Είναι πασίγνωστη η ρήση πως η ιστορία επαναλαμβάνεται ως τραγωδία και πολλές φορές ως κωμωδία. Όπως επίσης και ο νόμος των πιστολέρο της αμερικάνικης Άγριας Δύσης, πως αν τραβήξεις πιστόλι πρέπει να πυροβολήσεις, αλλιώς σ’ έφαγαν.
Η ιστορία της ΕΛΣΤΑΤ και η βεβιασμένη αποστολή της δικογραφίας στη βουλή, από τους δύο δικαστές, τη στιγμή που ανέμεναν την αναγγελία πειθαρχικής τους δίωξης, λόγω της υπόθεσης των αναπόδεικτων «παρεμβάσεων» στο έργο τους, προφανώς δεν αποτελεί «επικίνδυνη αφέλεια», όπως κατήγγειλε το ΠΑΣΟΚ.
Πάντως σοβαρές εφημερίδες, προσεγγίζουν το όλο θέμα προσεκτικά, όπως η Καθημερινή, που στο κύριο άρθρο της επισημαίνει πως «πράγματι το έλλειμμα εμφανίσθηκε μεγαλύτερο, επειδή η EUROSTAT επέβαλε την ευρωπαϊκή μεθοδολογία και στις ελληνικές αρχές. Οι εταίροι μας θα πρέπει να αναρωτιούνται σήμερα πώς γίνεται σε μια χώρα της Ε.Ε. να διώκεται κάποιος επειδή έκανε τη δουλειά του σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα». Προφανώς και το ΠΑΣΟΚ που κατηγορείται έστω και με βάσει «μαρτυρίες μονόπλευρες αναξιόπιστων και άσχετων με την υπόθεση μαρτύρων, τη στιγμή που δεν εξετάστηκαν ούτε ο πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, ούτε ζητήθηκε η άποψη της EUROSTAT, θεωρεί το όλο θέμα υποκινούμενο, που σκοπό έχει να πλήξει την πολιτική υπόσταση του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του και καταγγέλλει προσπάθεια μετατόπισης ευθυνών.
Από την άλλη υπάρχουν φωνές και από τα άλλα κόμματα, κυρίως από τη ΝΔ και το Συνασπισμό που αφήνουν ανοιχτό να ζητηθεί σύσταση εξεταστικής επιτροπής, για το θέμα. Οι άνεμοι εσπάρησαν και οι θύελλες είναι αναμενόμενο να θεριστούν για μια ακόμη φορά. Άρα ο μόνος δίκαιος δρόμος πλέον είναι να προχωρήσει η Βουλή την υπόθεση, με εξέταση όμως όλης της περιόδου των Greek Statistics, ώστε και η αλήθεια να αποκαλυφθεί και το αίσθημα δικαίου θα αποκατασταθεί.
Σίγουρα πολλά στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης θα μετανιώνουν σήμερα όταν με την ασφυκτική προτροπή της Ευρώπης και του ΔΝΤ, ετοίμαζαν την εξεταστική για τα παραποιημένα στοιχεία του ελλείμματος, της κυβέρνησης Καραμανλή. Έκαναν πίσω τότε είτε υπέρ της συναίνεσης ή από δειλία και ο νόμος του Φαρ Ουέστ τους τιμωρεί, καταλογίζοντας τελικά σε αυτούς επικίνδυνη αφέλεια.. Ωστόσο υπάρχει η ευκαιρία αλλά και η απαιτούμενη πλειοψηφία να γίνει εξέταση και καταλογισμός ευθυνών και για τότε και για τώρα. Κάποιοι σίγουρα έχουν να φοβούνται πολλά απ’ αυτά που θα αποκαλυφθούν.