Πριν από σχεδόν τρία χρόνια, η Κύπρος μπήκε σε πρόγραμμα διάσωσης. Βεβαίως, η υπαγωγής της σε Μνημόνιο δεν σχετιζόταν με δημοσιονομικό εκτροχιασμό, αλλά με την κατάσταση του τραπεζικού συστήματος. Ένα σύστημα που επί προεδρίας Χριστόφια δανειζόταν με επιτόκιο 6% ή και 9% και δάνειζε με 3% ή 4%! Για τον λόγο αυτό έγινε και το «κούρεμα» των καταθέσεων.
Η Κύπρος ήταν ο… παράδεισος των καταθετών και κυρίως του «ξεπλύματος» χρήματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν έγινε το «κούρεμα» το ύψος των καταθέσεων έφτανε στα 68 δισ. ευρώ, ενώ το ΑΕΠ μόλις στα 17 δισ. ευρώ!!! Η νεοκομμουνιστική ή αριστερή κυβέρνηση Χριστόφια είχε προσυμφωνήσει… κακήν κακώς στα τέλη του 2012 την υπαγωγή της χώρας σε Μνημόνιο και η πολιτική αλλαγή με την άνοδο Αναστασιάδη στην εξουσία ξεκίνησε με τις σαρωτικές αποφάσεις που έλαβε η Ευρωζώνη για τη Μεγαλόνησο.
Η Κύπρος βυθίστηκε σε ύφεση, αλλά ακολούθησε κατά γράμμα το αναγκαίο πρόγραμμα και μάλιστα χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις. Έτσι, αποκατέστησε την ομαλότητα στο τραπεζικό σύστημα και άρχισε να διορθώνει τις δημοσιονομικές ανισορροπίες. Μάλιστα πριν από μερικούς μήνες το Κυπριακό Δημόσιο βγήκε και πάλι στις αγορές, ενώ φέτος η χώρα θα επιστρέψει στην κανονικότητα. Η Μεγαλόνησος κατάφερε να κερδίσει την αξιοπιστία μετά το πλήγμα που είχε δεχθεί από την κυβέρνηση Χριστόφια.
[quote text_size=”small”]
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε παραδώσει μια χώρα εντός ευρώ και μάλιστα με το χαμηλότερο χρέος. Στη συνέχεια, άρχισαν τα… παιχνίδια με τους καταθέτες και κυρίως του Ρώσους μεγιστάνες, τους οποίους αβαντάριζε η αριστερή κυβέρνηση του ΑΚΕΛ.
[/quote]
Βεβαίως, οι Κύπριοι έχουν αφομοιώσει τις βρετανικές δομές και έχουν καταφέρει να λειτουργούν στα δύσκολα κατά τρόπο ευρωπαϊκό. Αποτέλεσαν μέχρι πριν από 60 χρόνια αποικία των Βρετανών και προφανώς η διαμόρφωση ενός αυτοματοποιημένου συστήματος λειτουργίας της οικονομίας και του Κράτους, μάλλον τους έσωσε από τα πολύ χειρότερα.
Στον αντίποδα έχουμε την περίπτωση της Ελλάδας. Μια χώρα η οποία μπήκε σε πρόγραμμα διάσωσης το 2010 καθώς οι αγορές σταμάτησαν να αναλαμβάνουν ρίσκο για τον δανεισμό της. Το πρόγραμμα διάσωσης μαζί με το τρίτο «πακέτο» που συμφώνησε το καλοκαίρι το Ελληνικό Κοινοβούλιο φτάνουν πλέον στα 300 δισ. ευρώ. Βεβαίως, οι περισσότεροι ανόητοι αυτής της χώρας εξακολουθούν να ισχυρίζονται ότι οι… κακοί ξένοι μας δανείζουν για να μας έχουν υποχείρια στους αιώνες των αιώνων. Προφανώς, δεν έχουν καταλάβει ότι το μόνο που κάνουν οι ξένοι είναι να διαμορφώνουν συνθήκες ώστε να μειωθεί η εξάρτησή μας από αυτούς! Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ προβλέπει ότι σταδιακά όλες οι χώρες πρέπει να προσαρμόσουν τις πολιτικές τους έτσι ώστε το δημόσιο χρέος να μην ξεπερνάει ως ποσοστό το 60% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος.
[quote text_size=”small”]
Αυτή εδώ η χώρα δεν θέλει να αλλάξει. Οι πολίτες της είναι ένα άθροισμα επιμέρους βολεμένων και φοβικών στις αλλαγές προσώπων, οι οποίοι κινούνται κατά το δοκούν και κατά το συμφέρον.
[/quote]
Αυτή η χώρα λοιπόν, όταν τα υποσύνολα του εμείς λειτουργούν με καθαρά ωφελιμιστικό τρόπο, το μόνο που καταφέρνουν είναι να ποντάρουν σε κάθε επόμενη «λύση» η οποία τελικώς είναι πολύ πιο επιζήμια από την προηγούμενη. Κάνοντας μια αναδρομή στο τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, θα καταλάβουμε αμέσως ότι ο… πόθος και το πάθος για τις… καρέκλες μετέτρεψαν τους πολιτικούς σε λαϊκιστές και ψεύτες. Έτσι, τώρα το τίμημα είναι βαρύτατο και καλείται να πληρώσει τον λογαριασμό ο ελληνικός λαός. Ο οποίος αναμφίβολα έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης για τις επιλογές του…
Και ενώ έχει διαμορφωθεί μια τέτοια κατάσταση εντούτοις εξακολουθούμε να λειτουργούμε με τρόπο που πλήττει την εμπιστοσύνη της χώρας και μας κατατάσσει στους λαούς που λειτουργούν ως… λαμόγια και μπαταχτσήδες. Το σοκ των προηγούμενων ετών αναμφίβολα είναι μεγάλο. Ωστόσο, η τακτική της «εκδικητικής ψήφου» μας έφερε σε χειρότερες καταστάσεις. Ας αναλογιστούμε όλοι πόσα… ευχάριστα έχουμε ακούσει τα τελευταία χρόνια και κατόπιν εορτής πόσα… μαντήλια χρειαστήκαμε για να σκουπίσουμε τα κλάματά μας…
Το μεγάλο πρόβλημα αυτής της χώρας έχει να κάνει με το σοβαρότατο έλλειμμα εμπιστοσύνης. Είναι δύσκολο να πείσουμε και ως εκ τούτου είναι ακόμη πιο δύσκολο να προσελκύσουμε. Με ιδεολογικά σύνδρομα και ιδεοληψίες εκτός τόπου και χρόνου, αλλά και με εγκληματικές επιλογές, το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δημιουργούμε στους εαυτούς μας περισσότερο… πόνο. Δηλαδή για μεγαλύτερες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, υψηλότερους φόρους και περισσότερες θέσεις ανεργίας. Αυτό είναι το τίμημα των επιλογών μας. Είτε αυτών που μας κυβέρνησαν ή κυβερνούν, είτε αυτών που όρισαν όσους θα διαφεντεύουν τις τύχες τους…
[quote text_size=”small”]
Δεν έχουν καταλάβει σε αυτήν τη δύσμοιρη χώρα πολλοί πολιτικοί και οι περισσότεροι πολίτες, ότι η εμπιστοσύνη έρχεται με ρυθμούς… χελώνας και φεύγει με τους ρυθμούς μιας… υπερηχητικού αεροσκάφους!
[/quote]
Κάποιοι κανονικά δεν πρέπει να κοιμούνται τα βράδια από τη στιγμή που αυτή η χώρα χρεοκόπησε (έστω και ελεγχόμενα) κατά τρόπο που προσβάλει τον μέσο πολίτη. Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι και ο μέσος πολίτης έγραψε στα παλαιά του… υποδήματα την προσβολή της χρεοκοπίας (για πρώτη φορά στα χρονικά από ευρωπαϊκή χώρα) και συνέχισε να συμπεριφέρεται κατά τρόπο ωφελιμιστικό και ανόητο. Έκανε δηλαδή τέτοιες επιλογές που μας απομάκρυναν ακόμη περισσότερο από την ανάκτηση έστω μικρού μέρους της εμπιστοσύνης και της αξιοπιστίας μας. Χωρίς αυτά τα δύο δεν μπορούμε να πάμε μακριά. Και μην πάτε… μακριά. Πριν μερικά χρόνια ο Νικηφόρος Διαμαντούρος ήταν Ευρωπαίος Συνήγορος του Πολίτη και ο Λουκάς Παπαδήμος Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Και μάλλον θα αργήσουμε να δούμε μεγάλα αξιώματα στην Ευρώπη. Αν δεν μας εμπιστευτούν οι εταίροι και οι αγορές, μια ζωή θα είμαστε στον πάτο. Αυτοί είναι ο καθρέφτης μας…
Το σκίτσο είναι το Θοδωρή Μακρή
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
