Είναι άξια λόγου η εμμονή του κ. Γιώργου Παπανδρέου να μην «παπαγαλίσει» τα τηλεοπτικά σποτ της ΝΔ, υποκύπτοντας στην παγίδα της μετάδοσης των αρνητικών σποτ που βρίσκονται στα ντουλάπια της Ιπποκράτους. Ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος αν πράττει το ορθόν. Είναι όμως θέμα δική του πολιτικής επιλογής κι εξ’ αυτού θα κριθεί.
Ο πειρασμός να εμφανιστεί ο πρωθυπουργός να «αυτοδιαψεύδεται» για τα σκάνδαλα, αλλά και για την κατάσταση της οικονομίας (την οποία ο ίδιος με τηλεοπτικό του διάγγελμα είχε περιγράψει με μελανά χρώματα) είναι μεγάλος. Όμως, το ζητούμενο ετούτη την ώρα για το ΠΑΣΟΚ δεν είναι να πληροφορήσει την κοινωνία για ό,τι έχει γίνει ή γίνεται μέχρι σήμερα, αλλά για ό,τι μπορεί να γίνει στο μέλλον. Με απλά λόγια, το στοίχημα για το ΠΑΣΟΚ είναι να αποδομήσει το επικοινωνιακό πρόταγμα της κυβέρνησης: Πως, δηλαδή, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει σχέδιο για τον τόπο. Πως δεν είναι φορέας αλλαγής και ελπίδας. Πως δεν μπορεί να κάνει κάτι διαφορετικό για να μεταστραφεί η σημερινή εικόνα. Πως δεν αποτελεί αξιόπιστη λύση διακυβέρνησης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Παπανδρέου ανθίσταται στην «κοινή», «μέση» λογική που διέπει μια μεγάλη μερίδα των στελεχών του κόμματός του. Είναι τα ίδια στελέχη που τον θέλουν πιο «δυναμικό», με μεγαλύτερο «εκτόπισμα», με «ευφράδεια» λόγου και «ποικιλία» θεατρικότητας για να αντιπαρατεθεί στην πληθωρική παρουσία του κ. Κώστα Καραμανλή επί σκηνής. Σε ελάχιστες, θλιβερές και απογοητευτικές, εξαιρέσεις ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ υιοθέτησε αυτή τη λογική. Τώρα πορεύεται με βάση τη δική του.
Κάπως έτσι, εντελώς αναπάντεχα και χωρίς κανείς να το καταλάβει, έθεσε το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» – πρώτη φορά σε ομιλία του στην Τουλούζη, προ ενός μηνός, περίπου. Το επανέλαβε και στο Εθνικό Συμβούλιο προ δεκαπενθημέρου, χωρίς να υπήρξε κάποια αντίδραση. Επέμεινε. Τελικά, έστω κι ετεροχρονισμένα, οι επιτελείς της Ρηγίλλης ανακάλυψαν το «ατόπημα» ή «ολίσθημα», ζητώντας του να ανακαλέσει. Κι έτσι οι «βαρβαρότητες» απέκτησαν ισότιμη θέση δίπλα στους «πράσινους παπαγάλους».
Μετά τον εντυπωσιασμό και τη φασαρία ακραίων εκφράσεων και συμβολισμών, ακολουθεί η περίσκεψη. Με τις «βαρβαρότητες», ο κ. Παπανδρέου προσπαθεί να δώσει πολιτικό περιεχόμενο στα λεγόμενά του για να αναδείξει τις διαφορές πολιτικής μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Με τα «πράσινα παπαγαλάκια» Ρηγίλλης και Μαξίμου επιχειρούν να υποβιβάσουν τα περί «βαρβαροτήτων» στη σοβαρότητα που μπορεί να έχει ο λόγος κάποιων πτηνών.
Ο κάθε πολίτης μπορεί να (δια)κρίνει το σοβαρό και το αστείο. Αρκεί να μην τον μπερδέψει η εικόνα «βαρβάρων» που θα θελήσουν να μοιάσουν σε «παπαγάλους»…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
