Από σήμερα αρχίζουν τα δύσκολα! Μπορεί τη φράση αυτή να επέλεξε να πει την περασμένη Τετάρτη ο Γιάννης Στουρνάρας, όμως η πραγματική ανηφόρα για τον ίδιο και τη χώρα ξεκινά από αύριο. Ο υπουργός Οικονομίας είναι ίσως από τους ελάχιστους που γνωρίζει και κατανοεί τις διεργασίες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος για να αντιλαμβάνεται πως μπροστά στους τριγμούς του …παραπήγματος των διασώσεων που οικοδόμησαν οι Ευρωπαίοι το προηγούμενο διάστημα, οι προβληματισμοί και οι αναζητήσεις κάποιων Ελλήνων βουλευτών μοιάζει με ευχάριστος περίπατος στην ζεστή ακόμα (ευτυχώς) Αθήνα…
Με απλά λόγια, τον Γιάννη Στουρνάρα ελάχιστα απασχολούν οι αλλεπάλληλες κυβιστήσεις του ενός ή του άλλου βουλευτή που μάλλον με σκέρτσα κλόουν μοιάζουν. Μέλημα του είναι το πως θα καταφέρει να διασώσει τη χώρα από τη διαφαινόμενη κατάρρευση ενός οικοδομήματος που μέχρι σήμερα λεγόταν κοινό ευρωπαϊκό σπίτι.
Πέραν από τη συνήθη εθνική ομφαλοσκόπηση ο Γιάννης Στουρνάρας αντιλαμβάνεται τα δομικά χαρακτηριστικά της σύγκρουσης Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και Ευρωπαϊκή Ένωσης, την οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να παρακολουθήσει – πόσο μάλλον να αντιμετωπίσει – κανείς.
Είναι αληθές πως δανειστές και εταίροι δεν έχουν βρει λύση στο ελληνικό πρόβλημα γιατί πολύ απλά το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό. Είναι πρωτίστως ευρωπαϊκό, είναι δομικό και πλέον δεν κρύβεται κάτω από το χαλί. Οι Ευρωπαίοι πρέπει να πάρουν άμεσα αποφάσεις και ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά προς αυτή την κατεύθυνση, διότι πολύ απλά, η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο. Είναι ο κρίκος μιας αλυσίδας που δέχεται αφόρητο φορτίο πίεσης και κινδυνεύει ανά πάση στιγμή να σπάσει αφήνοντας στο κενό ό,τι μέχρι τώρα συγκρατεί.
Όπου και να κοιτάξει κανείς, ό,τι αξιόπιστο και σοβαρό γράφεται στο διεθνή Τύπο για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, θα καταλάβει αμέσως πως το πρόγραμμα λιτότητας δεν βγαίνει σε καμία περίπτωση και πως η Ελλάδα θα χρειαστεί και νέο κούρεμα του χρέους (αυτή τη φορά επιβαρύνοντας την ΕΚΤ και τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης), κάτι που βεβαίως απαιτεί νέους γύρους διαβουλεύσεων και διαπραγματεύσεων. Απαιτεί δηλαδή χρόνο.
Και αυτό για μια περίπτωση όπως η Ελλάδα που είναι άμεσα συνδεδεμένη στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο και επηρεάζει καταλυτικά. Διαφορετικά, άπαντες θα την είχαν αφήσει στην (κακή) μοίρα της.
Από σήμερα λοιπόν θα ξεκινήσει, ίσως, μια ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια συνειδητοποίησης από όλους ότι τη μοίρα της χώρας μπορεί και πρέπει να την ορίσουν οι ίδιοι οι Έλληνες. Κάτι που πραγματικά είναι πάρα πολύ δύσκολο, δεδομένης όχι μόνο της διεθνής κατάστασης, αλλά και της ύπαρξης ενός πολιτικού προσωπικού αισθητά κατώτερου των περιστάσεων.