ΣΤΟ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ

Η πραγματική διαπραγμάτευση αρχίζει τώρα, είπε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας κατά την ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, λίγες μέρες μετά το τελευταίο ναυάγιο των συνομιλιών στις Βρυξέλλες.

Πριν λίγο καιρό, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον κ. Γιούνγκερ, ο οποίος του είχε κοινοποιήσει την πρόταση προς την ελληνική πλευρά που προέκυψε από τη συνάντηση κορυφής του Βερολίνου, είχε εκφράσει την έκπληξή του γιατί όπως είπε δεν περίμενε να έχει τέτοιο περιεχόμενο. Τα ερωτήματα που προκύπτουν αβίαστα είναι: Ποιο ήταν το περιεχόμενο της “σκληρής διαπραγμάτευσης” εδώ και πέντε μήνες; Υπήρξαν αποτελέσματα; Τα γνώριζε ο πρωθυπουργός; Κι αν τα γνώριζε προς τι η έκπληξή του; Ή μήπως υπάρχει κάτι που έγινε όλο αυτό το διάστημα και που το ακύρωσε ο Αλέξης Τσίπρας, αναλαμβάνοντας ο ίδιος τις διαπραγματεύσεις; Σύντομα θα γνωρίζουμε!

Από την άλλη οι δανειστές, οι θεσμοί, οι τροϊκανοί ή όπως θέλει ο καθένας να ονομάζει, το ίδιο και απαράλλαχτο πρόσωπο της άλλης πλευράς, δηλώνουν αδυναμία να κατανοήσουν που το πάει η ελληνική πλευρά και εν πολλοίς θεωρούν ότι οι δικοί μας για κάποιο λόγο παίζουν διαρκώς καθυστερήσεις, προτάσσοντας το αίτημα για πολιτική λύση.

[quote text_size=”small”]

Ένα αίτημα που το βάζει στο τραπέζι η ελληνική πλευρά από την περίοδο του πρώτου μνημονίου, χωρίς ποτέ να γίνει ωστόσο αποδεκτό από τους εταίρους και κυρίως το ΔΝΤ.

[/quote]

Φυσικά το ταμείο δεν μπορεί να συμμετάσχει σε μια διαδικασία πολιτικής λύσης, γιατί είναι ένας οικονομικός οργανισμός αποτελούμενος από τεχνοκράτες, αν και ελάχιστοι πιστεύουν πως οι αποφάσεις του δεν έχουν πολιτική χροιά. Είναι προφανές, ότι εφ’ όσον δεν έκρυψαν την αντιπάθειά τους τα στελέχη του για τον σοσιαλιστή Γ. Παπανδρέου, ποια αισθήματα τρέφουν για τον κ. Τσίπρα που τον θεωρούν πολύ αριστερό για τα δικά τους μέτρα. Ένας λόγος λοιπόν που αυτή τη στιγμή το ΔΝΤ, συντάσσεται με τους σκληρούς του ευρωπαϊκού βορρά, αλλά και συμφωνεί με την σχεδόν εχθρική αντιμετώπιση προς την ελληνική κυβέρνηση του Β. Σόϊμπλε, είναι ιδεολογικός και σκοπό έχει μάλλον να την αναγκάσει να ταπεινωθεί στους ψηφοφόρους της, παρά να της παραχωρήσει μια λύση με ελαστικοποίηση των μέτρων.

[quote text_size=”small”]

Τη στιγμή μάλιστα που κάθε χαλάρωση μπορεί να εκληφθεί ως νίκη της Ελλάδας και να ξεκινήσει ένα ντόμινο κατά του δόγματος της λιτότητας από τον καραδοκούντα ευρωπαϊκό νότο.

[/quote]

Το βέβαιο είναι ότι από την έναρξη των συνομιλιών μέχρι σήμερα, ακόμη κι αν γίνανε διαπραγματεύσεις, αυτές δεν είχαν καμία πρόοδο και όπως προσφάτως αποδείχθηκε, βρίσκονται στο σημείο μηδέν. Φαίνεται σαν οι δύο πλευρές να συναντιόνταν για τα μάτια του κόσμου, ανιχνεύοντας προθέσεις, αφήνοντας τα πράγματα να φθάσουν σε κόκκινο συναγερμό, ελπίζοντας η μία σε υποχώρηση της άλλης. Τελικά μάλλον η Α. Μέρκελ και ο Φ. Ολάντ θα λύσουν το γόρδιο δεσμό της μη διαπραγμάτευσης, στη σύνοδο κορυφής στο τέλος Ιουνίου, που συμπίπτει με την καταληκτική ημερομηνία της προστατευτικής ομπρέλας του τρέχοντος προγράμματος. Και η λύση θα είναι μια ολιγόμηνη παράταση του, ώστε και η χώρα να μη βρεθεί στο κενό και να δοθεί χρόνος στην ελληνική κυβέρνηση για διευρυμένες συμμαχίες, που θα τη αποδεσμεύσουν από την ομηρία των εσωκομματικών αντιδράσεων.

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP