Απ’ ότι φαίνεται η «δημιουργική ασάφεια» έχει διαποτίσει όχι μόνο την διαπραγμάτευση με τους εταίρους, αλλά και την κοινωνία μας και το πολιτικό σύστημα γενικώς και τις πολιτικές ιδέες που μοιάζουν να αποκτούν την ομοιομορφία του γκρι. Αν κρίνει κάποιος εκ του αποτελέσματος αυτών που διαδραματίστηκαν στην τελευταία συζήτηση στη βουλή, θα καταλήξει αβίαστα σε αυτό το συμπέρασμα. Μια συζήτηση που έγινε εν μέσω «σκληρών» διαπραγματεύσεων με τους δανειστές και που διεξήχθη σε πρώτη ανάγνωση για να εμφανιστεί η χώρα ενωμένη με στόχο να πετύχει κάποιο καλύτερο αποτέλεσμα.
Αν αυτό ήταν το ζητούμενο τότε η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού πέτυχε ακριβώς το αντίθετο. Επιβεβαίωσε, βοηθούσης και της προέδρου της βουλής, ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας δεν κατορθώνει να ξεπεράσει το επίπεδο καφενείου, την ώρα που τα αδιέξοδα στην οικονομία είναι πλέον εμφανή, και ένα ασφυκτικό γεγονός με έστω προσωρινή στάση πληρωμών κάθε άλλο παρά απίθανο είναι. Εκτός και αν όλοι οι αναλυτές σε Ελλάδα και εξωτερικό έχουν μυηθεί στην «διεθνή συνωμοσία» που επιχειρεί να καταστρέψει την «περιούσια» χώρα.
[quote text_size=”small”]
Ας σοβαρευτούμε και ας θυμηθούμε πως τα τελευταία χρόνια, αφ’ ότου ξέσπασε η κρίση, η εικόνα της βουλής δεν ήταν ιδιαίτερα κολακευτική για δυτική δημοκρατία.
[/quote]
Ίσως γιατί εκείνοι που την πετροβολούσαν από τα έξω, βρέθηκαν ως εκλεκτοί του λαού στα έδρανά της. Έτσι βλέπουμε παράλογες ιδεολογικά συμμαχίες, είτε σε κυβερνητικό επίπεδο, είτε σε ψηφοφορίες νομοσχεδίων, είτε σε ρητορική στήριξη εκ διαμέτρου αντιθέτων πολιτικά χώρων που προκαλούν απορίες αλλά και θυμηδία. Μέσα λοιπόν σε αυτό το πολιτικό χάος που κάποιοι καλλιεργούν ως νέο πολιτικό αφήγημα, είναι δύσκολο να ανιχνεύσει κάποιος προς τα πού κινείται η χώρα. Αν μάλιστα κρίνουμε από τις καθημερινές αντιφατικές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, όπως αν θα ισχύσει ο ΕΝΦΙΑ για φέτος – για τον οποίο άλλα λέει το ΥΠΟΙΚ και άλλα το Μαξίμου – , τι θα γίνει με τον ΟΛΠ που από την Κίνα ιδιωτικοποιείται και στην Αθήνα μπαίνει υπό κρατική ομπρέλα, τι θα απογίνει με την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων που τι μια έχει λήξει το θέμα και την άλλη δια στόματος πρωθυπουργού επανεξετάζεται, στην κυβέρνηση επικρατεί ένα αλαλούμ ασάφειας.
[quote text_size=”small”]
Τι δείχνει αυτό; Ή ότι παρά τις διαβεβαιώσεις περί αντιθέτου δεν υπήρχε από τη νέα κυβέρνηση επεξεργασμένο σχέδιο για τη χώρα και την οικονομία, ή ότι υπάρχουν μεγάλες ενδοκυβερνητικές ή εσωκομματικές αντιδράσεις που δημιουργούν αυτές τις παλινωδίες του είπα ξείπα, που δεν τιμούν διεθνώς ούτε την κυβέρνηση ούτε τη χώρα.
[/quote]
Μπορεί ωστόσο να συμβαίνει και μια τρίτη εκδοχή που ερμηνεύει όλη αυτή την κατάσταση. Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του αλλά και η πλειοψηφία των πολιτών να έχουν πειστεί ότι η λύση πάλι θα δοθεί από την Ευρώπη, είτε για γεωπολιτικούς λόγους, είτε επειδή το κόστος μιας χρεωκοπημένης Ελλάδας είναι αβάσταχτο για την ευρωζώνη. Και ίσως αυτό εξηγεί την αμέριμνη νιρβάνα που διαποτίζει τα πάντα γύρω μας, με τους πολιτικούς να αναλώνονται σε επικοινωνιακές κοκορομαχίες και τους πολίτες να αισθάνονται περήφανοι, επειδή οι καινούργιοι -χωρίς κίνδυνο εκτροπής όπως πιστεύουν – «τα λένε χοντρά στους ξένους».