Η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Το πολιτικό της προσωπικό κατά το μεγαλύτερο μέρος του έχει πάρει… διαζύγιο από την κοινή λογική και τον ρεαλισμό συνάπτοντας ταυτόχρονα… σύμφωνο συμβίωσης με τον παραλογισμό και την υποκρισία. Βρισκόμαστε σε μια εποχή όπου πρέπει να ακούγονται και να γράφονται αλήθειες. Μια χώρα καθολικά χρεοκοπημένη έχει γίνει βορά πολιτικών τυχοδιωκτών και λαϊκιστών που ενδιαφέρονται μόνο και μόνο για το πώς θα κρατήσουν όρθιο το… μαγαζί τους πουλώντας όμως σκάρτη πραμάτεια στους… πελάτες.
Τα προβλήματα στη χώρα υποβόσκουν και… ξεχειλώνουν εδώ και πολλές δεκαετίες. Το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι κατώτερο των περιστάσεων και οι πολίτες έχουν εκπαιδευτεί για να ακούνε… ευχάριστα, αλλά στο τέλος διαπιστώνουν ότι κάθε επόμενος… σωτήρας τους επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις. Βεβαίως, πάντα μας φταίνε το… σύστημα, οι «κακοί ξένοι», τα μονοπώλια και ότι βάλει ο νους του μέσου ανθρώπου. Το τι(ς) πταίει μπορεί να είναι αντικείμενο συγγραφής σειράς βιβλίων. Βασικά η κακοδαιμονία του τόπου έχει τις ρίζες της στα κατάλοιπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αλλά και στον Εμφύλιο Πόλεμο που σημάδεψε (ακόμη και σήμερα έστω και σε πολύ μικρή ένταση…) το γίγνεσθαι της χώρας. Η Ιστορία διδάσκει ότι είχαμε ηγέτες, αλλά ταυτόχρονα και δημαγωγούς. Το τελικό αποτέλεσμα πάντως έχει σταθερά αρνητικό πρόσημο με εξαίρεση κάποιες φωτεινές περιόδους.
Για τη σημερινή κατάσταση στη χώρα, πέρα και πάνω από κόμματα, μπορεί να εντοπίσει κάποιος τις βασικές εστίες της… κακοδαιμονίας (ή της κακής μας μοίρας…) στα εξής σημεία:
1. Λαϊκισμός. Είναι η αρχή και το τέλος μαζί. Είναι η τροφή που θρέφει οποιονδήποτε έλκεται από τα θέλγητρα της εξουσίας και είναι ικανός να συμμαχήσει ακόμη και με τον… διάβολο προκειμένου να επιτύχει τον σκοπό του. Είναι το καρκίνωμα που δεν επιτρέπει στο πολιτικό σύστημα να λειτουργήσει με καθαρό μυαλό και ορθολογική αντίληψη για να αντιμετωπιστούν κρίσιμα ζητήματα του τόπου στη βάση του μεσομακροπρόθεσμου οφέλους. Τα πάντα θυσιάζονται για το σήμερα και όχι για το αύριο. Είναι η μεγάλη σχολή των πολιτικάντηδων που σκέφτονται την επανεκλογή τους, ενώ την ίδια στιγμή η σχολή της ορθής πολιτικής σκέψης που σκέφτεται τις επόμενες γενιές τελεί υπό… εξαφάνιση.
2. Παιδεία. Διάφορες ατάκες του στυλ «η αριστεία είναι ρετσινιά» ή «η καριέρα είναι χολέρα» σε συνδυασμό με την ελευθεριότητα και την αναρχοαυτόνομη αντίληψη περί κατάληψης σχολείων, πανεπιστημίων, δρόμων κλπ. αντικατοπτρίζουν πλήρως τη σημερινή εικόνα στη χώρα. Ο σεβασμός αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις γράμμα κενό περιεχομένου και η ευκολία για την απόκτηση… χαρτιών χωρίς κόπο προκαλούν οδυνηρές εκπλήξεις όταν έρχεται η ώρα για να πάρει κάποιος τη θέση του στον στίβο της εργασίας. Εκεί συνοψίζονται οι παθογένειες ενός συστήματος, το οποίο αντί να προάγει την προκοπή (για κάποιους είναι συντηρητισμός), παγιώνει τη στασιμότητα που για κάποιους ισοδυναμεί με… προοδευτισμό. Δεν χρειάζονται περαιτέρω αναλύσεις για να καταλάβει κάποιος. Όποιος έχει μάτια βλέπει και όποιος έχει αυτιά ακούει…
3. Ασφαλιστικό. Το εθνικό θέμα της βιωσιμότητας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από λαϊκιστές και σε συνδυασμό με την απουσία Παιδείας και έγκυρης ενημέρωσης μας οδήγησαν στο σημερινό σημείο. Πριν από 16 χρόνια επιχειρήθηκε μια μεταρρύθμιση του συστήματος ως αντίβαρο στην επικείμενη απώλεια του νομισματικού προνομίου ως αποτέλεσμα της συμμετοχής στην Ευρωζώνη. Η συνέχεια είναι γνωστή. Το 80% του δημοσίου χρέους της χώρας αντιστοιχεί στα δάνεια που συνάπτονταν για να καλυφθούν τα ελλείμματα της κοινωνικής ασφάλισης. Αλλά και αυτή η αλήθεια αποκρύπτεται από τους λαϊκιστές και μάλιστα δεν γίνεται αντιληπτή από έναν απαίδευτο λαό, ο οποίος αποτελεί το μέσο για να αναρριχηθεί κάποιος στην εξουσία. Η χώρα αντιμετωπίζει οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα και είναι δεδομένο ότι για να στηριχθεί εθνική σύνταξη 384 ευρώ, πρέπει να γίνουν επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ και επιπλέον να έρθουν στη χώρα πάνω από 2.000.000 νέοι οικονομικοί μετανάστες ώστε να εξασφαλιστεί μια ζωτική αναλογία 3,5 εργαζομένων ανά έναν συνταξιούχο, που αποτελεί τη σχέση ισορροπίας ενός χρεοκοπημένου συστήματος. Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει ότι αν ακόμη και σήμερα, η μέση ελληνική οικογένεια κάνει 4-5 παιδιά δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει την πίεση που αναπόφευκτα θα έρθει και πάλι μετά από μερικά χρόνια. Αλλά και αυτή η αλήθεια αποσιωπάται. Μάλλον, κάποιοι το λένε με… μισόλογα. Η μείωση των συντάξεων και η επιμήκυνση του χρόνου εργασίας είναι οι δύο σταθερές του συστήματος μέχρι η οικονομία να προσελκύσει επενδύσεις και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Αυτό το τελευταίο μάλλον το έχουν αντιληφθεί ακόμη και οι πλέον αδαείς. Καλό είναι να λέμε ότι αν δεν επιτευχθεί η βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού, τότε το Ασφαλιστικό θα καταπιεί την οικονομία κατά τη γνωστή ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι «Ή θα αφανίσουμε το χρέος ή θα μας αφανίσει»…
4. Φορολογικό. Η σταθερότητα και η απλοποίηση του φορολογικού συστήματος αποτελούν πάνω απ΄ όλα δείγμα αξιοπιστίας του Κράτους. Ενός κράτους που είναι αναξιόπιστα φέρνοντας συνεχώς νέους φορολογικούς νόμους εισπρακτικού χαρακτήρα γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει σε ουσιαστικό νοικοκύρεμα του δημόσιου τομέα μέσα από τον εξορθολογισμό των δαπανών. Στις ΗΠΑ ο φορολογικός κώδικας αριθμεί 400 σελίδες, ενώ οι ποινές και το οπλοστάσιο κατά της φοροδιαφυγής περίπου 3.000 σελίδες. Στην Ελλάδα οι φορολογικοί νόμοι ξεπερνούν τις 3.000 σελίδες και οι διατάξεις για τη φοροδιαφυγή δεν ξεπερνούν τις 300 σελίδες!
5. Γραφειοκρατία. Η δομή και λειτουργία του σπάταλου Κράτους αποδεικνύεται στην πράξη από το πλήθος των διατάξεων και την κωδικοποίηση της νομοθεσίας. Έχει υπολογιστεί με εκθέσεις των θεσμικών φορέων της παραγωγικής οικονομίας, ότι το κόστος της γραφειοκρατίας ανέρχεται ετησίως σε διψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων ευρώ. Επιπλέον, η γραφειοκρατία είναι το πρόσχημα για να διατηρούνται χιλιάδες περιττές θέσεις εργασίας στον δημόσιο τομέα.
6. Πολυνομία. Ένας ψηφισμένος νόμος που μπορεί να δίνει το πράσινο φως για την έναρξη μιας επένδυσης, μπορεί να ακυρωθεί στην πράξη από έναν άλλον νόμο περασμένων δεκαετιών και στη συγκεκριμένη περίπτωση ισχύει το «Ζήσε τον μύθο σου στην Ελλάδα». Επιπλέον, οι πολλοί νόμοι και κυρίως οι αμφιλεγόμενη ερμηνεία τους είναι μία από τις αιτίες για τις οποίες έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες εκκρεμούσες υποθέσεις στα δικαστήρια. Μάλιστα, ακόμη και η Τρόικα ή Κουαρτέτο παρά τις πολλές επισκέψεις στα Δικαστήρια της Ευελπίδων έχουν σηκώσει ψηλά τα χέρια με τα όσα απίστευτα και όμως ελληνικά έχουν διαπιστώσει…
7. Διαφθορά. Τα δίδυμα γραφειοκρατία-πολυνομία αποτελούν τον βασικό λόγο για αυτήν την… τερατογένεση. Η διαφθορά αποτελεί άλλη μια απόδειξη του σαθρού οικοδομήματος του ελληνικού Κράτους που τροφοδοτείται από τον λαϊκισμό. Το κόστος της διαφθοράς σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς ανέρχεται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ και είναι αποτέλεσμα και του σύνθετου φορολογικού συστήματος της χώρας που επί της ουσίας αφήνει ως… μοναδική επιλογή τη φοροδιαφυγή και το «μαύρο χρήμα».
Οι ξένοι δεν είναι… κακοί και… δράκοι δεν υπάρχουν στο παραμύθι. Όσοι εξακολουθούν να λαϊκίζουν και να δημαγωγούν ασύστολα είναι δεδομένο ότι υπονομεύουν την πορεία της χώρας ποντάροντας στο έλλειμμα παιδείας και στην απουσία ορθολογικής σκέψης των πολιτών. Δυστυχώς δεν έχουμε ένα σύγχρονο Κράτος γιατί τα καρκινώματα και τα δηλητήρια δεν αφήνουν το πολιτικό σύστημα κα τον λαό να λειτουργήσουν υπέρ της σωτηρίας μας. Γιατί, αν δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει, η σωτηρία είναι υπόθεση όλων και του καθενός ξεχωριστά. Καλημέρα Ελλάδα…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
