Όταν ένας λαός είναι οργισμένος, το μόνο βέβαιο είναι ότι αποκλείεται να υποκύψει σε οποιονδήποτε πολιτικό εκβιασμό. Το αντίθετο μάλιστα και υπάρχουν πολλά ιστορικά παραδείγματα που το αποδεικνύουν.
Ωστόσο τις διδαχές της ιστορίας δε φαίνεται να τις λαμβάνουν υπ όψιν οι ηγεσίες των κομμάτων διαχρονικά, υποπίπτοντας διαρκώς στα ίδια λάθη. Θα περίμενε κάποιος πως αυτό δεν θα επαναλαμβανόταν σήμερα, μετά από οκτώ χρόνια ύφεσης και σχεδόν πέντε σε κατάσταση χρεοκοπίας.
Φαίνεται πως η ρευστότητα που επικρατεί στο εκλογικό σώμα και που είναι και αυτή απόρροια της κρίσης, οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής που βιώνουμε, έχει προκαλέσει πανικό στα κομματικά επιτελεία, καθώς οι απρόβλεπτες εκπλήξεις που κρύβουν οι κάλπες, είναι πολύ πιθανόν να προκαλέσουν σαρωτικές ανατροπές.
Ο λαός είναι θυμωμένος, καθώς άκουσε πολλά ψέματα και ελάχιστες αλήθειες αυτήν την περίοδο, που χαρακτηρίστηκε από σοβαρούς αναλυτές ως κατάσταση που προσομοιάζει με εμπλοκή σε πόλεμο. Παρ’ όλα αυτά η πλειοψηφία των πολιτικών βρήκε ευκαιρία να λαϊκίσει πάνω στα ερείπια τάζοντας άλλους ανώδυνους τρόπους που αποδείχθηκαν ανύπαρκτοι και εκείνοι που είπαν την αλήθεια, άργησαν τόσο πολύ να την πουν που δεν έγιναν στο τέλος πιστευτοί.
Ας προστεθεί στην πολιτική φαυλότητα που επικράτησε και ο πολύτιμος χρόνος που χάθηκε για να ικανοποιηθούν και οι προσωπικές πολιτικές φιλοδοξίες κάποιων, που μπροστά στο ιδιοτελές συμφέρον τους δεν υπολόγισαν το πολλαπλό κόστος για την κοινωνία.
[quote text_size=”small”]
Μέσα σε αυτό το κατακερματισμένο περιβάλλον λοιπόν άρχισαν τα εκβιαστικά διλήμματα. Σταθερότητα ή χάος η ΝΔ, Μέρκελ ή ΣΥΡΙΖΑ η αντιπολίτευση, αποχώρηση του ΠΑΣΟΚ από την κυβέρνηση αν τα ποσοστά της Ελιάς είναι χαμηλά.
[/quote]
Και αν οι δύο πρώτοι, ως μονομάχοι ενός νέου συρρικνωμένου δικομματισμού, τρέφουν ελπίδες πως θα αποκομίσουν εκλογικά οφέλη ανεβάζοντας τους τόνους και πολώνοντας το κλίμα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι αμφίβολο αν θα κατορθώσει να πείσει το εκλογικό σώμα για την αναγκαιότητα ενίσχυσης της Ελιάς, ως παράγοντα σταθερότητας. Γιατί για παράδειγμα να ψηφίσει κάποιος ΠΑΣΟΚ για να ενισχύσει την κυβερνητική σταθερότητα, και να μην πάει κατευθείαν στη ΝΔ, που ούτως ή άλλως παρουσιάζει σημαντική παραταξιακή συνοχή, σε αντίθεση με τον μικρό κυβερνητικό εταίρο, που ενώ ανέλαβε δυσανάλογο κόστος που μάλιστα δεν του αναλογούσε, αντί να υπερασπιστεί τη θυσία του, αναλώθηκε σε αυτοκαταστροφικούς εμφυλίους.
Τώρα πλέον είναι τα πράγματα οριακά. Η ιστορία δικαιώνει μεν, αργεί δε. Και οι πολίτες δεν συμπαθούν εκείνους που τους εμφανίζονται ως σωτήρες τη στιγμή που η καθημερινότητά τους περιβάλλεται από κοινωνικά ερείπια. Είναι πιθανόν λοιπόν το δίλημμα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, να προκαλέσει ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα στο εκλογικό σώμα. Και να πυροδοτηθούν από αυτά, ανατρεπτικές εξελίξεις στο μετεκλογικό πολιτικό τοπίο.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
