης να σύρει τη χώρα, εν μέσω θέρους, σε πρόωρες εκλογές…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
