Η όλη διαδικασία ξεκίνησε στο Ρίο, το 1992, με την δέσμευση πως μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα οι εκπομπές άνθρακα θα έπρεπε να μειωθούν σε επίπεδα που μπορεί να απορροφήσει η φύση. Στο Παρίσι, τον Δεκέμβριο του 2015 επήλθε τελικά μετά από 23 χρόνια η ιστορική συμφωνία που επίσημα όριζε πως οι κυβερνήσεις έπρεπε μέχρι το 2100 να “συγκρατήσουν” την άνοδο της μέσης θερμοκρασίας, παγκοσμίως, κάτω από 2 βαθμούς Κελσίου. Αν και δεν έχει δεσμευτική ισχύ Διεθνούς Συνθήκης, η Συμφωνία του Παρισιού μπήκε από σήμερα σε εφαρμογή.
Το θετικό που προϋπήρχε της Συμφωνίας ήταν πως το 2014 οι εκπομπές άνθρακα έδειξαν για πρώτη φορά να σταθεροποιούνται. Η Σαουδική Αραβία, μια χώρα της οποίας η οικονομία βασίζεται στο πετρέλαιο, πρωτοστάτησε στην προσπάθεια να εξαλειφθεί από το κείμενο κάθε αναφορά στη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων (decarbonization) ενώ Κίνα και Ινδία (χρησιμοποιούν λιθάνθρακα για την οικονομική ανάπτυξη και την ηλεκτροδότηση του πληθυσμού τους), επίσης, είχαν αρνηθεί να ορίσουν ημερομηνία για την εγκατάλειψη των ορυκτών καυσίμων. Για την Ευρωπαϊκή Ένωση τροχοπέδη αποτελούσε η Πολωνία, της οποίας η οικονομία εξαρτάται από το κάρβουνο. Από την άλλη χώρες χαμηλού υψομέτρου, όπως ορισμένα νησιά του Ειρηνικού, υποστήριζαν ότι ο στόχος των 2 βαθμών δεν επαρκεί για να προστατευτεί η επιβίωσή τους καθώς η στάθμη των θαλασσών ανεβαίνει.
[quote text_size=”small”]
Ο στόχος τελικά της Συμφωνίας; Για κάποιους επιστήμονες ανέφικτος. Η απεξάρτηση, δηλαδή, της παγκόσμιας οικονομίας από τα ορυκτά καύσιμα στο δεύτερο μισό του 21ου αιώνα, περιορίζοντας την αύξηση των μέσων παγκόσμιων θερμοκρασιών στο επίπεδο που είχαν οι χώρες πριν τη βιομηχανοποίηση.
[/quote]
Σε περίπτωση που η διεθνής κοινότητα αποτύχει να εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα τότε, ίσως, ο κόσμος βιώσει πρωτοφανείς ξηρασίες και καύσωνες, εξαφανίσεις διαφόρων ειδών και εκτοπισμό πληθυσμών από τις ακτές λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.
Η Συμφωνία του Παρισιού “ … δημιουργεί το σταθερό πλαίσιο που έχει ανάγκη ο κόσμος για να επιλύσει την κρίση της κλιματικής αλλαγής”, δήλωνε ο Μπαράκ Ομπάμα από τον Λευκό Οίκο το 2015. Ενώ ο πρωθυπουργός της Ινδίας (4η ρυπογόνος χώρα παγκοσμίως), Ναρέντρα Μόντι, υποστήριζε πως “δεν υπάρχουν κερδισμένοι ή χαμένοι από τη Συμφωνία. Κέρδισε η κλιματική δικαιοσύνη …”. Αυτό που απομένει, πια, είναι οι κυβερνήσεις των κρατών να κάνουν πράξη τα λόγια και τις υποσχέσεις τους. Το μέλλον θα δείξει …