“Προκειμένου να επιτελέσω το καθήκον μου και να προστατεύσω τις ΗΠΑ και τους πολίτες της, η χώρα θα αποσυρθεί από τη Συμφωνία του Παρισιού αλλά θα αρχίσουν διαπραγματεύσεις για να επανέλθει είτε στη Συμφωνία του Παρισιού είτε σε μια εντελώς νέα συμφωνία με όρους δίκαιους για τις ΗΠΑ. Αποσυρόμαστε …”. Η παραπάνω δήλωση που “πάγωσε” τον πλανήτη έγινε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, κ. Ντόναλντ Τραμπ, μετά τη Σύνοδο των G7 στη Σικελία και, φυσικά, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων. Σε πλήρη αντιδιαστολή τα λόγια και οι πράξεις του με τον προκάτοχό του, Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος χαρακτήριζε τη Συνθήκη ως ορόσημο για το μέλλον της Γης.
Σε δημοσιευμένο άρθρο στο New – Deal στις 5 Νοεμβρίου του 2016, γινόταν αναφορά στη Συμφωνία του Παρισιού η οποία επήλθε τελικά μετά από 23 χρόνια συζητήσεων. Σε αυτήν, μεταξύ άλλων, οριζόταν (χωρίς να έχει δεσμευτική ισχύ) πως οι κυβερνήσεις έπρεπε μέχρι το 2100 να “συγκρατήσουν” την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας, παγκοσμίως, κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου. Όλη η επιστημονική κοινότητα επιθυμεί την συμμετοχή των ΗΠΑ σε μια τέτοια συμφωνία για το κλίμα καθώς πρόκειται για την 2η ρυπογόνο χώρα, μετά την Κίνα.
[quote text_size=”small”]
Τι φοβούνται περισσότερο οι επιστήμονες μετά την αποχώρηση; Πως αν επιβεβαιωθεί το ακραίο σενάριο της αύξησης της θερμοκρασίας ακόμα και μέχρι 6°C ως το τέλος του αιώνα, θα προκληθούν ίσως ανεξέλεγκτες κλιματικές αλλαγές (runaway climate changes). Ήδη, σήμερα, με την άνοδο κατά 0,8°C παρατηρείται ραγδαία αύξηση της έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων σε όλο τον πλανήτη και διακριτή αλλαγή στις εποχές.
[/quote]
Σε μία, μάλιστα, ενδεχόμενη αύξηση άνω των 4°C, μέσα στον αιώνα που ζούμε, θα τίθεται θέμα επιβίωσης για όλους τους έμβιους οργανισμούς λόγω της “βίαιης” υπερθέρμανσης για τα δεδομένα της Γης.
Αφού ανέλαβε τα καθήκοντα του Προέδρου των ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ προσπαθεί όπως δείχνουν τα δεδομένα, να αποδομήσει τις αποφάσεις του Μπαράκ Ομπάμα, είτε πρόκειται για τον τομέα της ασφάλισης υγείας (Obamacare) είτε για την προστασία του περιβάλλοντος. Κινούμενος και δεσμευόμενος, μάλλον, από τις προεκλογικές του υποσχέσεις για αύξηση της παραγωγής πετρελαίου και αναβάθμιση της αυτοκινητοβιομηχανίας και της βιομηχανίας χάλυβα της χώρας του, αποφασίζει να διαφοροποιηθεί από τους G7 σχετικά με το περιβάλλον. Αμελεί, όμως, πως το 2016 στις ΗΠΑ ο τομέας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κατέγραψε 16 φορές ταχύτερη ανάπτυξη από κάθε άλλον στο σύνολο της αμερικανικής οικονομίας. Επιπροσθέτως, διόλου ευκαταφρόνητο δεν είναι το γεγονός πως η απόφαση αποχώρησης από τη Συμφωνία του Παρισιού καταγγέλθηκε από πολλές μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις, ανάμεσα τους διάφορες από τους τομείς της βιομηχανίας και της ενέργειας, καθώς έχουν κάνει στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ή το φυσικό αέριο.
Ο Τραμπ στην προεκλογική εκστρατεία του είχε δεσμευτεί, επίσης, για δουλειές σε όλους δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας. Πως να το δικαιολογήσει όμως όταν στη Συνθήκη προβλέπεται πως οι πλουσιότερες χώρες, μέσω της μεταφοράς χρημάτων, θα βοηθήσουν τις φτωχότερες οικονομικά στη μετάβασή τους στο νέο ενεργειακό καθεστώς; Απλά, λέγοντας πως “το χρέος των ΗΠΑ φτάνει τα 20 τρισεκατομμύρια δολάρια και οι πόλεις δεν έχουν πόρους … ενώ εκατομμύρια πολίτες είναι άνεργοι”. Αμελεί ξανά ο Πρόεδρος Τραμπ, όμως, ότι τον Μάιο το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ είχε κατρακύλησει στο 4,3%, στο χαμηλότερο δηλαδή επίπεδό του τα τελευταία 16 χρόνια. Αινιγματικοί οι λόγοι της απόσυρσης των ΗΠΑ. Θυσία όλα στο βωμό του χρήματος;
[quote text_size=”small”]
Οι πρώτες αντιδράσεις από τα υπόλοιπα κράτη της G7 για την απόφαση Τραμπ πολλές, κατακριτέες όλες. Οι κυβερνήσεις της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας θεωρούν ότι η Συμφωνία του Παρισιού δεν μπορεί να τεθεί σε επαναδιαπραγμάτευση, όπως τόνισαν στην κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν. Σημειώνοντας, επίσης, πως η Συμφωνία προσφέρει “σημαντικές οικονομικές ευκαιρίες για ευημερία και ανάπτυξη”.
[/quote]
Η Γενική Διευθύντρια της Greenpeace, Τζένιφερ Μόργκαν, δήλωσε πως “οι ΗΠΑ θα καταντήσουν κομπάρσος των διεθνών εξελίξεων και θα χάσουν σημαντικά οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν από την παγκόσμια μετάβαση στην καθαρή ενέργεια”. Τι πολιτικό παιχνίδι κρύβει αυτή η αποχώρηση; Επιπολαιότητα, μήπως, ή αδιαφορία για το μέλλον; Αν κρίνουμε, πάντως, από την παραίτηση του διευθύνοντα συμβούλου της Tesla, Έλον Μασκ, από τα συμβουλευτικά όργανα του Λευκού Οίκου μετά την ανακοίνωση της απόφασης, οι εξελίξεις αναμένονται άκρως ενδιαφέρουσες.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
