Η ”σύγχρονη” τρομοκρατία δεν χρειάζεται όπλα και στόχους: πηγάζει απο τον πυρήνα του οικονομικού συστήματος και στοχεύει αδιακρίτως. ”Σκοτώνει” συναισθήματα και σκέψη μέσω των ΜΜΕ. Λέξεις όπως: κατασχέσεις, απολύσεις, κινητικότητα, διαθεσιμότητα, λουκέτα, χαράτσι, φόροι, κούρεμα, είναι τα συγχρονα πλέον όπλα μαζικής καταστροφής.
Η εφορία, οι τράπεζες, τα ταμεία, η τρόικα, είναι οι σύγχρονοι ”εκτελεστές” του καθενός που βλέπει την περιουσία του να ποινοκοποιείται, το επάγγελμα του να απαξιώνεται, τα χρέη του να μεγαλώνουν πιο γρήγορα απο τα παιδιά του.
Το σπίτι ,πχ, είναι το ιδιοκτησιακό στοιχείο στο οποίο συναντώνται η βιοπολιτική του χρέους( διαφημίσεις δανείων) με το σύνδρομο ιδιοκτησίας για απώθηση του θανάτου (το «ιδιόκτητο σπίτι» ως καταφύγιο ).
Τί κυκλοφορεί σήμερα στις αγχωμένες σκέψεις χιλιάδων ανθρώπων; «Μα τί θα το κάνουν, η τράπεζα ή το κράτος, το παλιόσπιτο αυτό,που καλύτερα να μην το αγόραζα ποτέ;» Ενοχοποίηση της επιθυμίας ή κρίση αυτογνωσίας;Τίποτα απο τα δύο. Ο τρόμος απο τα πρωτοσέλιδα για κατασχέσεις, για μπαραζ φόρων,συναντά την ανασφάλεια για το εισόδημα, για την κατάσχεση,για το επερχόμενο λουκέτο.
Ολόκληρη η κοινωνία χορεύει στον ρυθμό του τρόμου. Ολόκληρη όμως; Μήπως κάποιοι πλούτισαν και έχουν πολύ καλό κομπόδεμα ακόμη; Μήπως υπήρχαν τελικά τάξεις και δεν τις βλέπανε όλοι,ενώ τώρα σιγά σιγά αχνοφαίνονται; Δεν μας αρέσει να ακούμε τέτοια ερωτήματα ενώ κινδυνεύουμε να μας πάρουν τα σπίτια, τα λεφτά, τον ιδρώτα, την ζωή. Αλλά κάποιοι βιάζονται και επισπεύδουν τις διαδικασίες. Καθηλώνουν τις μάζες,την λογική,την αντίδραση. Και η θέση που παίρνουμε δεν είναι δανεική. Είναι δική μας.Την έχουμε και την κατέχουμε. Εκτός και αν την φορολογήσουν και αυτή! Οπότε καλύτερα είναι μάλλον να μην την δηλώσουμε
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
