Η ξαφνική εμπλοκή μεταξύ των κομμάτων που συνθέτουν την τρικομματική κυβέρνηση, με αφορμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο και η εμμονή των δύο μικρότερων εταίρων στην πυροδότηση της έντασης αντί της συνήθους εκτόνωσης που παρατηρείτο μετά από συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών, προκάλεσε ποικίλες ερμηνείες σε πολίτες και αναλυτές.
Κατ’ αρχήν οι περισσότεροι εκτίμησαν ότι γενουσιουργός αιτία της μείζονος έντασης που μπορεί να εξελιχθεί κάλλιστα σε κυβερνητική κρίση, με ιδεολογική μάλιστα χρειά, κάτι που επεσήμανε ο διεθνής τύπος ήδη, είναι η δημοσκοπική πίεση που δέχονται οι δύο μικρότεροι εταίροι, οι οποίοι θεωρούν ότι εισπράττουν όλη την φθορά από την εφαρμοζόμενη λιτότητα, ενώ ο μεγαλύτερος εταίρος, επωφελείται αδικαιολόγητα κατά την άποψή τους από τα πρώτα δειλά σημάδια βελτίωσης του κλίματος.
Βέβαια θα περίμενε κάποιος η διαφοροποίηση να εκδηλωνόταν σε κάποιο μείζον κοινωνικό θέμα που θα ανακούφιζε κάπως την καθημερινότητα των πολιτών, και υπάρχουν πολλά τέτοια θέματα και όχι σε ένα έλασσον που μπορούσε σύμφωνα με πολιτικούς παρατηρητές να επιλυθεί με διορθωτικές παρεμβάσεις στο υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο. Όπως όμως φαίνεται, οι αντιδράσεις στην σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή είναι πολυτέλειες την περίοδο της τρόικας, και μάλλον έστω και αργά αντελήφθησαν Βενιζέλος και Κουβέλης ότι όποια ένσταση και να εκφράσουν στο τέλος θα αναγκαστούν να συνυπογράψουν. Βρήκαν λοιπόν ένα ανώδυνο γι’ αυτούς θέμα να διαφοροποιηθούν από τον πρωθυπουργό, επιχειρώντας ταυτόχρονα να τον μετακινήσουν πολιτικά προς τα δεξιά, χρεώνοντάς του υποχωρητικότητα απέναντι στα στελέχη του που φλερτάρουν με το κοινό, ακόμη κάποιοι και με της ιδέες, της ακροδεξιάς. Βέβαια όλη αυτή η ρητορική δεν πρόκειται άμεσα να προκαλέσει άλλους κραδασμούς στην συγκυβέρνηση καθώς όπως δείχνει η κοινοβουλευτική πρακτική, η Βουλή κλείνει τον Ιούνιο για διακοπές, οπότε η συζήτηση του κοινού νομοσχεδίου ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, πάει για το Φθινόπωρο, οπότε ζήσε Μάη μου…
Αν συνυπολογήσουμε και την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ, για να μην αναγκαστεί να υπερψηφίσει την πρόταση των δύο κομμάτων να κατεβάσει δικό του σχέδιο νόμου για το ρατσισμό, και την κατηγορηματική άρνηση της ΝΔ, για σύνταξη νέου νομοσχεδίου, αφού κατά την εκτίμηση της ηγεσίας της το θέμα αντιμετωπίζεται από το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο (έστω και με κάποιες τροπολογίες), ο όλος θόρυβος τελικά γίνεται για να γίνει. Όμως με πρωτοβουλίες για το θεαθείναι και με επικοινωνιακές πομφόλυγες δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα των πολιτών. Δεν πρέπει λοιπόν να απορούν οι συγκυβερνώντες για τη δημοσκοπική τους καθίζηση.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
