Υπάρχουν στιγμές στην Ιστορία που οι αποφάσεις των ισχυρών δρουν καταλυτικά για τις τύχες της ανθρωπότητας. ‘Ετσι λοιπόν, αμετανόητος ο αμερικανός πρόεδρος δείχνει σαν να μην διδάχθηκε τίποτα απο την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 όταν κατέρρευσαν δεκάδες στεγαστικές τράπεζες στις ΗΠΑ και έσκασε η Lehman Brothers. Όπως διαβάζω εδώ, θα χαλαρώσουν και πάλι τα λουριά εποπτείας των αμερικανικών τραπεζών,με οτι αυτό συνεπάγεται για τους πολίτες/καταθέτες/δανειολήπτες/επενδυτές. Μάλιστα,οπως γράφει το ρεπορτάζ, μειωμένη θα είναι και η παρεμβατική δράση του φορέα προστασίας καταναλωτή. Το χρήμα και τα παράγωγα του θα κυκλοφορούν πάλι ελεύθερα,κουβαλώντας πάνω τους την αυτορύθμιση, την εγγενή δηλαδή ισορροπία που φυσικά ποτέ δεν γίνεται ορατή ως τέτοια.
Πρόκειται για ολέθριο λάθος,για τυφλή υπακοή στο αποτυχημένο δόγμα της αποτελεσματικότητας των αγορών που δήθεν ισορροπούν μόνες τους. Πρόκειται για μια παράλογη εμμονή στο Συμβολικό του χρήματος, όχι στο Πραγματικό. Τα μοχλευμένα κεφάλαια, οι εικονικές συναλλαγές δισεκατομμυρίων μέσα στα τερματικά, οι ανοιχτές θέσεις και τα ανασφάλιστα στοιχήματα, μειώνουν τις αντοχές των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και εκθέτουν σε κινδύνους τις οικονομίες.Ακόμη και η ελληνική κρίση χρέους συνδέεται, για όσους πεισματικά δεν θέλουν να το πιστέψουν, με εκείνη την πολιτική φθηνού χρήματος και απορρύθμισης των κανόνων λειτουργίας των επενδυτικών οργανισμών επί Greenspan στην FED (την οποία ακολούθησε, σχεδόν, και ο Trichet στην ΕΚΤ), βασική αιτία για την κατάρρευση της αγοράς ενυπόθηκων ομολόγων στις ΗΠΑ το 2008, αγορά στην οποία είχαν εκτεθεί αρκετά γερμανικές και γαλλικές τράπεζες. Αυτές που στη συνέχεια ”έψαξαν” ρευστότητα από την ΕΚΤ ξεπουλώντας τα σκάρτα ελληνικά ομόλογα, στήνοντας όμως πρώτα το σκηνικό ”διάσωσης” της Ελλάδας, αφού σιγούρεψαν ποιός θα είναι ο σωτήρας-αγοραστής των ομολόγων (ΕΚΤ) Κάποιοι αρνούνται να δουν την βασική πηγή του κακού. Αρνούνται πεισματικά να ονομάσουν την απορρύθμιση ως την πλέον επικίνδυνη παρέμβαση των κυβερνήσεων στις αγορές.
Όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν οτι η πλήρης απορρύθμιση των αγορών χρήματος εξασφαλίζει τους διαδρόμους διαφυγής και σωτηρίας των παρασιτικών χρηματιστικών κεφαλαίων,τότε ας μην ανησυχούν. Όσοι πάλι κατανοούν οτι η λελογισμένη ρύθμιση και η ορθολογική εποπτεία στην κυκλοφορία του χρήματος μειώνει τις μαζικές απώλειες από την υπέρ-ταχύτητα των κερδοσκοπικών κεφαλαίων,μάλλον θα συμφωνήσουν μαζί μου.
Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Trump ρευστοποιεί τις επιταγές που του ”έστειλε” προεκλογικά η Wall Street και φυσικά ξαναβάζει την παγκόσμια οικονομία στον γνωστό δρόμο της χρηματοπιστωτικής υπερ-φιλελευθεροποίησης, ένας δρόμος που μόνο ζημιές θα γεννήσει για τους πολλούς και σχεδόν σίγουρα κέρδη για τους λίγους….
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
