Η μια πλευρά της συμφωνίας που υπεγράφη τα χαράματα της Τρίτης είναι η αμφιβολία της επιτυχίας της.
Ήδη προτού καν, ο Ευάγγελος Βενιζέλος επιστρέψει στην Αθήνα για να κατακεραυνώσει εκείνους που διαψεύστηκαν επενδύοντας στην ελληνική αποτυχία, τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία μετέδιδαν την ύπαρξη και διακίνηση στο Eurogroup εγγράφου στο οποίο σημειώνονταν πως το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Ήδη προτού καν, ο Λουκάς Παπαδήμος αποφανθεί πως πρόκειται για “συμφωνία ιστορικής σημασίας”, οι Financial Times αποκάλυπταν ότι θα χρειαστεί και τρίτο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα. Και όλα αυτά ενώ, τα χρήματα δεν έχουν ακόμα εκταμιευθεί, καθότι απομένουν ακόμα πολλά να γίνουν. Η κυβέρνηση να περάσει με νόμο τα νέα επώδυνα μέτρα, το PSI να ολοκληρωθεί θετικά και τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια να εγκρίνουν τη νέα βοήθεια.
Συμπέρασμα πρώτον. Δεν έχουμε τελική συμφωνία. Έχουμε το πρώτο στάδιο της συμφωνίας. Συμπέρασμα δεύτερο. Δεν είναι βέβαιο ότι η συγκεκριμένη συμφωνία είναι και η οριστική λύση στο πρόβλημα της χώρας.
Από την άλλη πλευρά όμως, αν κάτι φαίνεται βέβαιο, αυτό είναι η έκπτωση του πολιτικού συστήματος. Οι δυο ρήτρες της συμφωνίας που υπογράφηκε χθες το επιβεβαιώνουν περίτρανα. Είναι ο μεγαλύτερος έλεγχος και η ενίσχυση της ομάδας κρούσης υπό τον κ. Ράιχενμπαχ. Είναι η επιβεβαίωση του διεθνούς οικονομικού ελέγχου της χώρας. Με απλά λόγια, οι δανειστές όχι μόνο δανείζουν τη χώρα, επιβάλλοντας τους όρους τους, αλλά αφαιρούν από τους πολιτικούς εκπροσώπους του ελληνικού λαού τη δυνατότητα να εφαρμόσουν και να ασκήσουν την οποιαδήποτε πολιτική.
Κι αν υποτεθεί πως οι δανειστές …επιτρέπουν στους εγχώριους εκφραστές της λαϊκής βούλησης κάποιο πεδίο πολιτικής δράσης και διαχείρισης οικονομικών πόρων, αυτό εξαντλείται και περιορίζεται σε ό,τι θα περισσεύει από τον ειδικό λογαριασμό, ο οποίος, και με τη βούλα του Συντάγματος (!), θα πληρώνει κατά απόλυτη προτεραιότητα τόκους και τοκοχρεολύσια.
Με τη συμφωνία της περασμένης Τρίτης το ελληνικό πολιτικό σύστημα προσυπέγραψε την έκπτωση του. Και επισήμως πλέον παραχώρησε αλλού την ουσιαστική εξουσία. Τουλάχιστον κατάφερε να απομακρύνει, έστω πρόσκαιρα, την άτακτη χρεοκοπία.
Ωστόσο, “η βιωσιμότητα του χρέους προϋποθέτει τη βιωσιμότητα της οικονομίας μας που σήμερα αργοπεθαίνει”, όπως επισημαίνει και ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος. Συνεπώς, τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα; Ο πρόεδρος του ΣΕΒ καταλήγει: “Το πολιτικό σύστημα καλείται να εφαρμόσει το νέο μνημόνιο. Η ιδιωτική οικονομική καλείται να διαμορφώσει μια αναπτυξιακή δυναμική που θα μας βγάλει απ’ αυτό. Είναι η μόνη που μπορεί. Πρέπει τώρα να της δοθεί η δυνατότητα να το πράξει”.
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
