Θα θυμάμαι πάντα την αείμνηστη μάνα μου να καθαρίζει σκάλες και σπίτια για να συνεισφέρει στα οικογενειακά έσοδα. Οπως και πολλές άλλες συγγενείς, εφόσον αυτή ήταν η μόνη δουλειά που έβρισκαν για δεκαετίες οι νησιώτισσες στα αστικά κέντρα ( Σμύρνη και Πόλη στις αρχές του 20ου αιώνα, στην Αθήνα από τα μέσα του 1950 ) : να καθαρίζουν και να φροντίζουν παιδια και ηλικιωμένους. Με σκληρή και τίμια δουλειά κατάφεραν, με τη βοήθεια των χειρωνακτών επίσης συζύγων τους, να μεγαλώσουν παιδιά με περισσότερα εφόδια, ΕΜΑΣ, για να βρούμε καλύτερες και αποδοτικότερες, θεωρητικά, εργασίες…
Ποιος θα φανταζόταν ότι η απασχόληση γυναικών – καθαριστριών θα ήταν, στην εποχή μας αυτή που ρίχνει έξω τον μνημονιακό προυπολογισμό! Γι` αυτό τέθηκαν σε διαθεσιμότητα και ουσιαστικά απολύθηκαν, εφόσον δεν τούς δόθηκε η δυνατότητα να βρουν παρεμφερή εργασία στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, οι 600 καθαρίστριες, πανελλαδικά, του Υπουργείου Οικονομικών. Το Ελληνικό Δημόσιο είναι “καθαρό” και δεν έχει ανάγκη αυτές τις γυναίκες !
[quote text_size=”small”]
Εντεκα μήνες το παλεύουν και τρώνε συχνά ξύλο από τα ΜΑΤ, ζητώντας να επιστρέψουν στην εργασία τους. Γιατί αυτή τους δίνει ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ. Ποιος ξέρει πόσες έχουν άνεργο σύζυγο ή αποτελούν μονογονε’ι’κή οικογένεια.
[/quote]
“Μα τόσοι και τόσοι απολύθηκαν, γιατί η πρεμούρα με τις καθαρίστριες” θα αναρωτηθεί κάποιος. Γιατί η διαδικασία ήταν απαράδεκτη : θα μπορούσαν να απασχοληθούν αλλού, σε λίγα χρόνια οι περισσότερες θα αποχωρούσαν λόγω συνταξιοδότησης, δεν είναι δε και τόσο μεγάλο το κέρδος αφού στη θέση τους προσλήφθηκαν ιδιωτικά συνεργεία, εξάλλου οι ίδιες δικαιώθηκαν στο δικαστήριο αλλά το Δημόσιο με, τουλάχιστον αμφιλεγόμενη, διαδικασία πέτυχε αναστολή εκτέλεσης της απόφασης ως τη δίκη στο Εφετείο”
“Μα οι περισσότερες Εφορίες έχουν κλείσει, οι καθαρίστριές τους μάς μάραναν”, θα έλεγε κάποιος άλλος … Ας ασχοληθούμε με τον τουρισμό μήπως μαζέψουμε χρήματα για το δύσκολο χειμώνα! Σωστό και αυτό, αλλά ας βλέπουμε και τι συμβαίνει γύρω μας. Δεν πρέπει όλα τα άδικα μνημονιακά μέτρα να περνούν αμαχητί. Ας σταθούμε, τουλάχιστον ηθικά δίπλα σε αυτές τις γυναίκες.
Το οφείλουμε στις εκατοντάδες μάνες, θείες και γιαγιάδες μας που μάς μεγάλωσαν με τον ίδιο τρόπο : καθαρίζοντας ξένες ιδιοκτησίες …
Λίγες σκέψεις, παρακολουθώντας τις απολυμένες καθαρίστριες, με υψωμένα τα κόκκινα λαστιχένια γάντια στα χέρια τους, στη συναυλία συμπαράστασης στον αγώνα τους από τη Χαρούλα Αλεξίου, στην Πλατ. Συντάγματος, τη Δευτέρα βράδυ, 28-7-2014
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
