“Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά την εκτίμηση μου, βρίσκεται σε διαδικασία μετεξέλιξης. Μακάρι να πετύχει, θα είναι καλό και για την κοινοβουλευτική Δημοκρατία”. Θα ήταν ευτυχές αν η παραπάνω διατύπωση προέρχονταν από σημαντική μερίδα πολιτικών αντιπάλων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Καλώς ή κακώς όμως προήλθε από τον Άρη Σπηλιωτόπουλο και χρίζει επισήμανσης.
Ο βουλευτής της ΝΔ δεν διεκδικεί τα εύσημα μόνο ως προς το πολιτικό του συμπέρασμα, αλλά κυρίως ως προς τη θετική απήχηση που θα μπορούσε να έχει για το πολιτικό σύστημα ευρύτερα. Ο τρόπος που ο Άρης Σπηλιωτόπουλος επιλέγει να τοποθετηθεί σε μια χρονική συγκυρία όπου το επικοινωνιακό επιτελείο της ΝΔ καλλιεργεί κλίμα σύγκρουσης με την Κουμουνδούρου έχει τη σημασία της. Αν μη τι άλλο δεν αποτελεί μόνο μια έκκληση να πέσουν οι τόνοι, αλλά εμπεδώνει και μια κουλτούρα fair play μεταξύ πολιτικών αντιπάλων. Σε κάθε περίπτωση περιγράφει το νέο ύφος και ήθος της πολιτικής αντιπαράθεσης που θέλουν οι πολίτες σήμερα.
Διότι, πράγματι, αν πετύχει η διαδικασία μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ κερδισμένη θα είναι πρωτίστως η κοινωνία μιας και δεν είναι καθόλου επουσιώδες να διαμορφωθεί μια διαφορετική, λογική και τεκμηριωμένη πολιτική πρόταση διακυβέρνησης να αντιπαραβληθεί στην υπάρχουσα που θεωρείται “μονόδρομος”.
Μέχρι τότε όμως, υπάρχει, πολλή δουλειά να γίνει. Και μια καλή ομιλία, σε ένα Ινστιτούτο όπως το Brookings, δεν αρκεί. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να πει πολλά και να κάνει ακόμα περισσότερα για να πείσει τους δύσπιστους, πλέον, Έλληνες ψηφοφόρους να του εμπιστευτούν τις τύχες της χώρας.
Προφανώς ακόμα δεν έτοιμος. Ίσως και να μη θέλει να είναι… Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα είναι προτιμότερο να παραμείνουν στη διαχείριση εκείνων που τις προκάλεσαν. Κοινώς, ας βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά, εκείνοι που τα έβαλαν. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει λόγους να βιάζεται να κυβερνήσει. Έχει χρόνο για να κατανοήσει το παιχνίδι της διεθνούς πολιτικής και να συμμετάσχει με αξιώσεις σε αυτό.
Θετικό είναι ότι δείχνει να μαθαίνει εύκολα. Και ακόμα θετικότερο ότι δεν αρνείται τις αδυναμίες του. Ειδάλλως θα άφηνε την οργάνωση του ταξιδιού του και τη συγγραφή της ομιλίας του σε συντρόφους από τις συνιστώσες. Ευτυχώς δεν το έκανε. Ανέθεσε τη δουλειά σε ανθρώπους που γνωρίζουν και την ανθρωπογεωγραφία του αμερικανικού συστήματος λήψης των αποφάσεων και τον τρόπο προσέγγισης της.
Τα δύσκολα όμως ξεκινάνε τώρα. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει, πριν τους πολίτες, να πείσει τους συντρόφους του, πως, αν μη τι άλλο, η μετάλλαξη του βρίσκεται στο σωστό δρόμο.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
