Μετά την ανάλυση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, της ανάγκης ή μη διαγραφής του χρέους, της συμφωνίας του Eurogroup και άλλα τέτοια για να απασχολούνται οι λογής “ειδικά” των σύγχρονων καφενείων (τηλεπαράθυρα), τώρα προέκυψαν αναλύσεις επί αναλύσεων για το αν και κατά πόσο το νέο φορολογικό θα καταστρέψει τη μεσαία τάξη, αν είναι φορομπηχτικό, γιατί δεν είναι αναπτυξιακό, αν είναι λιγότερο ή περισσότερο άδικο και για ποιους. Αποτέλεσμα; Σύγχυση και αποπροσανατολισμός.
Θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά; Φυσικά. Αν η κυβέρνηση δεν είχε ως προτεραιότητα να διαπραγματευθεί με τους εταίρους και δανειστές τους όρους και τα μέτρα για την εκταμίευση των νέων δόσεων, θα μπορούσε να αποσύρει πλήρως το φορολογικό λαβύρινθο των χιλιάδων σελίδων και να καταθέσει ένα φορολογικό νόμο 40 σελίδων το πολύ – όπως υπάρχει σε όλα τα προηγμένα κράτη του κόσμου. Τόσο απλά. Και άλλο τόσο απλά θα ήταν εκείνα που σε γενικές γραμμές θα προέβλεπε. Δηλαδή κοινό φορολογικό συντελεστής για όλους (φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις). Φορολογικά κίνητρα για όλους όσους ανοίγουν μια νέα επιχείρηση (είτε είναι περίπτερο, είτε πολυεθνική). Μειωμένος ΦΠΑ. Αυστηρή τιμωρία, κατά το αμερικανικό σύστημα IRS σε όσους τολμήσουν να φοροδιαφύγουν.
Είναι τόσο απλό; Ίσως όχι τόσο όσο περιγράφεται, αλλά σίγουρα όχι τόσο πολύπλοκο όσο είναι σήμερα. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται μια κάποια προετοιμασία, αλλά το κυριότερο πολιτική βούληση για να ολοκληρωθεί και να χαρακτηριστεί “φορολογική μεταρρύθμιση”.
Ζητούμενο λοιπόν πρώτο. Υπάρχει η δυνατότητα απλοποίησης του φορολογικού συστήματος κατά το πρότυπο των προηγμένων χωρών; Ασφαλώς και υπάρχει. Η κυβέρνηση δεν χρειάζεται να ανακαλύψει τον τροχό. Τόσοι και τόσοι ξένοι τεχνοκράτες μπαινοβγαίνουν καθημερινά στα υπουργικά γραφεία. Ας ερωτηθούν. Ας ερωτηθούν και οι “ειδικοί” της αγοράς. Δόξα το Θεό, οι Έλληνες λογιστές δε στερούνται γνώσεως και φαντασίας…
Ζητούμενο δεύτερο. Υπάρχει η πολιτική βούληση; Ο Γιάννης Στουρνάρας διαβεβαίωσε πως το συγκεκριμένο φορολογικό που κατατίθεται έχει στόχο την εκταμίευση των νέων δόσεων, αφού είναι προαπαιτούμενο για να συμφωνήσει η Τρόικα. Από κει πέρα, το “μεγάλο φορολογικό” θα το καταθέσει τον Μάρτιο. Προφανώς τόσο χρόνο θα χρειαστεί να συγκεντρώσει τις απόψεις των ειδικών, να τις επεξεργαστεί και να καταθέσει την πρόταση του. Ακριβώς γιατί είναι κάτι σχετικά απλό. Το βλέπουν έτσι και οι άλλοι;
Θα φανεί. Πάντως, αν το φορολογικό εξακολουθεί να είναι το εμπόδιο για την ανάπτυξη και την ευημερία του τόπου, ένα είναι σίγουρο. Πως οι πολίτες, σύντομα, θα αναζητήσουν εκείνον που θα έχει την πολιτική βούληση να άρει αυτό το εμπόδιο.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
