Έχουν ακουστεί στο παρελθόν ειρωνικά σχόλια από Ελληνικά μέσα ενημέρωσης, για την «δήθεν φιλανθρωπική» διάθεση των Αμερικανών φορολογουμένων, επειδή, λέει, εκπίπτουν από το φόρο τους «ακόμη και τα κέρματα που βάζουν στον δίσκο της εκκλησίας».
Οι στατιστικές όμως της Αμερικανικής φορολογίας εισοδήματος, απ ’τις βαρύτερες στον κόσμο, είναι βαρετές. Γι αυτό, να μία έκκληση που απηύθυνε πρόσφατα στο Κογκρέσσο και τον Πρόεδρο, ο Αμερικανός πολυ-δισεκατομμυριούχος Warren Buffet, 84 χρόνων, ο τρίτος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο, ιδιοκτήτης πετρελαιοπηγών, πηγών φυσικού αερίου, 32 βιομηχανιών, ασφαλιστικών εταιριών, αλυσσίδων εστιατορίων, ιδιωτικών συνταξιοδοτικών ταμείων κλπ.
Είπε ότι δεν πρόκειται να ανεχθεί κι΄άλλο την προσωπική προσβολή που του επιβάλλουν τα κίνητρα του φορολογικού κώδικα της χώρας του. Ντρέπεται πια να πληρώνει φόρο εισοδήματος με συντελεστή μικρότερο από τον συντελεστή του μισθού της γραμματέας του. Κάλεσε λοιπόν τους επιχειρηματίες συμπατριώτες του να ακολουθήσουν το παράδειγμα του, την στιγμή που το δημόσιο χρέος είχε πλησιάσει σε Ευρωπαϊκά ύψη.
Είναι ανόητος ο άνθρωπος αυτός; Σίγουρα όχι. Ξέρει όμως ότι τον ουσιαστικό πλούτο και τις δουλειές για τους εργαζόμενους τις δημιουργεί η επιχειρηματικότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Όχι το κράτος. «Το κράτος είναι για να κάνει μόνο ότι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν οι ιδιώτες, καθώς και για να σταματά τις υπερβολικά ριψοκίνδυνες επενδύσεις άπληστων επιχειρηματιών, που καταλήγουν τελικά σε οικονομικές κρίσεις, όπως το 2008, και το 1929-30. »