ΕΛΠΙΖΑΜΕ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΙΔΙΑ…

Μοίρασε το

Πέντε χρόνια χάνουμε συνεχώς έδαφος κάτω από τα πόδια της πραγματικής οικονομίας, φτωχαίνοντας τη χώρα, τους πολίτες και τη Δημοκρατία μας. Ελπίζαμε να απαλλαγούμε αλλά πάλι στα ίδια νερά κολυμπάμε. Νέα βάρη φορτώνονται στις πλάτες του λαού και φως στον ορίζοντα δεν βλέπουμε. Μέτρα και πάλι μέτρα!!!

Το ΦΠΑ θα ροκανίσει σε 1 ½ χρόνο 2 δις. ευρώ από φτωχούς και πλούσιους χωρίς διάκριση. Εργαζόμενοι και ασφαλισμένοι θα διατηρήσουν λέει η κυβέρνηση τα σημερινά τους όρια της φτώχειας. Λίγο όμως από την επικουρική, λίγο από την αύξηση στον κλάδο ασθενείας, λίγο από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, λίγο από το ΕΝΦΙΑ, λίγο από το ΦΠΑ σε είδη βασικής ανάγκης και οι κόκκινες γραμμές θα ξεθωριάσουν παντελώς.

[quote text_size=”small”]

Τα μικρομεσαία στρώματα, οι επιχειρήσεις βρίσκονται ανάμεσα στην Σκύλα και την Χάρυβδη. Από τη μία ένα νέο κύμα φοροεισπρακτικών – υφεσιακών μέτρων – και από την άλλη ακριβό (επιτόκια υψηλά) και δυσεύρετο χρήμα

[/quote]

Οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί είναι σε κατάσταση χρεοκοπίας και αιμοδότης είναι μονάχα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η κοινωνία κατακερματισμένη και διχασμένη αναζητά ελπίδα και σταθερότητα. Ανάπτυξη και απασχόληση.

Η ανασυγκρότηση όμως και η ανοικοδόμηση μιας ανταγωνιστικής οικονομίας χρειάζεται σοβαρές, έξυπνες και μεγάλες επενδύσεις. Οι ξένοι επενδυτές δεν τολμάνε να επενδύσουν σε ένα αβέβαιο πεδίο. Οι εγχώριοι έχουν παγώσει από τις συνεχείς αλλαγές στους οικονομικούς και φορολογικούς κανόνες. Και για το αναπτυξιακό πακέτο το βλέμμα της χώρας είναι στραμμένο στην Ευρώπη. Οι εναλλακτικές λύσεις (Ρωσία, Κίνα κ.α.) δεν φαίνεται να καρποφορούν. Και σαν να μην έφταναν αυτά, ο τρόπος που πολιτεύεται και κυβερνάται ο τόπος δεν εγγυάται ένα μέλλον ελπιδοφόρο, όταν άλλα λέμε και άλλα κάνουμε.

Οι κυβερνώντες πολλές φορές φέροντα αλλαζονικά, ως οι μόνοι που κατέχουν την αλήθεια. Αλλά ουδείς κατέχει το «αλάθητο του Πάπα», όπως φαντάζονται ορισμένα στελέχη της κυβερνούσας παράταξης και με διχαστικό, συγκρουσιακό τρόπο, θεωρούν εχθρούς όσους δεν συμφωνούν μαζί τους.

Η αριστεροσύνη δεν πιστοποιείται με λόγια και με τη διατήρηση των γραμμών της φτώχειας. Οι πολίτες ανέμεναν ρήξεις και αλλαγές. Η αποκατάσταση π.χ. των συλλογικών διαπραγματεύσεων – βασικός θεσμός της αστικής δημοκρατίας – δε συγκροτεί κάποια αριστερή επανάσταση. Είναι ένα θετικό βήμα, αλλά χωρίς την παραγωγική ανασυγκρότηση και την αξιοποίηση – απασχόληση του ανθρώπινου δυναμικού, δεν υπάρχει δυνατότητα σοβαρής αναδιανομής του πλούτου.

Χωρίς επενδύσεις δεν γίνεται ανάπτυξη. Χωρίς την απασχόληση του ανθρώπινου δυναμικού δεν πρόκειται να υπάρξει σοβαρή ανάπτυξη. Μία οικονομία δεν μπορεί να ορθοποδήσει με 2.6 εκατομμύρια συνταξιούχους και 1.5 εκατομμύρια ανέργους. Ούτε μπορεί να αντιμετωπισθεί η ανθρωπιστική κρίση με τα 200 εκατομμύρια.

Οι νέοι για να μην ξενιτευτούν, για να μην αναζητήσουν νέες πατρίδες, θέλουν μέτρα ανάπτυξης και δουλειά.

[quote text_size=”small”]

Κανένα πολιτικό σύστημα δεν επιβίωσε χωρίς ισχυρή και ανταγωνιστική οικονομία. Μέτρα για Ανάπτυξη και Απασχόληση ζητάνε οι πολίτες και λιγότερο παχυλούς και ανέξοδους λόγους στα ΜΜΕ.

[/quote]

Σε αναμονή της νέας συμφωνίας που αποτελεί το μη χείρον βέλτιστο, αλλά μακράν από τα προεκλογικά υποσχόμενα πολλοί θα προσγειωθούν ανωμάλως στην σκληρή πραγματικότητα. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν ότι αυτός ο τόπος μόνο όταν εθνικά, κοινωνικά και πολιτικά βρίσκει τον κυματισμό του κάνει θαύματα.

Σε αυτό το δρόμο της ελπίδας αξίζει όλοι μας να στρατευθούμε.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου