Όμως, το θέμα του παρόντος άρθρου δεν είναι αν και κατά πόσο είναι έξυπνη -ή ότι άλλο- η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Καλώς ή κακώς, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι Πρόεδρος της Βουλής και με το θεσμικό της ρόλο θα ασχοληθώ.
Βεβαίως, έχει σημασία να επισημάνω ότι, όπως και πολλοί άλλοι του Τσίπρα μη εξαιρουμένου, δεν είναι μόνο παιδί του κομματικού σωλήνα, αλλά και παιδί του πατέρα της. Ασφαλώς, δεν αμφισβητώ την πατρότητα του Νίκου Κωνσταντόπουλου. Όμως, υπάρχουν εκατοντάδες δημόσια πρόσωπα, των οποίων δεν γνωρίζουμε τα τέκνα και τους λοιπούς συγγενείς. Αντιθέτως, η Ζωή Κωνσταντοπούλου αποτελεί γνήσια δείγμα της νεοελληνικής οικογενειοκρατίας. Ο πατέρας της διετέλεσε πολλάκις βουλευτής και Πρόεδρος του ΣΥΝ, ιδρυτικό μέλος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., είναι επώνυμος δικηγόρος, αλλά διετέλεσε και Πρόεδρος της Π.Α.Ε. Π.Α.Ο. με ότι αυτό σημαίνει. Το ότι η κα Κωνσταντοπούλου και ο πατέρας της ανήκουν στην Αριστερά δεν την απαλλάσσει της κατηγορίας του νεποτισμού. Ούτε ή γυναικεία της φύση αποτελεί άλλοθι, όπως και για την Ντόρα Μπακογιάννη, την Όλγα Κεφαλογιάννη κα. Η κα Κωνσταντοπούλου όπως οι άλλες κυρίες δεν αποτελούν αυτόφωτες πολιτικές προσωπικότητες, αλλά γνήσια τέκνα της οικογενειοκρατίας.
Και, για να μην γελιόμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι νέο και διαφορετικό, ο Αλέξης Τσίπρας είναι γόνος -3η γενιά- διαπλεκόμενης οικογενείας εργολάβων, που από τα πρώτα του βήματα εξασφάλισε την εύνοια και την υποστήριξη ανθρώπων όπως ο -επίσης εργολάβος- Αλέκος Φλαμπουράρης και ο Αλέκος Αλαβάνος. (Μόνον ο αλησμόνητος Αλέκος της… ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ λείπει από αυτή την παρέα!)
Ευλόγως, θα αναρωτηθείτε, τι σχέση έχουν η οικογενειοκρατία και η διαπλοκή με το θεσμικό ρόλο της Προέδρου της Βουλής.
Είναι απλό.
– Εάν η κα Κωνσταντοπούλου ενδιαφερόταν όντως για την αποκατάσταση του θεσμικού κύρους του Κοινοβουλίου και των μελών του, αφ’ ενός δεν θα φερόταν ως Τσαρίνα προς μουζίκους σε πλείστες όσες περιπτώσεις, αλλά θα φρόντιζε να διαφυλάξει το κύρος της καθ’ ότι στο πρόσωπο του Προέδρου της Βουλής συμπυκνούται -όπως είναι εύλογο- η έννοια του 2ου τη τάξει Πολιτειακού Θεσμού.
– Εάν η κα Κωνσταντοπούλου ενδιαφερόταν όντως για την αποκατάσταση του θεσμικού κύρους του Κοινοβουλίου και των μελών του, θα είχε προωθήσει την επεξεργασία σειράς μέτρων με σκοπό την πλήρη ανεξαρτησία της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία, εφαρμόζοντας στο έπακρο τη σχετική πρόβλεψη του Συντάγματος.
[quote text_size=”small”]
Και ποιος άλλος θα ήταν ο καταλληλότερος από μια Πρόεδρο προερχόμενη από την Αριστερά για να κάνει πράξη την ανεξαρτησία του Κοινοβουλίου και να αναβαθμίσει τόσο το νομοθετικό έργο όσο και τον κοινοβουλευτικό έλεγχο;
[/quote]
Δεν είναι η Αριστερά που θα έπρεπε να έχει στο επίκεντρο της πολιτικής της στρατηγικής την ποιότητα των πολιτειακών θεσμών και την εύρυθμη λειτουργία τους; Δεν είναι η αριστερά που θα έπρεπε να προωθεί την εμπέδωση των δημοκρατικών θεσμών και την περαιτέρω διεύρυνση της πολιτικής συμμετοχής, ακόμη και με μορφές εφαρμόσιμης άμεσης δημοκρατίας; Δεν ήταν η Αριστερά που πρωτοστατούσε στις διαδηλώσεις με το σύνθημα 1-1-4;!!!
Όμως, όχι μόνον η συμπεριφορά και η θεσμική λειτουργία της κας Κωνσταντοπούλου δεν συνάδουν με τα ανωτέρω, αλλά ούτε και έχουμε ακούσει το παραμικρό από τον ΣΥΡΙΖΑ για τον διαχωρισμό των εξουσιών, για θεσμούς λογοδοσίας και ελέγχου, για την απλή αναλογική κλπ. Βεβαίως, πρόλαβε 4 μόλις μήνες από την εκλογή του να αντιγράψει τους προκατόχους του με όργιο διορισμών συγγενών και ημετέρων, αλλά και να καταργήσει την Διαύγεια, το μοναδικό αξιόλογο επίτευγμα της κυβερνήσεως ΓΑΠ.
Η κα Κωνσταντοπούλου, ο Αλέξης Τσίπρας και ολόκληρος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να αποκαταστήσουν την λειτουργία των θεσμών και να τους βελτιώσουν επειδή δεν θέλουν να το κάνουν. Ως προϊόντα της οικογενειοκρατίας, παιδιά του κομματικού σωλήνα και προστατευόενοι της διαπλοκής, δεν διανοούνται ότι θα μπορούσαν να λειτουργήσουν στο πλαίσιο ενός πολιτεύματος με πλήρη διαχωρισμό των εξουσιών και ισχυρούς θεσμούς ελέγχου και λογοδοσίας όπως π.χ. μια ανεξάρτητη Γερουσία, εκλεγμένη με ενιαίο εθνικό ψηφοδέλτιο ή/και ενιαία περιφερειακά ψηφοδέλτια. Δεν έχουν την πολιτική παιδεία και τις ατομικές ικανότητες για κάτι τέτοιο. Δεν κέρδισαν την πολιτική αναγνώριση μέσα από αληθινούς αγώνες, μέσα σε γνήσια πολιτικά κινήματα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για κάθε τέκνο που κληρονόμησε την πολιτική καριέρα του πατέρα του!
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και όλο το πολιτικό σύστημα θέλουν την επιβίωση του νεποτισμού, της κομματοκρατίας, της διαπλοκής και του κρατισμού, γιατί μόνο μέσα σε αυτό το περιβάλλον μπορούν να λειτουργήσουν. Αυτό, όμως, δεν θα μπορούσε να γίνει με αναβαθμισμένους θεσμούς και διαχωρισμό των εξουσιών! (http://new–deal.gr/%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CF%83-%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%83-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%CE%B3/
Έχω γράψει πολλές φορές και θα το γράψω όσες ακόμη χρειασθεί, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ούτε νέο, ούτε εναλλακτικό πολιτικό κίνημα. Είναι η μετάσταση του πασοκικού λαϊκισμού, είναι -μαζί με τους γραφικούς ΑΝΕΛ- το πλέον αντιδραστικό και οπισθοδρομικό κομμάτι του φαύλου και ανίκανου πολιτικού συστήματος της μεταπολιτεύσεως! Δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αληθινή Αριστερά, αφού, άλλωστε, τέτοια Αριστερά δεν υπάρχει στην Ελλάδα.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
