Ο Ηλίας Καραβόλιας εντοπίζει τον διχασμό της ελληνικής κοινωνίας στο διαδίκτυο. Εκεί μετακόμισε η πολιτική και η δημοκρατία. Εκεί επικρατεί και ο άγραφος νόμος του facebook που δεν θέλει τα like να αντιπροσωπεύουν τις πραγματικές τάσεις της κοινωνίας.

Ο Ηλίας Καραβόλιας εξηγεί γιατί οι Ελβετοί πολίτες απέρριψαν τελικά με δημοψήφισμα την ανατροπή του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού τους! Το διακύβευμα είχε σκοπό να απαγορεύσει τις εμπορικές τράπεζες να «δημιουργούν χρήμα».

Ο Ηλίας Καραβόλιας υπεισέρχεται στα διλήμματα που ακόμα και σήμερα αποφεύγουμε και που το πολιτικό προσωπικό δεν εξηγεί στους πολίτες. Όπως, π.χ. κανείς δεν εξήγησε γιατί η εσωτερική υποτίμηση ήταν ένα αναγκαίο κακό για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

Ο Ηλίας Καραβόλιας παραθέτει την ελληνική οικονομία ως case study στα διεθνή οικονομικά. Μια ελληνική «αγορά» που έχει εγκιβωτιστεί  από τον κεφαλαιοκράτη που λέγεται Κράτος, ο οποίος βγάζει πλεόνασμα δημιουργώντας ελλείμματα σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις. 

Ο Ηλίας Καραβόλιας κάνει φύλλο και φτερό την μελέτη που δημοσίευσε το Ελληνικό Δημοσιονομικό Συμβούλιο. Και αναρωτιέται με ποιες προϋποθέσεις το ΕΔΣ βλέπει το 2022 την ανεργία στο 14,3%, το ΑΕΠ στα 208 δισ. και τις επενδύσεις να αυξάνονται ετησίως 8,7%

Ο Ηλίας Καραβόλιας απορρίπτει τον ισχυρισμό των Θεσμών πως δήθεν το συστημικό αυτόματο λειτουργεί – κάτι σαν το αόρατο χέρι του Άνταμ Σμιθ για μια τελικά αόρατη ανάπτυξη. Διότι μετά από οκτώ χρόνια λιτότητα, γίνεται σαφές πως δεν κλείνεις την τρύπα του Κράτους, ανοίγοντας τρύπα στην τσέπη σου.

Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι μπορεί ο πολίτης να ακούει για μνημόνια, καθαρή έξοδο, αγορές, αναδιάρθρωση χρέους, αλλά τελικά δεν ξεχνάει την πραγματικότητα. Αυτή πρέπει να αντιμετωπιστεί με μια νέα παραγωγική στήριξη της οικονομίας, για την οποία προτείνει συγκεκριμένες παρεμβάσεις.

Ο Ηλίας Καραβόλιας αναλύει τι κρύβεται πίσω από το νέο fund (ταμείο) που σχεδιάζει η ΕΕ. Θα ονομαστεί Ευρωπαϊκό Επενδυτικό Ταμείο Σταθεροποίησης, θα χρηματοδοτηθεί με 30 δισ. € και θα χορηγεί δάνεια σε χώρες που έχουν υποστεί οικονομικά σοκ.

Το Θεσμικό δεν προηγείται αλλά ακολουθεί το Οικονομικό, ο Κανόνας δεν αλλάζει. Η Ιταλία (ο μεγάλος ασθενής για την Ευρωζώνη) δεν μπορεί να σκάσει στην Ευρώπη. Οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά της ταμεία είναι τεράστια. Την εσωτερική υποτίμηση οι Ιταλοί δεν θα την αποφύγουν.

Στο περίφημο ολιστικό πρόγραμμα ανάπτυξη που παρουσίασε η κυβέρνηση, στο 5ο κεφάλαιο, βρίσκει κανείς την μοναδική πτυχή του προγράμματος όπου γίνεται λόγος για το αναγκαίο καύσιμο της ταλαιπωρημένης οικονομίας: το χρήμα.