ΤΟ ΚΕΡΑΜΙΔΙ ΝΑΝ ΚΑΛΑ!

Εκτός όμως λεφτά, εκεί θα βρει και μεγάλη αγανάκτηση. Διότι άλλο, ο επιχειρηματίας, ή ο ελεύθερος επαγγελματίας, ή εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα που έχει συνηθίσει στον «κλεφτοπόλεμο» με την Εφορία, και άλλο όλοι εκείνοι οι πολλοί που ελάχιστη σχέση με τους τυπικούς ή (κυρίως) άτυπους κανόνες της αγοράς έχουν και ξαφνικά θα κληθούν να πληρώσουν για κάτι που ουδείς μέχρι τώρα τους είχε ζητήσει τόσο επιτακτικά!Εδώ η αίσθηση της αδικίας είναι δικαιολογημένη. Διότι το κράτος επί χρόνια προστάτευε την μικρή ιδιοκτησία και για λόγους κοινωνικούς, αλλά και για λόγους πρακτικά οικονομικούς. Η στεγαστική πίστη εκτός από κερδοφορία στις τράπεζες κινούσε όλο το δίκτυο της «οικοδομής» από το τζίρο της οποίας και το κράτος επωφελούνταν και οι ανάγκες για επεκτάσεις του αστικού ιστού ικανοποιούνταν. Αυτός λοιπόν ήταν ο γενικός κανόνας.

Αδικία είναι που ο κανόνας αλλάζει ξαφνικά σε μια λογική του «όποιος πρόλαβε, πρόλαβε» ή «τι να σου κάνω εγώ, ας ρώταγες». Όμως, η Πολιτεία οφείλει να προστατεύει τους αδαείς που σε τελική ανάλυση δεν είναι υποχρεωμένοι να είναι και ειδικοί. Σε τελική ανάλυση, το δικό του «κεραμίδι» ήθελε να αποκτήσει κάποιος…, δεν πήγε να κλέψει κανένα! Τώρα το αν πρέπει ή δεν πρέπει να έχει κανείς το δικό του κεραμίδι είναι μια άλλη κουβέντα.

Από κει και πέρα, ωστόσο, υπάρχει και η μεγάλη ιδιοκτησία που κι αυτή προστατευόταν. Εδώ τα ποσά είναι ασύλληπτα. Αν πράγματι οι εισπρακτικοί μηχανισμοί λειτουργήσουν, τα έσοδα που θα συγκεντρωθούν θα ξεπεράσουν και τη φαντασία του πιο αισιόδοξου υπαλλήλου του υπουργείου Οικονομικών.

Θα είναι όμως μια πύρρειος νίκη. Γιατί η συγκέντρωση των χρημάτων προϋποθέτει όχι μόνο ότι οι πολίτες για άλλη μια φορά πείστηκαν «να βάλουν πλάτη» και να μην μπουν σε λογικές «δεν πληρώνω», αλλά και ότι είχαν περίσσευμα να πληρώσουν. Υπάρχει κανείς που να τους διαβεβαιώσει πως τα χρήματα τους θα πιάσουν τόπο; Πως αξιοποιήθηκαν για την αναδιάταξη του παραγωγικού μοντέλου της χώρας;

Γιατί όπως φαίνεται, τα χρήματα αυτά μαζεύονται για να πληρωθούν όπως όπως μισθοί και συντάξεις. Μετά τι θα γίνει; Χώρα που δεν παράγει πτωχεύει. Και πάνε χρόνια τώρα που η Ελλάδα μειώνει τις παραγωγές της σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Έτσι αναγκαστικά καταναλώνει αθρόα το όποιο περίσσευμα και κοινωνική ανοχή έχει απομείνει. Μετά…;