Ο Ανδρέας Παπανδρέου, σύμφωνα με μαρτυρία στενού του συνεργάτη, όταν ρωτήθηκε κάποτε πως θα υλοποιηθούν οι υπερβολικές προεκλογικές του εξαγγελίες, απάντησε: «Νομίζεις πως αν πίστευαν πως θα πραγματοποιήσουμε αυτά που λέμε, θα μας ψήφιζαν;» Προφανώς ο Αλέξης Τσίπρας που δεν κρύβει τον θαυμασμό του για τον ιστορικό ηγέτη της κεντροαριστεράς, αντιγράφοντας ακόμα και τον τόνο της φωνής του, γνωρίζει καλά αυτές τις απόψεις.
Και συνεχίζει σαν να γύρισε ο χρόνος δεκαετίες πίσω μια τακτική που σίγουρα η ιστορία δεν την κατατάσσει στα θετικά στοιχεία της περιόδου εκείνης, που κυριαρχούσε ο λαϊκιστικός λόγος σε όλο το πολιτικό φάσμα. Θα πίστευε κάποιος ότι η εμπειρία της κρίσης τα τελευταία χρόνια, θα μας έκανε όλους, πολιτικό σύστημα και πολίτες, σοφότερους και περισσότερο προσεκτικούς και σε αυτά που λέμε και σε αυτά που πράττουμε και σε αυτά που προσμένουμε. Δυστυχώς φαίνεται πως ο ορθολογισμός που υποτίθεται κληρονομήσαμε από την αρχαία ελληνική παράδοση, έχει πάρει και αυτός, μαζί με τα καλύτερα μυαλά της χώρας, το δρόμο της μετανάστευσης.
[quote text_size=”small”]
Οι εναπομείναντες, είτε λόγω αδιαφορίας, είτε λόγω απελπισίας, είτε λόγω οργής, έχουμε περιπέσει στην αδρανή εκείνη ακαμψία της αποδοχής των πραγμάτων όπως έρχονται.
[/quote]
Έτσι κανένας δε φαίνεται να ενοχλείται πως οι επίδοξοι σταυροφόροι που θα άλλαζαν την Ευρώπη, ακολουθώντας την πεπατημένη που κατάγγελλαν, καθυβρίζοντας και απειλώντας τους πρώην, πράττουν τα ίδια και χειρότερα. Κανένας δεν φαίνεται να ενοχλείται πως το «περήφανο» όχι που εντέχνως εκμαιεύτηκε από τους πολίτες, έγινε σε λίγες ώρες ναι, τα κατηργημένα μνημόνια επανήλθαν δριμύτερα και σκληρότερα και η Ευρώπη αντί να την αλλάξουμε, προσπαθεί για μια ακόμη φορά να μας αλλάξει, θεωρώντας μας «ειδική περίπτωση». Είναι απορίας άξιο μάλιστα, ενώ όλα αυτά τα μέτρα που όλοι κατ’ ιδίαν αποδέχονται πως έπρεπε να είχαν ληφθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις εδώ και χρόνια, η σημερινή που τα υπέγραψε και υποσχέθηκε να τα εφαρμόσει, τα θεωρεί αναποτελεσματικά και σε λάθος κατεύθυνση.
Με λίγα λόγια δηλαδή πως το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Και πως υπέγραψε ότι υπέγραψε υποκύπτοντας στον εκβιασμό των ευρωπαίων.
[quote text_size=”small”]
[/quote]
Πώς το πρόγραμμα απέδωσε σε τόσες χώρες που εφαρμόστηκε και στην περίπτωσή μας, δεν αποδίδει; Μήπως στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν εφαρμόστηκε ποτέ, αλλά και σήμερα που φτάσαμε στο χείλος της καταστροφής, λίγο πριν από την εκδίωξή μας από την ευρωζώνη, εξακολουθούμε την ίδια τακτική, προσπαθώντας να υλοποιούμε τα ανώδυνα και να στέλνουμε στο απώτερο μέλλον την υλοποίηση των επώδυνων μέτρων; Και πως μπορεί να μακροημερέψει μια κυβέρνηση όταν υπόσχεται να κάνει αλλαγές που δεν τις πιστεύει, αντιπολιτευόμενη τον εαυτό της και καταγγέλλοντας τους εταίρους ως εκβιαστές;