Το τελευταίο διάστημα ζούμε ένα εντυπωσιακό και ανεπανάληπτο θέατρο του παραλόγου λόγω της επικείμενης προεκλογικής περιόδου. Έχουμε ακούσει πολλές μπαρούφες μαζεμένες και χάσαμε την επαφή με την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να αναρτιόμαστε μήπως τελικά η γη είναι επίπεδη . Ξέρω ότι δεν θα πρωτοτυπήσω αν πω ότι η χώρα πάει κατά διόλου και ότι δεν υπάρχει προοπτική για τους ανθρώπους της. Ελπίζω όμως ότι σε αντίθεση με πολλούς θα καταφέρω να το στηρίξω:
Ο μόνος λόγος που έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα είναι ότι οι δανειστές θέλουν να το έχουμε. Αν δεν το ήθελαν δεν πρόκειται να το βγάζαμε. Και έχουμε πλεόνασμα γιατί έτσι θα μειωθεί το χρηματοδοτικό κενό και θα χρειαστεί να πληρώσουν λιγότερα. Εμείς υποτίθεται ότι θέλουμε το πλεόνασμα για να πάρουμε τη ρύθμιση του χρέους. Αν όμως αυτοί ήθελαν να μη πειράξουν το χρέος καθόλου θα επικαλούντο τη πραγματική συμφωνία της 12ης Νοεμβρίου: Θα ζητούσαν δηλαδή βιώσιμο πρωτογενές πλεόνασμα. Η μαγική αυτή λέξη που επιτηδευμένα αποκρύπτεται από τη δημόσια συζήτηση (είχε ερωτηθεί ο Βενιζέλος από δημοσιογράφο ξένου μέσου και είχε κάνει την πάπια), με απλά λόγια λέει, ότι είναι διαφορετικό πράγματα να σου αναγνωρίζουμε πλεόνασμα για το 2014 και διαφορετικό για τις επόμενες χρονιές.
[quote text_size=”small”]
Πραγματικά τώρα, υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι η Ελλάδα το 2016 θα έχει 9πλασιο πρωτογενές πλεόνασμα (9 δις) απ’ ότι φέτος, όπως προβλέπεται στο Πρόγραμμα; (αλήθεια θέλω να απαντήσετε). Για να το πετύχει αυτό η Ελλάδα, πρέπει η οικονομία να τρέξει μέχρι τότε σαν σφαίρα και να πιάσει ρυθμούς ανάπτυξης μεγαλύτερους από εκείνους των αρχών του 2000.
[/quote]
Λένε, ότι η ανάπτυξη θα έρθει από τις μεγάλες επενδύσεις που θα προκαλέσει η πώληση της δημόσιας περιουσίας σε ιδιώτες. Θα τρέξει χρήμα υποτίθεται. Όμως ποιος ιδιώτης θα έρθει στην Ελλάδα να επενδύσει και δεν θα δει τη δουλειά ως πλιάτσικο; Θα πήγαινε δηλαδή κανένας σε μια χώρα του τρίτου κόσμου να κάνει μπίζνες και θα προχωρούσε τις επιχειρήσεις με βάση τους νόμους της αγοράς και του νομικού πλαισίου της χώρας αυτής; Αφού στα μάτια των Ευρωπαίων και όλων των αναπτυγμένων χωρών του Κόσμου, η Ελλάδα είναι ένα αποτυχημένο κράτος (failed state) και τίποτα περισσότερο! Και το αποτυχημένο κράτος, δεν είναι ένα χαριτωμένο προσωπικό μου σχόλιο για να περιγράψει τη κατάσταση, αλλά πολιτικός όρος εισηγμένος από τον θεωρητικό που έγινε γνωστός κάνοντας πνευματικά θελήματα, Φράνσις Φουκουγιάμα. Την έχουν αποδεχθεί οι G8, καθώς αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για το σμπαράλιασμα μιας χώρας. Όποιος αμφιβάλει μπορεί να απευθυνθεί στις δηλώσεις του κ. Γκάμπριελ, γερμανού υπουργού Οικονομίας και εκ των επικεφαλής των σοσιαλδημοκρατών, ο οποίος είπε ότι η Ελλάδα είναι ένα ασύντακτο κράτος (δεν γνωρίζω γερμανικά για να είμαι και σίγουρος ότι δεν είπε αποτυχημένο). Ακόμα και ο Άγγελος Φιλιππίδης είπε στη τουρκική δικαιοσύνη ότι στην Ελλάδα δεν τηρούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα επικαλούμενος ακριβώς το επιχείρημα περί αποτυχημένου κράτους.
Ωραία, αφού τελειώσαμε με αυτό, πάμε λοιπόν τώρα και στο άλλο.
[quote text_size=”small”]
Το πακέτο της λύσης που δίνουν στην Ελλάδα οι Ευρωπαίοι, δεν είναι λύση παρά μόνο παράταση ζωής έστω και υπό τη μορφή της μούμιας. Δεν λύνει το πρόβλημα του χρέους, ούτε διώχνει την τρόικα, δηλαδή τον ασφυκτικό έλεγχο της χώρας και τους τοποτηρητές.
[/quote]
Η απόφαση για το χρέος δεν λύνει το πρόβλημα, ούτε επιτρέπει στην Ελλάδα να βγει στις αγορές. Ο λόγος προς το ΑΕΠ θα είναι ακόμα τεράστιος και αν δεν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις για ανάπτυξη θα συνεχίσει να αναβαίνει, όπως ακριβώς έγινε τα δύο τελευταία χρόνια και δεν επιβεβαιώθηκε ο αστείος στόχος για χρέος στο 120% του ΑΕΠ το 2020. Όσο η Ελλάδα συνεχίζει να έχει τόσο μεγάλο χρέος (όχι ποσοτικά αλλά κλασματικά), τόσο θα είναι αδύνατο να καταφέρει να τα βγάλει πέρα μόνη της. Κανένας στην αγορά δεν θα δανείσει μια τέτοια χώρα με ευνοϊκά επιτόκια και σε μεγάλη ποσότητα, για το απλούστατο λόγο ότι είναι μεγάλο ρίσκο. Η μόνη λύση είναι το δραστικότατο κούρεμα το οποίο όμως, ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα, δεν πρόκειται να το δεχτούν οι γερμανοί και Βόριοι γενικότερα. Και λυπάμαι που το λέω αλλά δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα πάει ο οποιοσδήποτε πολιτικός, πρωθυπουργός ή ακόμα και ο εξαδάχτυλος και θα απαιτήσει κούρεμα του χρέους. Η Φράου, έχει δεμένο το γάιδαρο και δεν θα μασήσει να στείλει στα τσακίδια όποιον της πάει κόντρα. Γιατί απλά έχει τη δύναμη να το κάνει ενώ ξέρει ότι κανείς στην Ελλάδα δεν έχει τα κάκαλα να αντισταθεί, αναλαμβάνοντας όμως και το ρίσκο που του αντιστοιχεί.
Συμπερασματικά, λοιπόν όλη αυτή η προεκλογική ρητορική έχει χαρακτηριστικά εσωτερικής προπαγάνδας για να περάσει ο χρόνος. Γι’ ακόμα μια φορά στην ιστορία μας, αποδεικνύουμε πόσο επαρχιώτικος λαός είμαστε και πόσο ανίκανη άρχουσα τάξη έχουμε. Άλλωστε το ελληνικό κράτος μόνο παρασιτικά μπορούσε να ζήσει, ποτέ αυτόνομα. Δεν είναι τυχαίο δε, πως πριν την ανεξαρτησία (Ιούλιος 1825), είχε περάσει ψήφισμα υποτέλειας στις μεγάλες δυνάμεις που έλεγε: « Η Ελλάδα δια της παρούσης δημοσίου πράξεως προσδιορίζει, αποφασίζει, θεσπίζει και βούλεται τον επόμενον Νόμον: Το ελληνικό Έθνος δυνάμει της παρούσης πράξεως θέτει εκουσίως την ιεράν παρακαταθηκην και της πολιτικής υπάρξεως υπό την μοναδική υπάσπισιν της Μεγάλης Βρετανίας».
Όσοι γκρινιάξουν και αναζητήσουν απάγκιο στο αρχαίο κάλος, μου θυμίζουν τους γέρους που δεν έχουν τίποτα καινούργιο να πουν και θυμούνται ιστορίες από τα νεανικά τους χρόνια. Τα πράγματα μάλιστα γίνονται πολύ χειρότερα όταν πολλές απ’ αυτές τις ιστορίες είναι και κατασκευασμένες.