Ονομάζεται και “Μήλο της Ανατολής”. Για τους αρχαίους Έλληνες ήταν η “τροφή των Θεών”. Είναι φρούτο, τροπικών και εύκρατων κλιμάτων. Ο καρπός του στρογγυλός, σαρκώδης με χρώμα πορτοκαλί, κίτρινο ή κόκκινο. Κατά τον Όμηρο ήταν η τροφή που έκανε τους συντρόφους του Οδυσσέα, πεινασμένοι καθώς ήταν και εξαθλιωμένοι, να ξεχάσουν ό,τι είχε να κάνει με το ταξίδι του γυρισμού τους στην Ιθάκη. Για τους λαούς της Ανατολής (Ινδία, Κίνα, Θιβέτ) συμβολίζει την αγνότητα ενώ για τους Αιγυπτίους την μετενσάρκωση. Επιστημονική ονομασία, Diospyros sp. Δηλαδή; Λωτός!
ΠΩΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΤΑΙ Ο ΛΩΤΌΣ
Ο λωτός είναι φυλλοβόλο δέντρο, μακρόβιο. Ωριμάζει Νοέμβριο με Δεκέμβριο. Εισέρχεται σε καρποφορία από το 3ο – 4ο έτος της ηλικίας του. Ο κορμός του να φθάνει σε ύψος και τα 10 μέτρα. Σαν καλλιέργεια αντέχει σε χειμερινές, χαμηλές θερμοκρασίες. Το καλοκαίρι όμως δυσκολεύεται με τους καύσωνες. Προτιμά τα εδάφη αμμώδους σύστασης, ουδέτερου pH και καλής στράγγισης. Απαιτεί τακτικά ποτίσματα με μικρές ποσότητες νερού. Με τον τρόπο αυτό θα αποφευχθεί η έντονη καρπόπτωση και το σχίσιμο των καρπών από μεγάλες θερμοκρασιακές διαφορές, διαφορές υγρασίας μέρας – νύχτας, κ.ά.
Μεγαλύτεροι εχθροί της καλλιέργειας είναι η Μύγα της Μεσογείου και η Δροσόφιλα. Πολύ συχνό φαινόμενο τα ηλιακά εγκαύματα των καρπών. Η απόδοση μιας καλής χρονιάς, σε παραγωγικά δένδρα, μπορεί να φτάσει και τους 7 τόνους/στρέμμα. Ο λωτός είναι στυφός μόλις κοπεί από το δέντρο. Μετά από μερικές μέρες, γίνεται γλυκός και ζουμερός. Όμως, καθώς περιέχει μεγάλη ποσότητα σακχάρων πρέπει να αποφεύγεται από άτομα με διαβήτη.
ΜΗ ΕΞΟΙΚΕΙΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟ ΜΉΛΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΉΣ
Στη χώρα μας υπάρχουν ελάχιστες εκτάσεις με λωτούς. Μάλλον, λόγω μη εξοικείωσης των Ελλήνων καταναλωτών με αυτό το προϊόν και των προβλημάτων διάθεσής του.
Πιο συστηματικές καλλιέργειες συναντά κάποιος στην περιοχή των Γιαννιτσών. Το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής εξάγεται.
Στην Ευρώπη, κυριότερη χώρα παραγωγής είναι η Ισπανία με μία μέση παραγωγή 60.000 τόνων/έτος με δεύτερη την Ιταλία (γύρω στους 40.000 – 50.000 τόνους). Ο λωτός έχει θέση στο καθημερινό τραπέζι χωρών της Άπω Ανατολής, που αποτελεί και μια παραδοσιακή τους καλλέργεια. Επίσης, ικανοποιητικές εκτάσεις απαντούν στο Ισραήλ, την Αυστραλία, την Τουρκία και την Ινδία.
…ΠΛΟΥΣΙΟ ΦΡΟΎΤΟ
Ο λωτός είναι πλούσιος σε βιταμίνες (Α και C), κάλιο και φυτικές ίνες. Εμφανίζει διουρητικές και καθαρτικές ιδιότητες. Περιέχει φλαβονοειδή (αντιοξειδωτικές ουσίες), πολυφαινόλες και κατεχίνες οι οποίες έχουν αντιφλεγμονώδη δράση. Ακόμη, έχει β-καροτένιο και λυκοπένιο όπως και τις ουσίες ζεαξανθίνη και κρυπτοξανθίνη που παρουσιάζουν αντιοξειδωτική συμπεριφορά. Επίσης, ο λωτός περιέχει φολικό οξύ, βιταμίνες της ομάδας Β και μέταλλα όπως κάλιο, μαγνήσιο και χαλκό. Με μόλις 70 θερμίδες/100 γρ. είναι ιδανικός για άτομα που διαιτούν ή και αθλητές.
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο της Μελίνας Κριτσωτάκη στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
