Αν ο Αντώνης Σαμαράς καταφέρει να εξασφαλίσει “ψήφο εμπιστοσύνης για την Ελλάδα” από τους διεθνείς επενδυτές, τότε είναι πολύ πιθανό να εξασφαλίσει για τη ΝΔ “ψήφο εμπιστοσύνης” από τους Έλληνες πολίτες. Το μήνυμα της συμφωνίας COSCO – HP – TRENOSE δεν είναι αμελητέο. Είναι πραγματικά μια ένδειξη των μεγάλων δυνατοτήτων που παρέχει ο τόπος και απόδειξη πως όταν επικρατεί η λογική το κράτος είναι δυνατό να διασφαλίσει στους πολίτες ένα περιβάλλον ευημερίας και προόδου.
Στη συγκεκριμένη συμφωνία επικράτησε η λογική. Και όταν μιλάμε με όρους επιχειρηματικούς η επίτευξη μιας συμφωνίας, είναι από μόνη της προϊόν λογικής. Και η λογική, τις περισσότερες φορές, υπηρετείται όταν όλα τα μέρη της συμφωνίας κερδίζουν.
Με την παραπάνω συμφωνία αυτό φαίνεται να συμβαίνει. Η COSCO μετά από μακρά και επίπονη διαπραγμάτευση με τις ελληνικές αρχές μπορεί πλέον να αισθάνεται πως η επένδυση της άξιζε τον κόπο. Άνοιξε μια καινούργια αγορά που θα διευκολύνει και θα ενισχύσει το μεταφορικό της έργο. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως υπάρχουν όροι στη συμφωνία που την ευνοούν. Όμως, έτσι συμβαίνει ότι η ισχυρή πλευρά είναι εκείνη που συμβαίνει να βάζει τα λεφτά.
Στο πλευρό της COSCO, που αναζητούσε ένα μεγάλο συν-εταίρο που ως “κράχτης” θα διεύρυνε το πελατολόγιο της, η HP σπεύδει πρώτη από τις εταιρίες υψηλής τεχνολογίας να πετύχει σημαντικές μειώσεις μεταφορικού κόστους, καθιστώντας εξαιρετικά πιο ανταγωνιστικά τα προϊόντα της. Είναι βέβαιο πως όσες ακολουθήσουν δεν θα έχουν τόσο ευνοϊκές τιμές.
Έτσι, δίπλα στο τεράστιο όφελος που προκύπτει από τη συνεργασία των δυο κολοσσών, προωθείται δυναμικά προς επίλυση το πρόβλημα με την αποκρατικοποίηση ή/και τη βιωσιμότητα της Τρενοσέ. Η συμφωνία είναι αυτή που θα αυξήσει την αξία της κρατικής εταιρίας, είτε στην περίπτωση που κριθεί συμφέρουσα για το Δημόσιο η πώληση της, είτε παραμείνει βιώσιμη κι επικερδής υπό την ιδιοκτησία του κράτους.
Ήταν μια συμφωνία που ανέμενε ο κρατικός οργανισμός και οι ελληνικοί σιδηρόδρομοι που πλέον βλέπουν τις προοπτικές να μπουν δυναμικά στο παιχνίδι των δικτύων μεταφορών. Για το κράτος πλέον, υπάρχει η πρόκληση, είτε να διασφαλίσει ένα υψηλό τίμημα στην πώληση της επιχείρησης που θα προσμετρά τα δυνητικά κέρδη στην περίπτωση που παρέμενε υπό κρατικό έλεγχο, είτε να εξασφαλίσει όρους σύγχρονου managment της επιχείρησης, ώστε και την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών να αναβαθμίσει και τις δυνατότητες νέων συμφωνιών και συνεργασιών να διευρύνει. Σε μια τέτοια περίπτωση η πρόκληση για το πολιτικό σύστημα θα είναι να αποτρέψει την μετεξέλιξη της εταιρίας σε ένα χώρο εξυπηρέτησης πελατειακών σχέσεων…