Eτσι για μια ακόμη φορά, γιγαντιαίοι τίτλοι, σε ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα, έβγαλαν το συμπέρασμα ότι το έλλειμμα του 2009 «μαγειρεύτηκε» για να φανεί μεγαλύτερο και πως αυτό αποδείχτηκε από την κατάθεση του διευθύνοντος συμβούλου του ΟΔΔΗΧ, κ. Π. Χριστοδούλου. Φυσικά μια απλή επικοινωνία με το μάρτυρα θα έδινε τις απαραίτητες εξηγήσεις.
Όμως ποιος νοιάζεται για εξηγήσεις! Ο θόρυβος να γίνει και οι εντυπώσεις να μείνουν! Ο κ. Χριστοδούλου αναγκάστηκε βέβαια να εκδώσει διευκρίνιση-καταγγελία ότι «υπήρχε σαφής πίεση από κάποια μέλη της επιτροπής να μετατρέψουν τα όσα κατέθεσε σε κατηγορίες σε βάρος του πρώην υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, η οποία κατέστη σαφής και από τον τρόπο με τον οποίο επιλεκτικά διοχετεύθηκαν και ερμηνεύτηκαν σημεία της κατάθεσής του». Κάποιοι είναι βέβαιο πως δε βάζουν μυαλό. Κάποιοι θεωρούν ότι απευθύνονται σε χαχόλους που όλα θα τα χάψουν και δια της πολώσεως θα βρεθούν και πάλι μέσα στα κομματικά μαντριά.
Ένα είναι βέβαιο. Μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας έχει πάρει διαζύγιο από την αγωνία και τα προβλήματα που βιώνει η κοινωνία, για τη δημιουργία των οποίων έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης, και προσπαθεί να επιβιώσει με σπασμωδικές ενέργειες που αντιμετωπίζονται μάλλον με θυμηδία και σίγουρα με οργή από τους ταλανιζόμενους πολίτες. Όμως η παράπλευρη απώλεια, που προκαλεί με τις μεθοδεύσεις του, το ευρισκόμενο στον κόσμο του, και ζαλισμένο από την απώλεια ελέγχου και τη συρρίκνωση της επιρροής του πολιτικοεκδοτικό σύστημα, είναι η επαναφορά του στο προσκήνιο των greek statistics, που τόσο κόστισε στη διεθνή εικόνα της χώρας. Αμφισβητώντας αυτοκτονικά μάλιστα στοιχεία που έχουν υπολογιστεί με τον ευρωπαϊκό τρόπο και έχουν επικυρωθεί από την Γιούροστατ. Και εν πάσει περιπτώσει, υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να πιστεύει ότι στο μνημόνιο οδηγηθήκαμε απ’ το νέο υπολογισμό του ελλείμματος,- τη στιγμή που η αναθεώρηση προς τα πάνω, με τον συνυπολογισμό των ελλειμμάτων των ΔΕΚΟ, έγινε πολλούς μήνες αργότερα από την προσφυγή μας στη δανειακή βοήθεια της τρόικας – και όχι απ’ τον τρόπο που κυβερνήθηκε ο τόπος από τα δύο κόμματα εξουσίας κατά τη μεταπολίτευση;