Ουδείς εξεπλάγη με τις αντιδράσεις της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης κατά την αποτίμηση της συνάντησης Σαμαρά- Μέρκελ, αντιδράσεις που έμοιαζαν να έχουν γραφεί εκ των προτέρων όποιο κι αν ήταν το περιεχόμενό της, όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμά της. Οι ακρότητες που ειπώθηκαν ένθεν- κακείθεν υπαγορεύονταν από τη συγκυρία που θέλει τη χώρα να εισέρχεται σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο μέχρι την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Φυσικά, ούτε ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε ικέτης «εξευτελίζοντας τη χώρα», ούτε κατήγαγε περιφανή νίκη εξασφαλίζοντας οριστικές λύσεις για τα χρονίζοντα και δύσκολα αντιμετωπιζόμενα ελληνικά προβλήματα. Η αλήθεια είναι πως τέθηκε δημόσια η ατζέντα της κυβέρνησης, που περιλαμβάνει φοροελαφρύνσεις, σταδιακή απεμπλοκή σε σύντομο διάστημα από το μνημόνιο και αποχώρηση του ΔΝΤ από τη χώρα κοινή συναινέσει, χωρίς να υπάρχει η γνωστή παγωμάρα από την άλλη πλευρά.
Και αυτά από μόνα τους θα ήταν αρκετά και σίγουρα θα έδειχναν σαφή αλλαγή κλίματος, αν το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου δεν καλλιεργούσε υπέρμετρες προσδοκίες από τη συνάντηση, για να τις μαζέψει μετά την αντίδραση της γερμανικής πλευράς, που έθεσε τον πήχη στο κανονικό του ύψος. Ένα δηλαδή νέο αυτογκόλ, μετά εκείνου της πολυδιαφημισμένης συνάντησης των Παρισίων με την τρόικα, που κατέληξε σε φαρσοκωμωδία.
[quote text_size=”small”]
Είναι γεγονός πως οι τελευταίες δημοσκοπήσεις έχουν ενσπείρει έναν κάποιο πανικό σε ορισμένα υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης, καθώς βλέπουν την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ να παγιώνεται.
[/quote]
Η είσοδος δε, κατά τον τελευταίο ανασχηματισμό εκπροσώπων της λαϊκής δεξιάς, ουδόλως βοήθησε την κυβέρνηση να ανακάμψει. Το αντίθετο μάλιστα, καθώς της αφαίρεσε και αρκετά από την εικόνα της σοβαρότητας που προσπαθούσε να εκπέμψει «θυσιάζοντας το πρόσκαιρο κομματικό συμφέρον στο βωμό της σωτηρίας της χώρας» όπως διατυμπάνιζαν κυβερνητικά στελέχη στα ΜΜΕ. Όμως όταν επικρατεί πανικός η κρίση επικοινωνιακής στρατηγικής γίνεται καθημερινό φαινόμενο. Αλλιώς δε δικαιολογείται ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ να κινδυνολογεί στα κανάλια πως αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ θα φύγουν οι καταθέσεις από τις ελληνικές τράπεζες, προτρέποντας μάλιστα τους πολίτες να το πράξουν, για να μείνει την επομένη ακάλυπτος από αρκετούς συναδέλφους του.
Μάλιστα μια πληροφορία λέει πως και ο πρωθυπουργός, σε συνάντησή του με βουλευτές στο καφενείο της Βουλής, μίλησε για κίνδυνο κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος, στην περίπτωση που νικητής των εκλογών είναι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και είμαστε ακόμα στην αρχή, καθώς η εκλογή Προέδρου θα γίνει τον προσεχή Φεβρουάριο και κανένας δεν στοιχηματίζει αν θα βρεθούν οι 180 ψήφοι για την εκλογή του ή το αντίθετο που θα οδηγήσει σε εκλογές.
[quote text_size=”small”]
Σε μια συγκυρία που έχουμε μπροστά μας, την τελευταία και κρίσιμη αξιολόγηση της τρόϊκας και κυρίως την εθνική προσπάθεια για την ρύθμιση του χρέους, είτε με επιμήκυνση, είτε με κούρεμα, ώστε να καταστεί βιώσιμο.
[/quote]
Και η αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να κάνει ρεαλιστικές προτάσεις, προσπαθεί να αναδιατυπώσει τις ακραίες εξαγγελίες που συνοψίζονται στο «τάζοντας τα πάντα σε όλους», φοβούμενη μήπως τελικά κληθεί να τις εφαρμόσει και έρθει αντιμέτωπη όχι μόνο με τους πολίτες που την πίστεψαν, αλλά και με τον ίδιο τον εαυτό της. Αυτή είναι η κακοδαιμονία της χώρας. Πάντα όταν είχε μπροστά της ιστορικές προκλήσεις, βρισκόταν διχασμένη και μπλεγμένη στον ιστό της αράχνης του αδίσταχτου και πάντα παρόντα λαϊκισμού. Και για μια ακόμη φορά μπορεί το φως στο βάθος του τούνελ να αποδειχθεί, πως ήταν το τρένο που ερχόταν κατά πάνω μας.