Ομολογείται συχνά στην Ελλάδα ότι διάλογος για σοβαρά (και όχι μόνον…) ζητήματα, προσλαμβάνει διαστάσεις ενός “διαλόγου κωφών”. Κάπως έτσι προκύπτουν τα λογής αδιέξοδα. Για παράδειγμα, αναγνωρίζουν πλέον όλοι ότι η Ελλάδα κατέχει ένα πανευρωπαϊκό αρνητικό ρεκόρ. Είναι η πρώτη χώρα της Ευρωζώνης που βρίσκεται πέντε χρόνια σε ύφεση και ουδείς είναι σε θέση να διαβεβαιώσει ότι το ρεκόρ θα μείνει σε αυτά τα επίπεδα…
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς τι γίνεται όλα αυτά τα χρόνια και η κατάσταση αντί να βελτιώνεται χειροτερεύει. Απλά, δεν γίνεται τίποτα. Ή μάλλον γίνεται ένας “διάλογος κωφών”. Ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του, χωρίς να ακούει το ..μακρύ και το κοντό του άλλου. Υπάρχει ποτέ περίπτωση να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος;
Κάποια σημάδια μεταβολής αχνοφαίνονται στον ορίζοντα. Την περασμένη Πέμπτη για παράδειγμα ο ΣΕΒ διοργάνωσε ένα ανοικτό δημόσιο διάλογο με θέμα τις επιλογές που διαθέτει η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την πρόκληση της μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου με όφελος για την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνία. Μεγάλο θέμα αναμφισβήτητα καθώς συμπεριλαμβάνει οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές διαστάσεις. Όπως και πολλά άλλα θέματα εξάλλου…
Η διαφοροποίηση όμως των εμπνευστών της εκδήλωσης (και άλλων που θα ακολουθήσουν στη λογική του επικοινωνιακού μηνύματος “συμμετέχουμε δρούμε”) ήταν ο τρόπος που δομήθηκε ο διάλογος.
Κατ’ αρχήν υπήρξε μια βάση συζήτησης. Δηλαδή τα συμπεράσματα μιας επιστημονικής μελέτης που ανατέθηκε και σε μια διεθνώς αναγνωρισμένη εταιρία συμβούλων για λογαριασμό του Συμβουλίου του ΣΕΒ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη και του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής, την McKinsey&Company. Τα συμπεράσματα της μελέτης μοιράστηκαν στους άμεσα εμπλεκόμενους με το θέμα, οι οποίοι με τη σειρά τους τοποθετήθηκαν. Κάπως έτσι στο ίδιο τραπέζι βρέθηκαν εκπρόσωποι του παραγωγικού κεφαλαίου (από πρωτοπόρες εταιρίες αιχμής στο κλάδο της ενέργειας), εκπρόσωποι περιβαλλοντικών και καταναλωτικών οργανώσεων, διακεκριμένοι ειδικοί από την ακαδημαϊκή κοινότητα, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κεντρικής διοίκησης.
Επιλέχθηκαν δηλαδή κατά το πλείστον (και δυνατό) οι καταλληλότεροι για να τοποθετηθούν επί του θέματος και μάλιστα επί μιας συγκεκριμένης και κοστολογημένης πρότασης. Όσοι έτυχε να παρακολουθήσουν την εκδήλωση αντιλήφθηκαν ότι ο διάλογος ήταν υποδειγματικός, υψηλού επιπέδου και το κυριότερο εντός ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου και ευρωπαϊκής αντίληψης, αναγνωρίζοντας και την ευαισθησία, αλλά και την πρωτοπορία της Ευρώπης στη διαχείριση των περιβαλλοντικών ζητημάτων κατά τρόπο που θα προάγουν κι όχι θα αναστέλλουν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα.
Πρόθεση των διοργανωτών ήταν να προκληθεί ο διάλογος. Ελπίδα όλων είναι επιτέλους στην Ελλάδα να γίνει διάλογος…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
