Ίσως να είναι οι τελευταίες μέρες ανεμελιάς για αυτό κι ο Αλέξης Τσίπρας φαίνεται να παρατείνει σε τρεις τις εβδομάδες των διακοπών του. Η μεγάλη μάχη θα ξεκινήσει για αυτόν την επόμενη βδομάδα και η έκβαση της θα καθορίσει το μέλλον του ίδιου ίσως και της χώρας.
Επειδή όμως προβλέψεις δεν διακινδυνεύει κανείς εν μέσω θερινών διακοπών αξίζουν δυο επισημάνσεις επί του θέματος.
Η πρώτη επισήμανση αφορά στην παρουσία και τη συμπεριφορά του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια των διακοπών του. Είτε για να καλλιεργήσει ένα λαϊκό προφίλ, είτε γιατί έτσι του αρέσει, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε διακοπές με την οικογένεια του όπως ο μέσος Έλληνας. Πήγε σε μη κοσμικά μέρη, νοίκιασε δωμάτιο των 50-80€, κουβαλούσε όλα τα οικογενειακά συμπράγκαλα του μπάνιου, έστηνε την ομπρέλα του, έτρωγε στα τοπικά ταβερνάκια και δεν συνοδεύονται από φουσκωτούς… Μάλιστα όταν του ζητούσαν να φωτογραφηθεί το έκανε χωρίς να στήνεται – ακόμα και γυμνός από τη μέση και πάνω.
Όπως και να το κάνουμε ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει και άνετος και εξοικειωμένος με αυτόν τον τρόπο ζωής και δεν φοβάται να κυκλοφορήσει ανάμεσα στον κόσμο – κάτι που αλήθεια αρκετοί άλλοι πολιτικοί θα απέφευγαν… Για τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ αυτό σημαίνει δυο πράγματα: Πρώτον. Νοιώθει, εκπέμπει, είναι καθαρός και δεν φοβάται κανένα. Δεύτερον. Δεν τον ενδιαφέρει, δεν είναι τύπου του, διασκέδαση τύπου αστακοπόλεμου. Προφανώς, βάση αυτών των χαρακτηριστικών μπορεί να προβλέψει κανείς πως θα πολιτευθεί μελλοντικά, έναντι των πολιτικών του αντιπάλων…
Η δεύτερη επισήμανση αφορά την άρνηση του (ή την άρνηση του Ζαν-Κλωντ Γιούνκερ) να συναντηθούν. Το ρεπορτάζ λέει διάφορα, με τους μεν του ΣΥΡΙΖΑ να διακινούν ότι ο επικεφαλής του Eurogroup αρνήθηκε να δει τον Τσίπρα, τους δε να υποστηρίζουν πως αν ήθελε να το δει θα όφειλε να ακολουθήσει το πρωτόκολλο… Όπως και να χει όμως η ουσία είναι πως η συνάντηση δεν πραγματοποιήθηκε.
Ποιον ευνοεί πολιτικά αυτή η εξέλιξη; Προφανώς, τον Αλέξη Τσίπρα. Πρώτον γιατί τού επιτρέπει να παραμείνει εκτός του κάδρου της κρίσης. Είτε αρνούμενος συνεργασία με τους δανειστές (τουλάχιστον κατά τον τρόπο που εκείνοι αξιώνουν), είτε όντας αναξιόπιστος συνομιλητής για τους δανειστές, το θέμα είναι πως ελάχιστοι θα αναζητήσουν ευθύνες στον Αλέξη Τσίπρα για ό,τι συμβεί μελλοντικά στην Ελλάδα. Τουλάχιστον ποινικές… Δεύτερον γιατί τού επιτρέπει να φαντάζει ως η μόνη ελπίδα στην περίπτωση τελικά που ούτε αυτή η κυβέρνηση καταφέρει να βγάλει την Ελλάδα απ’ την κρίση.