ΜΙΑ ΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Μοίρασε το

Εδώ και τέσσερα χρόνια υπάρχει στις ΗΠΑ ένα κίνημα για την αύξηση του κατώτατου ωρομισθίου. Οι αγώνες του κινήματος (σημ :ξεκίνησε απο ντελιβεράδες, απο πληροφορικάριους με συμβάσεις outsourcing, απο αυτούς που δουλεύουν στις αλυσίδες γρήγορου φαγητού σε εργοδοτικούς γίγαντες μεγέθους της Mc’ donalds,της Burger King και άλλους παρόμοιους) είναι φυσικό αποτέλεσμα της ολοένα και αυξανόμενης εισοδηματικής ανισότητας στην κοινωνία του ελεύθερου καπιταλισμού.

Δείτε στον διάγραμμα που παραθέτω( του Economic Policy Institute και που αναδημοσιεύει σήμερα το Sarajevo Magazine) τις διαφορές των σχετικών μισθών στα τελευταία 60 χρόνια,σε μια χώρα χαμηλής ανεργίας και ελεύθερης αγοράς όπως οι ΗΠΑ. Θα καταλάβετε γιατί συγκεντρώθηκαν τα λεφτά των πολλών στις τσέπες λίγων.

Κάθε ώρα εργασίας έπρεπε να αμοίβεται με 18,85$. Και όμως,το κατώτατο ωρομίσθιο είναι μόλις 7,25 $. Οι εργαζόμενοι ζητούν τουλάχιστον τα 11,35 $ που αντιστοιχούν στο μ.ο των μισθών της οικονομίας, ώστε να δημιουργηθούν προυποθέσεις σύγκλισης των εισοδηματικών ανισοτήτων. Θα δούμε παρακάτω πώς αυτό σχετίζεται και με την ελάχιστη έστω διδασκαλία μαρξιστικής θεωρίας στις ΗΠΑ.

Φωνές που στηρίζουν την απελευθέρωση των μισθών στην Ευρωπαική Ένωση, προφανώς αγνοούν την πραγματικότητα: Οι υψηλότερες ακαθάριστες ωριαίες αποδοχές της τελευταίας 5ετίας καταγράφηκαν στη Δανία (25 ευρώ ) και οι χαμηλότερες καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (1,50 ευρώ).Δεν μπορεί να υπάρχουν τέτοιες διαφορές -16 φορές μεγαλύτερες- και να μιλάμε για Ευρωπαική Ένωση. Δεν συγκλίνουν οικονομίες με εισοδηματική ανισότητα τέτοιου μεγέθους.

Το φαινόμενο θα εντείνεται συνεχώς. Η τεχνολογική πρόοδος αντικαθιστά το ανθρώπινο μυαλό και το ανθρώπινο χέρι. Ο μισθός της μερικής απασχόλησης και της δήθεν ελεύθερης παραγωγής, κάνει τους εργάτες της γνώσης να μην χρησιμοποιούν καν εργαλεία παραγωγής των εργοδοτών τους (γραφείο γίνεται το σπίτι και μέσο παραγωγής το laptop του καθενός). Οι ανισότητες παγκοσμίως θα υποδαυλίζονται απο τις ”εσωτερικές διαφορές” του συστήματος: Το μοναδιαίο κόστος παραγωγής ανα ώρα κρατάει καθηλωμένο το ημερομίσθιο και ταυτόχρονα ποικίλλει απο χώρα σε χώρα ,απο περιοχή σε περιοχή, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εισοδηματικές τάξεις χωρίς πορεία σύγκλισης σε ένα υποτίθεται παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον ισότητας των ευκαιριών.

Για όσους ανέτρεξαν σε αξιώματα και θεωρίες περί της εντατικοποίησης των μηχανών και του υπερκέρδους των εργοδοτών, ξέρουν ότι μνο η θεωρία που δεν μας δίδαξαν στα Πανεπιστήμια, η θεωρία της υπεραξίας το γέρο- Κάρολου, είναι αυτή που εξηγεί γιατί οι αμοιβές μακροπρόθεσμα δεν ανταποκρίνονται στα κέρδη και στην αύξηση του κεφαλαίου. Έγραφε ο Μαρξ για την σταδιακή συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, για την κρίση υπερσυσσώρευσης ( χρήμα σε λίγους) αλλά εμείς απαγορευότανε να διδαχθούμε Μαρξ εδώ στην Ευρώπη ( θαρρείς και ο Μαρξ φταίει για τον σταλινισμό και τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα) Ούτε τον φετιχισμό του εμπορεύματος, ούτε την διαφορά ανταλλακτικής αξίας και αξίας χρήσης έπρεπε να μάθουμε. Απαγορευμένες έννοιες στο μυαλό των δήθεν ελεύθερων πολιτών. ”Κακό” πράγμα η Πολιτική Οικονομία. Αλλού μας μάθανε ότι είναι η αλήθεια : στο Μονεταρισμό,στο αόρατο χέρι που ισορροπεί την προσφορά με την ζήτηση σε όλες τις αγορές (!),στην μαγεία των συναλλαγών- στις οθόνες -σε μετοχές, παράγωγα, νομίσματα και ότι άλλο φαντάζεσθε, στα …MBA ( όπου μεταξύ άλλων μαθαίνεις ”πώς να γράφεται κέρδη στις εταιρείες με χαμηλό το κόστος εργασίας”) .

Ευτυχώς που διδαχθήκαμε κευνσιανά οικονομικά (επειδή προφανώς ο Keynes ήταν αστός και φιλελεύθερος) και μάθαμε για την παγίδα ρευστότητας και την οριακή ροπή για αποταμίευση και επένδυση. Κάτι είναι και αυτό. Ξέρουμε τουλάχιστον γιατί λείπουν λεφτά απο τα σπίτια μας…

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP

Download on the App Store

Μοίρασε το

του αρθρογράφου

ideas change society

Αφήστε μια απάντηση

Σχόλια

Μπες στη συζήτηση

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου

Κάνε εγγραφή για να αφήσεις τα σχόλιά σου