Αφορμή για το μικρό αυτό άρθρο ήταν το -πολύ αξιόλογο- το άρθρο του κ. Φάνη Ζουρόπουλου, χθες εδώ στο new–deal. Ο κ. Ζουρόπουλος, ως επαγγελματίας και έμπειρος δημοσιογράφος, αναδεικνύει πτυχές της πολιτικής επικαιρότητος που δεν αντιλαμβανόμαστε εκ πρώτης, χαμένοι μέσα στον ορυμαγδό της άναρχης και ελλειμματικής ενημέρωσης, αλλά και “τυφλωμένοι” από την οργή και την αγανάκτηση.
Το κείμενο του κ. Ζουρόπουλου περιλαμβάνει ολόκληρη την -μεγάλη- εικόνα. Όντως, η κυβέρνηση του λαϊκίστικου μετώπου των Τσίπρα-Καμμένου, πολιτεύεται, πλέον, μόνο με τακτικούς στόχους, αφού κάθε -υποτιθέμενη- στρατηγική της έχει αποδειχθεί ανέφικτη και ουτοπική. Πλέον, το μόνο που απασχολεί Τσίπρα και Καμμένο είναι να κερδίσουν χρόνο με σκοπό την «τακτοποίηση εκκρεμοτήτων», όπως οι -αντισυνταγματικές- τηλεοπτικές άδειες, οι διορισμοί των πολιτικών τους φίλων, η μεγαλύτερη δυνατή στελέχωση καίριων θέσεων στη δημόσια διοίκηση με ανθρώπους τους ώστε να προκαλέσουν όσο μεγαλύτερα και περισσότερα προβλήματα μπορέσουν στην επόμενη κυβέρνηση και, ίσως, η κατακύρωση δημοσίων συμβάσεων στο λόμπι συμφερόντων που τους στηρίζει.
Υπάρχει, όμως, όπως ορθώς επισημαίνει ο κ. Ζουρόπουλος, μία μόνο στρατηγικής φύσεως επιλογή: η προσφυγή στις κάλπες ώστε -το συντομότερο δυνατό- να επέλθει η παραγραφή των εγκληματικών τους ευθυνών για όσα συνέβησαν ή/και απεφεύχθησαν από την 25η Ιανουαρίου έως την 20η Αυγούστου.
[quote text_size=”small”]
Όμως, οι πολιτικές ευθύνες δεν πρέπει να παραγραφούν! Όσοι ώθησαν την χώρα στο χάος των capital controls και στο περιθώριο της Ευρώπης έχουν συγκεκριμένες ευθύνες και πρέπει να λογοδοτήσουν. Οι εγκληματικές πολιτικές δεν μπορούν να μένουν ατιμώρητες όποιας πολιτικής προελεύσεως και αποχρώσεως και αν είναι!
[/quote]
Ο μόνος τρόπος για να συμβεί αυτό, όπως ορθώς επισημαίνει ο κ. Ζουρόπουλος, είναι η παρούσα κυβέρνηση απλώς να παραιτηθεί, αποδεχόμενη την αδυναμία της να κυβερνήσει και να την διαδεχθεί είτε μια οικουμενική, είτε μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού. Όμως, επειδή, ούτως ή άλλως, οι εκλογές θα γίνουν το αργότερο στο τέλος της 4ετίας -και προκειμένου να αποφευχθεί η παραγραφή- η νέα κυβέρνηση πρέπει να έχει ως στόχο την σύσταση προανακριτικής επιτροπής και την -βάσει του πορίσματός της- άσκηση ποινικής διώξεως κατά όσων κριθούν υπεύθυνοι. Στη συνέχεια, το λόγο θα έχει το Ειδικό Δικαστήριο.
Το πιθανότερο, όμως, είναι η κοινοβουλευτική δύναμη της νέας κυβερνήσεως να μην επιτρέπει την σύσταση της προανακριτικής επιτροπής. Μόνον η διάλυση των ΑΝ.ΕΛ. θα μπορούσε να αλλάξει τους συσχετισμούς, αλλά κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται, ούτε και είναι σκόπιμο. Οι λαϊκιστές δεν πρέπει να έχουν την ευκαιρία να επικαλεσθούν αποστασίες και άλλα προσφιλή τους παραμύθια!
[quote text_size=”small”]
Συνεπώς, μόνη λύση είναι η προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία, δηλαδή σε ένα δημοψήφισμα, το οποίο με ερώτημα την αλλαγή του πολιτεύματος σε προεδρικό και την καθιέρωση παγίου εκλογικού συστήματος -ακόμη και της απλής αναλογικής- θα αποτρέψει την παραγραφή και θα επιτρέψει την κάθαρση!
[/quote]
Για να είναι δίκαιη μια τέτοια απόφαση θα πρέπει η προανακριτική επιτροπή να έχει την εντολή να ερευνήσει ολόκληρη την περίοδο της κρίσεως, την ύποπτη περίοδο, για να δανεισθώ έναν όρο του πτωχευτικού νόμου. Κανονικώς, η περίοδος αυτή αρχίζει από τον Οκτώβριο του 2008, όταν έκλεισε η διατραπεζική αγορά και δόθηκε -ορθώς- το πρώτο πακέτο στήριξης των τραπεζών και φθάνει μέχρι σήμερα. Όμως, παρ’ ότι θεωρώ τον Κώστα Καραμανλή υπεύθυνο πολλών λαθών και παραλείψεων, δεν έχει νόημα να διερευνηθεί η περίοδος της δικής του πρωθυπουργίας για τον πολύ απλό λόγο ότι προκηρύσσοντας τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 παρουσίασε με ειλικρίνεια την δύσκολη οικονομική κατάσταση, την οποία άλλωστε επικαλέσθηκε ως λόγο επισπεύσεως των εκλογών. Δυστυχώς, τότε ο ελληνικός λαός προτίμησε να ψηφίσει όσους του υπόσχονταν ότι «λεφτά υπάρχουν»… Σήμερα είναι ευκαιρία όλοι αυτοί να λογοδοτήσουν!
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP
