ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΕΧΘΡΟΣ

Μοίρασε το

Δεν είναι τόσο ρητορική του Αλέξη Τσίπρα ενάντια στο Μνημόνιο που τον έχει εκτοξεύσει δημοσκοπικά. Είναι κυρίως η διάθεση του να συμμαχήσει με τον οποιοδήποτε Έλληνα για να αντιμετωπιστεί ο “εξωτερικός εχθρός” – όπως θεωρητικά τουλάχιστον, πρεσβεύει το Μνημόνιο.

Η στρατηγική αντιμετώπισης ενός “εξωτερικού εχθρού” (φανταστικού ή υπαρκτού) εκ των πραγμάτων αφυπνίζει και συσπειρώνει μια σημαντική μερίδα του κόσμου. Ο κίνδυνος για όποιον την εφαρμόζει, είναι η αποκάλυψη ενός εχθρού κατασκευασμένου – που δημιουργήθηκε για να παραπλανήσει τον κόσμο και να υφαρπάξει την ψήφο του. Τότε ο κόσμος αντιλαμβάνεται, έγκαιρα, πως πρόκειται για “δημαγωγό”, “καιροσκόπο” πολιτικό.

Στην περίπτωση του Αλέξη Τσίπρα το …μειονέκτημα μετατρέπεται σε πλεονέκτημα. Για τον απλούστατο λόγο ότι ο “εχθρός” είναι υπαρκτός. Οι θυσίες που ζητά από τον ελληνικό λαό είναι διεθνώς αναγνωρισμένες. Αλλά και οι ίδιοι οι Έλληνες (κυρίως της μεσαίας τάξης που αποτελεί τον κορμό των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ) τις υφίστανται. Μάλιστα, ο “εχθρός” φροντίζει να τους υπενθυμίσει πως θα απαιτήσει και άλλες επιπλέον θυσίες. Ιδιαίτερα μετά την έκθεση του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδας δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, ούτε άλλοθι, για τους πολίτες για να πουν μετά πως “δεν ήξεραν”…

Η επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα οφείλεται στο γεγονός ότι δεν αρκέστηκε να επιβεβαιώσει τους φόβους των πολιτών, διατηρώντας μια πολιτικής καταγγελίας, αλλά έκανε ένα επιπλέον αποφασιστικό βήμα. Το κομβικό σημείο της στρατηγικής του ήταν η απόφαση του να καταδείξει τον ΣΥΡΙΖΑ όχι ως δύναμη καταγγελίας, αλλά ως δύναμη ανατροπής. Επί τούτου κάλεσε σε συστράτευση τους πάντες. Μπορεί η πρόταση του για κοινή κάθοδο στις μονοεδρικές να μην είχε περιθώρια υλοποίησης, πλην όμως κέρδισε τις εντυπώσεις – πόσο μάλλον που εξέθεσε τον Περισσό στο αντιμνημονιακό μέτωπο.

Μετά τον “αποτυχημένο αρραβώνα” με το ΚΚΕ, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε άνοιγμα στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Την πρωτοβουλία του υποβοήθησε η κατηγορηματική δήλωση του Πάνου Καμένου στις αρχές της εβδομάδας πως “ούτε νεκρός δεν θα συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ” κι ενώ είχε προηγηθεί η ενσωμάτωση του Γιάννη Δημαρά στους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Με τον τρόπο αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Πάνος Καμένος δημιούργησαν μια αδιόρατη πολιτική ομπρέλα, ικανή να στεγάσει Αριστερούς, Οικολόγους, απογοητευμένους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, όλους με πατριωτικές αναφορές και αγωνιστικό πνεύμα. Το περίεργο είναι πως όλο αυτό το ετερόκλητο πολιτικά πλήθος, συσπειρώνεται στην ελπίδα πως οποιαδήποτε αλλαγή, μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα μέλλον καλύτερο απ’ αυτό ήδη προεξοφλούν για τους Έλληνες, ο διεθνής παράγοντας και φωνές της “υπευθυνότητας” στην χώρα…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου