Ο Ηλίας Καραβόλιας σημειώνει ότι ο κορωνοϊός δημιούργησε το ιδανικό timing και άλλοθι ίσως, που έψαχνε ο καπιταλισμός ώστε να επανεκκινήσει το στάσιμο κεφάλαιο. Το στοίχημα είναι αν θα καταφέρει το σύστημα να ξαναβάλει μπροστά τις μηχανές συσσώρευσης κεφαλαίου σε μακροπρόθεσμη βάση.
Ο θάνατος ταιριάζει στον καπιταλισμό. Ως μεγάλος επόπτης της οικονομικής κανονικότητας, καθυποτάσσει τις μάζες σε εποχή μόνιμης στασιμότητας. Καθηλώνοντας ο κορωνοιός κυρίως την προσφορά, και φυσικά αναστέλλοντας δαπάνες νοικοκυριών και επιχειρήσεων, μετατρέπει τον θάνατο στο colpo grosso του συστήματος.
Ο φόβος άλλωστε είναι η πρώτη ύλη των συναλλαγών ακόμα και αν αναστέλλεται για κάποιο διάστημα η κατανάλωση και η παραγωγή. Γιατί μπορεί το αντικαπιταλιστικό φαντασιακό να πυροδοτείται αφού εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με την ανασφάλεια και εξεγείρονται,αλλά η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Μπορεί το αντικαπιταλιστικό φαντασιακό να πυροδοτείται, αφού εκατομμύρια άνθρωποι διεθνώς ζουν με την ανασφάλεια και εξεγείρονται, αλλά η πραγματικότητα είναι κάπως διαφορετική κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Κορωνοϊός το άλλοθι που έψαχνε ο καπιταλισμός
Ζούμε στο ιδανικό timing που έψαχνε ο καπιταλισμός ώστε να επανεκκινήσει το στάσιμο κεφάλαιο: ανάγκη αναχρηματοδότησης χρεών, αρνητικά επιτόκια, βιοπολιτική καθυπόταξη και καθήλωση μαζών, μόνιμη εγκατάσταση του γνωσιακού/ιντερνετικού μοντέλου εργασίας. Το στοίχημα είναι αν θα καταφέρει το σύστημα να ξαναβάλει μπροστά τις μηχανές συσσώρευσης κεφαλαίου σε μακροπρόθεσμη βάση, την ώρα που οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι κρατικές παρεμβάσεις χαλούν τον ύπνο των νεοφιλελεύθερων εκτυπώνοντας σχεδόν απεριόριστο χρήμα.
Ζούμε την κορύφωση της μετάβασης στον γνωσιακό καπιταλισμό (όχι ακριβώς την έναρξη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης που ξεκίνησε πολύ νωρίτερα). Και εδώ είναι που πάσχει το αντικαπιταλιστικό φαντασιακό. Οι ατελέσφορες εξεγέρσεις και οι κοινωνικές αντιδράσεις, η στασιμότητα, η γενικευμένη αναταραχή, δεν είναι φαινόμενα εκτός του συστήματος: είναι μύχια επιθυμία του συστήματος να φρακάρει και να επανεκκινείται. Η αναπαραγωγική επάρκεια του, τα εκτατικά του όρια, οι δομικοί μετασχηματισμοί, καταλήγουν στην μύχια καπιταλιστική επιθυμία: μετατόπιση του ορίου.
Ο κορωνοϊός είναι αυτό που έψαχνε το σύστημα. Η διέξοδος για παραγωγική ανασυγκρότηση. Το δε υπερσυσσωρευμένο σε λίγους χρήμα, με τον αρνητικό τόκο πλέον, έπρεπε να βρει και αυτό διέξοδο. Έπρεπε να βρεθούν νέα πεδία αφού κατέρρευσαν παραδοσιακοί πυλώνες κερδοφορίας.
Το τέλος που δεν έρχεται
Το τέλος όμως δεν έρχεται γιατί όσο υπάρχει αγορά για νέες κερδοφορίες τόσο θα μετατοπίζεται το Όριο του συστήματος (ακόμα και αν χρειαστεί ο Θάνατος να εγγράψει νέους αριθμούς στο βιοπολιτικό πεδίο…)
Η Ζουμπόφ στο εξαιρετικό νέο της βιβλίο (Η εποχή του κατασκοπευτικού καπιταλισμού, εκδ. Καστανιώτη) περιγράφει την νέα αγορά που έψαχνε το σύστημα: την αγορά της “συμπεριφορικής έκβασης” λόγω της εκμετάλλευσης του συλλογικού “συμπεριφορικού πλεονάσματος” απο το γνωστό ιντερνετικό ολιγοπώλιο. Η διέξοδος του στάσιμου κεφαλαίου καλείται “συμπεριφορικό πλεόνασμα”. Κοινώς: “διαχείριση εμπειριών” από τα δεδομένα που αβίαστα εκχωρούμε στις περιηγήσεις μας στο διαδίκτυο. Μια ατελείωτη αγορά όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε υποθέτω.
Η αλήθεια είναι ότι οι προσδοκώμενοι κύκλοι κέρδους/συσσώρευσης που ανοίγονται με τις αγορές συμπεριφορικής έκβασης των υποκειμένων και το “διαδίκτυο των πραγμάτων” είναι πολύ μεγαλύτεροι από τα κλασικά πεδία βιομηχανικού και χρηματοπιστωτικού κέρδους.
Πιο απλά: η Google και η Amazon έχoυν μπροστά του τεράστια περιθώρια κερδοφορίας. Μεγαλύτερα σε σχέση με τα πεπερασμένα όρια της General Motors και της Goldman Sachs. Και ο καπιταλισμός ήθελε αυτό ακριβώς. Να ξεπεράσει με ένα νέο ατέρμονο κανάλι νέας κερδοφορίας τα στάσιμα νερά της παραδοσιακής βιομηχανικής και τραπεζικής λειτουργίας.
Οικονομικός εθνικισμός
Ο δε οικονομικός εθνικισμός αναδιατάσσει το παγκόσμιο γεωπολιτικό σκηνικό. Στηρίζεται στον προστατευτισμό του κρατικού καπιταλισμού της παρέμβασης και της διάσωσης εταιρειών. Έτσι άρχισε να δείχνει το άλλο του πρόσωπο… Μέχρι και προμήθεια (!) έφθασε να ζητάει ο Τραμπ υπέρ της κυβέρνησης του για να κάνει τον μεσίτη ώστε να εξαγοραστεί η κινεζική Tik-tok στις ΗΠΑ απο την Microsoft!
Είναι εμφανές ότι οι νέοι εμπορικοί πόλεμοι στήνονται γύρω απο τους ιντερνετικούς κολοσσούς. Όχι γύρω από το τραπεζικό – βιομηχανικό σύμπλεγμα. Η πανδημία θρέφει τα κέρδη τους και τα ολιγοπώλια ενδυναμώνονται. Και ξέρουμε καλά τις συνέπειες για τις κοινωνίες στο μέλλον…
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
