Είναι λαχανικό και βρίσκεται στην εποχή της. Ωμή με λεμόνι αποτελεί έναν άριστο μεζέ για την ρακή αφού πρώτα ξεφλουδιστεί. Ο λόγος για … την αγκινάρα (Cynara scolymus). Γίνεται θάμνος, ύψους περίπου 1,5 μέτρο. Αν και ιθαγενές φυτό της Αφρικής, καλλιεργείται σε πολλά μέρη του κόσμου. Απεχθάνεται το ψύχος και τα εδάφη χωρίς υγρασία. Στην Ευρώπη εμφανίστηκε τον 15ο αιώνα μ.Χ. με τους Γάλλους να χρησιμοποιούν το αφέψημα από τα φύλλα της σαν τονωτικό ποτό. Πολλαπλασιάζεται με παραφυάδες κατά την άνοιξη ή το φθινόπωρο.
ΑΓΚΙΝΆΡΑ: Η ΚΑΛΛΙΈΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ
Το κυριότερο κέντρο παραγωγής της (περίπου το 80%) είναι τα Ίρια Αργολίδας. Οι εκτάσεις της καταλαμβάνουν, περίπου, 2.500 στρέμματα. Η πρώτη συγκομιδή γίνεται μέσα Νοεμβρίου, γεγονός που δίνει αποκλειστικότητα στην χειμωνιάτικη αγορά για αυτή την ποικιλία. Η αγκινάρα Ιρίων εμφανίζει στρεμματική απόδοση 2000 – 4000 κεφαλίδες/ στρέμμα. Οι πρωτοετείς φυτείες δίνουν άριστες ποιότητες ενώ οι δευτεροετείς πρωιμότερη και μεγαλύτερη παραγωγή. Επαναφυτεύσεις πραγματοποιούνται ανά τριετία.
Μια ακόμη ποικιλία αγκινάρας καταγράφεται στη Μικρομάνη Μεσσηνίας. Πρόκειται για είδος άγριας αγκινάρας με αγκάθια στα φύλλα. Στην αγορά την βρίσκουμε από μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τέλη Μαϊου. Οι παραγωγοί ανανεώνουν κάθε χρόνο ένα τμήμα της καλλιέργειας, μέχρι την πλήρη ανανέωσή της σε διάστημα 6 χρόνων. Εμφανίζει παραγωγή της τάξης των 6000 κεφαλίδων/ στρέμμα με απολαβές για τον παραγωγό, περίπου, στα 1000 ευρώ/ στρέμμα.
Άλλη ποικιλία αγκινάρας στη χώρα μας είναι αυτή της Τήνου. Χαρακτηριστικό της το μελανό χρώμα των φύλλων της ανθοκεφαλής τα οποία έχουν και μικρά αγκάθια. Στην αγορά κυκλοφορεί από Φεβρουάριο μέχρι Μάϊο. Οι φυτείες 1 – 2 ετών δίνουν μικρή παραγωγή η οποία σταδιακά αυξάνεται μέχρι τα 5 χρόνια. Σε αυτή την ηλικία πρέπει να ανανεωθεί η καλλιέργεια καθώς οι αποδόσεις της θα αρχίσουν να φθίνουν. Τον Φεβρουάριο μπορεί να αγγίξει την τιμή του 1,20 ευρώ, το τεμάχιο, στη λιανική και των 1,50 ευρώ στη χονδρική. Όμως, η τιμή πέφτει στη συνέχεια λόγω αυξανόμενης προσφοράς στα 0,50 ευρώ το τεμάχιο.
Επίσης, εκτάσεις με αγκινάρες θα αντικρύσει κάποιος σε Κρήτη, Ηλεία, Λακωνία, κ.ά.
ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΠΩΣ…
Αν και το πιο νόστιμο μέρος της αγκινάρας, για τους περισσότερους, είναι το εσωτερικό της, τα φύλλα της είναι εκείνα που συγκεντρώνουν σημαντικά οφέλη για την υγεία μας. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τη χρησιμοποιούσαν σαν αντίδοτο στα πεπτικά τους προβλήματα. Πράγματι, διάφορες μελέτες έχουν δείξει πως η κατανάλωση αγκινάρας βοηθάει σε προβλήματα όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και η γαστρίτιδα. Αποτελούν ένα φυσικό διουρητικό που ενισχύει την πέψη και βελτιώνει την λειτουργία της χοληδόχου κύστης. Τα 100 γραμμάρια αγκινάρας έχουν, μόλις, 47 θερμίδες και είναι πλούσια σε φυτικές ίνες οι οποίες βοηθούν στον έλεγχο της δυσκοιλιότητας. Επίσης, η κατανάλωσή της μειώνει την κακή (LDL) χοληστερόλη ενώ εκχυλίσματα από τα φύλλα της παρουσιάζουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Μια αγκινάρα περιέχει, ακόμη, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, θειαμίνη και παντοθενικό οξύ τα οποία ενισχύουν τις κυτταρικές μεταβολικές λειτουργίες και τονώνουν την εύρυθμη λειτουργία του νευρικού συστήματος. Μια μέτρια αγκινάρα εφοδιάζει τον οργανισμό μας με το 20%, περίπου, των ημερήσιων αναγκών σε βιταμίνη C, K και φυλλικό οξύ. Επίσης, περιέχει μαγνήσιο, χαλκό, μαγγάνιο και σίδηρο.
Τέλος, τα φύλλα της φαίνεται από μελέτες πως μπορούν να καταπραΰνουν τον πονοκέφαλο που προέρχεται από κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ.
Διαβάστε το προηγούμενο άρθρο της Μελίνας Κριτσωτάκη στο new deal
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
