Το new-Deal το έχει επισημάνει πολλές φορές. Εδώ και χρόνια ο καπιταλισμός διέρχεται με εσωτερική κρίση ταυτότητας – το ποιος την πληρώνει το αντιλαμβάνονται όλοι, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα…
Η ουσία ωστόσο, δεν αλλάζει. Από τη μια πλευρά είναι το “παραγωγικό κεφάλαιο”. Από την άλλη το “χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο”. Η σύγκρουση είναι μετωπική με το “παραγωγικό κεφάλαιο” να εγγράφει διαρκώς απώλειες. Η δικαίωση της Χαλυβουργικής μετά από τρία χρόνια σκληρής δικαστικής διαμάχης με τη Citigroup Global Markets, συνιστά την πρώτη – έστω και ισχνή συγκριτικά – απώλεια του “χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου”. Με όρους ποδοσφαιρικούς μπήκε επιτέλους το γκολ της τιμής.
Όμως, όπως κάθε …γκολ τέτοιου είδους, αφήνει αισιοδοξία για το μέλλον. Δείχνει πως ακόμα κι ένας αδύναμος παίκτης μπορεί να σκοράρει, ενάντια στον πανίσχυρο αντίπαλό του. Στην περίπτωση της Χαλυβουργικής φάνηκε πως το “παραγωγικό κεφάλαιο” μπορεί – αν δεν επιβάλλεται – να ανασυνταχθεί και να πλήξει τη “βιομηχανία των αξιολογήσεων” που φτιάχνει το “κλίμα” στις αγορές, διαμορφώνοντας τους όρους αγοράς και πώλησης εταιρικών μετοχών και κρατικών ομολόγων.
Η δικαστική διένεξη ξεκίνησε το 2008 με τη Χαλυβουργική να παραπέμπει στα βρετανικά δικαστήρια το χρηματοπιστωτικό κολοσσό, επειδή το 2007 οι αναλυτές της εκτίμησαν ότι τα μερίδια αγοράς της εταιρείας θα υποχωρούσαν. Η ανάλυση, όπως αναγκάστηκε τελικώς να παραδεχθεί η Citigroup, στηρίχθηκε σε ανακριβή στοιχεία, αλλά το κυριότερο αγνόησε προκλητικά το γεγονός ότι το 2006 η Χαλυβουργική είχε ολοκληρώσει επενδύσεις 220 εκ.€ που διπλασίαζαν την παραγωγή της με αποτέλεσμα την ανάκαμψη του ιστορικού ομίλου μετά από μακρά περίοδο αδράνειας.
Η εσφαλμένη – αν όχι εσκεμμένα εσφαλμένη – αξιολόγηση της Citigroup θα μπορούσε να θεωρηθεί απλώς μια ατυχής στιγμή των αναλυτών της. Ελάχιστοι ωστόσο θα πίστευαν στο “ανθρώπινο λάθος”. Είναι αναρίθμητα τα περιστατικά εσφαλμένων αξιολογήσεων που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια, σε βαθμό που πολλοί πλέον μιλούν ευθέως για πρακτικές χειραγώγησης. Ουδέποτε ωστόσο είχαν αποδειχθεί νομικές ευθύνες.
Με την εξέλιξη της υπόθεσης της Χαλυβουργικής τα δεδομένα αλλάζουν. Πλην όμως, ο αγώνας εταιριών και κρατών που πλήττονται από τέτοιου είδους πρακτικές, μόλις ξεκίνησε και ο δρόμος της δικαίωσης θα είναι μακρύς κι επίπονος.
Μάλιστα, το γεγονός ότι μια ελληνική επιχείρηση τα έβαλε με ένα χρηματοοικονομικό κολοσσό και δικαιώθηκε, δε συνιστά μόνο ένα μήνυμα προς τη “βιομηχανία” των αξιολογήσεων να είναι στο μέλλον πιο “προσεκτική”, αλλά και μια υπόδειξη αντίδρασης του ελληνικού κράτους έναντι όλων εκείνων που το τελευταίο διάστημα κερδοσκόπησαν και κερδοσκοπούν σε βάρος των Ελλήνων φορολογούμενων…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
